Σκόρπια ... 13

Κυριακή, Αύγουστος 06, 2006

"Πάρε τα χρυσά κλειδιά να κλειδώσεις μια καρδιά..."

Τραγούδι παλιό. Όπως και τα κλειδιά αυτά είναι παλιά. Άχρηστα πια! Δεν θα ξανα ΄νοίξουν ποτέ, καμμιά πόρτα.Αλήθεια! Πόσα "χρυσά" κλειδιά πέρασαν απ΄τη ζωή μας; Πόσα απ΄αυτά τα πετάξαμε τόσο εύκολα στην άκρη; Πόσο εύκολα τα ξεχάσαμε;Υπάρχουν κλειδιά και κλειδιά... Υπάρχουν κλειδιά που σε βαραίνουν όταν τα κουβαλάς μαζί σου κι όταν ειδικά οι πόρτες που σου ανοίγουν δεν είναι αγαπητές. Υπάρχουν όμως και κλειδιά, άχρηστα πια, μα θες να τα κουβαλάς μαζί σου και δεν μπορείς να τα αποχωριστείς.Τέτοια κλειδιά που μας δένουν συναισθηματικά, κουβαλάμε όλοι μας, νομίζω.Για μένα αυτά τα συγκεκριμένα κλειδιά έχουν μεγάλη αξία! Τα πρώτα ειδικά, το σκουριασμένο ζευγαράκι είναι τα κλειδιά απ΄τις δυο πόρτες του φτωχικού πατρικού μας στην Ζαγορά. Ήμουν παιδί όταν ο αδελφός μου πέταξε τις παλιές ξύλινες πόρτες και μας πέρασε τις καινούργιες σιδερένιες. Το χρώμα τους πάντα μπλε! Από μικρή λάτρευα την θάλασσα και το ατέλειωτο μπλε της!Γύρω στα 35 χρόνια ήταν κοντά μας αυτά τα κλειδιά. Ούτε άνθρωπος δεν σου είναι πιστός τόσα πολλά χρόνια. Άνοιγαν τις πόρτες μας και βγαίναμε στον κόσμο και κάθε βράδυ μας πρόσφεραν την ασφάλεια και την σιγουριά που είχαμε ανάγκη, μια χήρα γυναίκα κι ένα μικρό κορίτσι.Άχ! Αυτά τα κλειδιά! Πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησαν σήμερα που τα είδα στον πάγκο!Ο άντρας μου τα έβγαλε απ΄το μπρελόκ του, σαν άχρηστα, μα μου έκανε εντύπωση που δεν τα πέταξε στα σκουπίδια. Ήξερε ότι εγώ δεν θα τα πέταγα ποτέ! Τ΄ακούμπησε εκεί, χωρίς να μου πει τίποτα. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. Μου μίλησαν εκείνα μόλις τα είδα και μου είπαν πολλά....Το μωβ κλειδί δεν το χρησιμοποίησα πολλές φορές. Ανήκει σε άλλο σπίτι και άλλον ιδιοκτήτη, που φιλοξένησε το φτωχό νοικοκυριό της Μάννας, για ένα χρόνο περίπου, μέχρι να γίνει το καινούργιο σπίτι. Κι αυτό το κλειδί το αγαπώ πολύ, όπως και τον ιδιοκτήτη του που με εξυπηρέτησε!Και τ΄άλλο το κλειδί το αγαπώ! Είναι το παλιό κλειδί του σπιτιού μου στο Βόλο που προστάτεψε την δική μου οικογένεια για 15 χρόνια.Έχω κι άλλα κλειδιά παλιά. Πολλά κλειδιά που μου θυμίζουν πόρτες της ζωής. Κάποια "ειδικά" κλειδιά.... απ΄το κουτάκι της Μάννας.... τα έβαλα μέσα σε ένα εικόνισμα....Δύσκολα..... εκείνα τα κλειδιά. Δεν ξέρω αν θα αντέξω ποτέ να τα χρησιμοποιήσω.Όλα τα κλειδιά έχουν την δική τους ιστορία. Καινούργια κλειδιά έρχονται στη ζωή μας και γίνονται ένα μαζί μας. Θα τ΄αγαπήσουμε κι αυτά σίγουρα, όπως και τ΄άλλα!
posted by elpida @ 8/06/2006 10:04:00 μμ 23 comments
23 Comments:
At Δευ Αυγ 07, 12:39:50 πμ, Markos said...
Πόσες ιστορίες κάθε κλειδί.Όσες και η ζωή μας.

