ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΘΑ ΠΕΙ...

Συγγραφέας θα πει.....



......... Συγγραφέας θα πει,


όταν γράφει η ψυχή.


Συγγραφέας θα πει


ελευθερία ψυχική


που δεν μπαίνει σε κλουβί


όσο κι αν θέλει η ζωή ....

Γιʼ αυτό, αν είσαι συγγραφέας,

μυθιστοριογράφος,

κρύβεσαι στις λέξεις

κι έχεις κάνει λάθος.

Μπορεί να σε θαυμάζουν

και να σε διαβάζουν,

όμως έχεις χάσει,

κάτι από σένα

που ήτανε το Ένα.

Συγγραφέας θα πει,

νʼ αντιδράει το χαρτί

και να μη σε νοιάζει.

Συγγραφέας θα πει

να κυλάει η πηγή

και κανείς να μη φράζει.

Συγγραφέας θα πει,

να πονάει η λογική

κι η ψυχή να διατάζει.

Συγγραφέας θα πει,

να μη χωράς σε καλούπια.

Συγγραφέας θα πει,

να είσαι εσύ

κι αν δεν αρέσεις στους άλλους

μη τους δείχνεις χαρτί.

Συγγραφέας είναι ευχή

και κατάρα μαζί.

Αυτά και πολλά άλλα έγραψα, αγανακτισμένη με αφορμή μια αγγελία στην εφημερίδα.

«ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΖΗΤΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗΚΑΛΗ ΑΜΟΙΒΗ. ΤΑΧ. ΘΥΡΙΣ. Τάδε»

Τρελάθηκα. Φρίκιασα.

Τι συγγραφέας είναι ο άνθρωπος και μάλιστα γνωστός; Ντροπή του. Αυτό θα πει συγγραφέας σήμερα; Αυτό; Ε, τότε, εγώ δεν είμαι. Σας επιστρέφω τον τίτλο κύριε γνωστέ συγγραφέα που μου έδωσε ο κύκλος σας. Κι εγώ που έκλαιγα για την τιμή που μου κάνατε και με δεχτήκατε στον χώρο σας.

Καλή αμοιβή; Χρειάζομαι λεφτά. Έχω πολλές ιδέες, ακόμα και πολύ έτοιμο υλικό αλλά, μάθε πως,

συγγραφέας θα πει,

ότι δεν πουλιέται

κι ότι δεν πληρώνεται.

Συγγραφέας θα πει,

ότι δε ζυγίζει

κι ότι δε ξινίζει

κύριε ανώνυμε,

«γνωστέ», συγγραφέα!


1 και 30
Συγγραφέας θα πει, να σε πνίγουν οι εμπνεύσεις από ένα απλό γεγονός. Από ένα φύσημα του αέρα, το κλάμα ενός παιδιού, το ζιζάνιο που φύτρωσε στη γλάστρα, το μπλε τʼ ουρανού, τʼ αστέρι που πέφτει, το σκυλί που γαβγίζει και να μη προλαβαίνεις να γράφεις, κύριε. Όταν ζητάς έμπνευση, δεν είσαι συγγραφέας, κύριε. Αν έχεις και πτυχία ανώτερης φιλολογίας κι αν έχεις διαβάσει και χιλιάδες βιβλία λογοτεχνίας, όσο και να γράφεις, δεν έχεις το δικαίωμα αυτού του τίτλου. Όσο γνωστός κι αν είσαι, θα μείνεις εκεί να ζητάς έμπνευση στις μικρές αγγελίες. Μάθε πως για μένα, κύριε γνωστέ συγγραφέα, άνθρωποι σαν κι εσένα που δέχονται παραγγελιές και πληρώνουν εμπνεύσεις με κάνουν και ντρέπομαι. Αυτό είναι κατάντια. Γιατί Θεέ, κάνεις τέτοια λάθη; Άδικος είσαι πολύ. Γιατί βάζεις δάφνηνα στεφάνια σ' αυτούς τους ανθρώπους και τους κάνεις και «γνωστούς»;

Κι εγώ, ποιόν θα έχω για πρότυπο; Μου τα γκρέμισαν όλα, κάποιοι «γνωστοί», σαν αυτόν τον κύριο. 7/1/98
posted by elpida @ 5/20/2006 12:18:00 πμ 8 comments
8 Comments:

At Σαβ Μαϊ 20, 12:53:01 πμ, elpida said...
ο δαίμων του τπογραφείου, ή μάλλον της βιασύνης μου φταίει και το κείμενο έφυγε πριν προλάβω να γράψω ότι αυτό συνέβει στο παρελθόν, όταν έβγαζα μόνη μου βιβλία και έτρεχα στους δρόμους να τα πουλήσω και μου κάνανε παζάρια στην τιμή κι εγώ ντρεπόμουν και τα χάριζα και έκανα υπερωρίες στη δουλειά για να ξεχρεώσω το δάνειο της έκδοσης. Τότε είχα θυμώσει πολύ μ' αυτή την αγγελία. Είχα πολύ ψηλά τους συγγραφείς τότε. Κι αυτός ήταν ο πρώτος που άρχισε να κατεβάζει τον πήχη. (Το πυ ή πη;)

At Σαβ Μαϊ 20, 02:30:22 πμ, apousia said...
Να ξέρεις καλή μου elpida, πως πολύ συχνά οι δάφνες μοιράζονται λάθος στην Ελλάδα, μα και αλλού.. Εκτός κι αν ήταν ηλίθιο χιούμορ η αγγελία.. Συνέχισε! Εσένα σε εμπνέει η ζωή από μόνη της! Καλό ξημέρωμα!