At Δευ Αυγ 07, 01:45:31 πμ, elpida said...
Έτσι είναι Μάρκο μου!Κάθε κλειδί έχει τη δική του ιστορία.

At Δευ Αυγ 07, 02:23:16 πμ, Sailor said...
Κάθε κλειδίΜπορεί να έχει την δική τουΙστορίαΑυτό είναι αλήθειαΑλλά δεν υπάρχει κλεδί που μπορείνα κλειδώση την καρδιάΚαι ας λένε οι στίχοιτων τραγωδιώνΌταν έρθει η ώρα να αλλάξειςκλειδαριέςΘα αλλάξεις και κλεδιάΚαι η ιστορία σταματά εκείΚαι αρχίζει κάποια άλληΝα είσαι ΕλπίδαΚυκλαμινο του βουνουμε τα ωραία σουκαλό σου πρωινό

At Δευ Αυγ 07, 02:53:20 πμ, ONOMATODOSIA said...
κλειδι. μου φερνει στο μυαλο ,κλειδωμα.δηλαδη τιμωρια.γιατι να μην λεγοντουσαν ανοιγδι...συγνωμη,για το σχολιο. τετοια ωρα ,τετοια λογια.

At Δευ Αυγ 07, 03:24:12 πμ, elpida said...
Καλημέρα σαιλορ!Υπάρχει και κλειδί που κλειδώνει καρδιές, μα είναι αόρατο!

At Δευ Αυγ 07, 03:28:16 πμ, elpida said...
ονοματοντοσιαΜια χαρά τα λες! Αλήθεια! Γιατί δεν το λέμε ανοιχτήρι; Μάλλον επειδή περισσότερο χρησμοποιείται για ασφάλεια και σιγουριά. Κλειδώνει, ασφαλίζει. Όταν σημαίνει φυλακή ή τιμωρία, είναι κακό κλειδί και δεν αγαπιέται.Καλό σου ξημέρωμα!

At Δευ Αυγ 07, 03:37:48 πμ, In Silence said...
Τα παλιά μου κλειδιά δεν τα αποχωρίζομαι. Είναι πάνω στο μπρελόκ μου. Ένα κλειδί μιας βαλίτσας που δεν είναι καν δική μου, ένα άλλο από το σπίτι που έκανα τα πρώτα μου βήματα και συλλάβισα τις πρώτες μου λέξεις...κι ένα δυό ακόμα, πολύ αγαπημένα.Όπως τα λες. Κάθε κλειδί και μια ιστορία. Σαν τις ουλές στο δέρμα.Καληνύχτα.

At Δευ Αυγ 07, 04:11:56 πμ, elpida said...
in silenceΚαλημέρα κορίτσι μου, που ξενύχτησες κι εσύ απόψε! Εύχομαι να πέρασες καλά! Και τα παλιά σου κλειδιά, έτσι! Να τα κρατάς, να σου δίνουν ενέργεια!Φιλιά πολλά!

At Δευ Αυγ 07, 10:33:29 πμ, μεθυσμένα χρώματα said...
μία ανοιχτή καλημέραααα !!!δεν έχω καιρό να γράψω... τα μαστόρια μου έχουν σπάσει τα νεύρα από την στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο σπίτι...προχθές άφησαν τα πάντα ατελείωτα και πήγαν για μία βδομάδα διακοπές...θα στοκάρω τα μπάνια εγώ.....τα φιλιά μου.