At Σαβ Μαϊ 20, 02:33:46 πμ, apousia said...
Elpida,τώρα γύρισα και στο προηγούμενο post, και διάβασα πως έστειλες mail. Δεν ήρθε. Αν δεν σου είναι κόπος, ξαναπροσπάθησε.. Με αγάπη!

At Σαβ Μαϊ 20, 03:59:48 πμ, elpida said...
απουσία μου, δεν ήταν καθόλου χιούμορ. Μήνα την είχε την αγγελία ο κύριος. Μπορεί και παραπάνω. Απλά σταμάτησα εγώ να ψάχνω για κάτι και να την αγοράζω. Θα προσπαθήσω να σου ξαναστείλω, αν και είναι 4 το πρωί. Αν δεν τα καταφέρω, αύριο πάλι. Μ' έχετε ξεμυαλίσει αυτές τις μέρες. Τι θα γίνει από Δευτέρα που θα είμαι εκτός σπιτιού όλη μέρα;

At Σαβ Μαϊ 20, 04:12:05 πμ, elpida said...
απουσία μου βγάζει έξτρα ερωτήσεις στα Αγγλικά το εμειλ σου και δεν έρχεται, εκτός αν μου το γράψεις εδώ καθαρά και σου το στείλω με τον άλλο τρόπο που ξέρω.

At Σαβ Μαϊ 20, 09:33:59 πμ, So_Far said...
Έχεις δίκιο, η έμπνευση δεν αγοράζεται. Δεν τον δικαιολογώ ( εκτός και αν η αγγελία ήταν ύποπτη - πράγμα που δεν ξέρει κανείς μας βεβαια - αλλά καταλαβαίνω την αγωνία του να υπάρξει σε έναν κόσμο που είναι αδηφάγος. Όπως γίνεται κάθε επάγγελμα όταν παύει να γίνεται χαρά αλλά βιοπορισμός και κοινώνική εικόνα και κοινωνική καταξίωση. Απλά λυπήσου τον... αν έφτασε μέχρι εκεί....
Υ.Γ. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό γνωρίζεις τα ενδότερα του συγγραφικού μας κόσμου αλλά αρκετοί είναι δίποδα τέρατα και δε θα διστάσουν να φάνε και τη μάνα τους για να κρατηθούν ή να αναρριχηθούν

At Σαβ Μαϊ 20, 02:25:47 μμ, mickey said...
Γεια σου Ελπίδα! Καλορίζικο το νέο μαγαζί. Σου άφησα και μια απάντηση στο ερώτημά σου στο Help Desk. Εύχομαι καλή συνέχεια! Μιχάλης

At Σαβ Μαϊ 20, 06:52:53 μμ, elpida said...

miky σ' ευχαριστώ που υπάρχεις.

σο φαρ Βγήκα στο κλαρί δημόσια το 1997. Έγραφα κρυφά. Το θεωρούσα κουσούρι. Μια φίλη με πρόδωσε, όταν διάβασε ένα ημερολόγιό μου. Μετά εξέδωσα αυτό το ημερολόγιο για καλό σκοπό. (Όχι την δόξα εννοώ -κάτι άλλο.) Σε δυό μήνες έκανα επανέκδοση μόνη μου και σε λιγότερο από μήνα τελείωσε και η β' έκδοση. (Είχα ήδη παραγγελιές) Για εννιά χρόνια μετά, όταν μου το ζητούσαν το έδινα σε φωτοτυπία. Είναι ένα βιβλίο που περπατάει μόνο του. Δε μ'αφήνει να το ξεχάσω. Αυτό εκδίδει τώρα ο εκδοτικός οίκος και ίσως το διαβάσεις. Μετά έξέδωσα ένα παιδικό, σαν τάμα στα παιδιά μου, μια αληθινή ιστορία τους, και μετά το στιγμές. Εκείνη την εποχή δεν ήταν μόδα το βιβλίο. Μετά έγινε. Όλα αυτά τα χρόνια γνώρισα ανθρώπους που μ' έκαναν να ντρέπομαι που με λέγαν και μένα συγγραφέα, αλλά γνώρισα και σημαντικούς ανθρώπους που μ' έκαναν να κλαίω απ' την συγκίνηση που με δέχτηκαν στον χώρο τους.'Οσο για τώρα, επειδή εννοείται έχω χρόνο, θά' θελα να ζω απ' αυτό. Να γράφω στο χωριουδάκι μου, να μη με ξέρει κανένας, αλλά να διαβάζουν τα βιβλία μου και να μη χρωστάω γι αυτά, αλλά να μου συμπληρώσουν την σύνταξή μου που είναι μικρή. Αυτά. Το μέλλον θα δείξει.... Και μιλάω για βιβλία που είναι ήδη γραμμένα. Στο χαρτί βέβαια. Όχι γι' αυτά που θά 'θελα τώρα να γράψω.
Θέματα; Απ' τη ζωή βγαλμένα. Βιώματα. Μεγάλη ποικιλία. Ρώτα κάτι και να σου πω αν το έχω σκαλίσει....
Γνώσεις; Τελειόφοιτος εξεταξίου Γυμνασίου.
Γιατί; ΑΝΑΓΚΗ εκτόνωσης. Εξάρτηση.
Φιλάκια. Με παρέσυρες πάλι.