At Δευ Αυγ 07, 11:21:42 πμ, Little A said...
Έχω ακόμα στο μπρελόκ μου τα κλειδιά από τις παλιές πόρτες του σπιτιού μου.Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, αλλά ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να τα βγάλω από εκεί.Τώρα ίσως καταλαβαίνω λίγο περισσότερο το γιατί.Να 'σαι καλά!

At Δευ Αυγ 07, 01:01:59 μμ, Τυπος Νυχτερινος said...
Εγώ πάλι πέρα απο τα κλειδιά ενός μόνου σπιτιού (του πρώτου μου εδώ στην Αθήνα), δεν έχω κρατήσει άλλα. Είχα διάφορα δηλαδή, αλλά σε κάποια φάση τα ξεσκάρταρα όλα σε μια κίνηση ξεκαθαρίσματος ιστοριών απο το παρελθόν.Κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να "ξεφορτωθώ" κι αυτά τα τελευταία που έχω κρατήσει, μόνο και μόνο για να θυμίζω στον ευατό μου πως η ζωή μας γράφεται στο τώρα.Ελπίζω να τα καταφέρω

At Δευ Αυγ 07, 01:44:32 μμ, elpida said...
μεθυσμένα χρώματαΠου είσαι ρε κορίτσι; Ήρθες Ελλάδα για διακοπές ή για να μπλέξεις με μαστόρια; Καλή δύναμη σου εύχομαι και μη μου τα θυμίζεις για κανένα μήνα!Και που είσαι; Κάνε τα στραβά μάτια για λίγο, για να κάνεις και κανένα μπάνιο. Δεν είδες εγώ πως τα κουκούλωσα;(στο για τον γαμπρό γεννάει και ο κόκορας αυγό). Δεν υπήρχε άλλη λύση και το καλοκαίρι φεύγει!Φιλιά πολλά!

At Δευ Αυγ 07, 01:57:26 μμ, elpida said...
little aΚαι εσύ να είσαι καλά κορίτσι μου!Εσύ ξέρεις καλύτερα, αν αυτός είναι ο λόγος.

At Δευ Αυγ 07, 02:09:20 μμ, elpida said...
τύπος νυχτερινόςΣου εύχομαι να τα καταφέρεις κορίτσι μου! Τα κλειδιά που μας "χαλάνε", δεν χρειάζεται να τα κρατάμε.Αν μάλιστα είναι και πολλά... Απ΄την άλλη το "τώρα" είναι τόσο λίγο, το αύριο αβέβαιο, ενώ το χθες εγγύηση!Ότι και να πετάξουμε απ΄το χθες, σίγουρα το κουβαλάμε μέσα μας.Έχει σημαδέψει τα κύτταρά μας και την μνήμη μας.

At Δευ Αυγ 07, 04:15:04 μμ, Τυπος Νυχτερινος said...
Δίκιο έχεις, Ελπίδα.Ειδικά αυτά που μας χαλάνε.Μακάρι να ήταν το ίδιο εύκολο και με τις αναμνήσεις.Καλό καλοκαίρι

At Δευ Αυγ 07, 05:27:39 μμ, elpida said...
Καλό καλοκαίρι τυπισσά μου!

At Δευ Αυγ 07, 09:15:53 μμ, Natalia said...
Έχω και εγώ μια κλειδοθήκη στο σπίτι. Το πρώτο πράγμα που ξεκρέμασα όταν μετακόμισα....το πρώτο πράγμα που θα ξεκρεμάσω όταν μετακομίσω....Κανένα κλειδί μου δεν πέταξα ποτέ. Δεν ήξερα το γιατί, αλήθεια. Σήμερα πήρα μια απάντηση. Ελπιδάκι μου σε ευχαριστώ από καρδιάς......

At Δευ Αυγ 07, 09:43:13 μμ, elpida said...
nataliaΕγώ κορίτσι μου σ΄ευχαριστώ!

At Δευ Αυγ 07, 10:56:03 μμ, Σύλβια Ο. said...
Εγώ κρατάω τα μπερλόκ μου όταν αλλάζω κλειδιά. Απορρώ, εγώ έπρεπε να παραδώσω το κλειδί μου σήμερα στη σπιτονοικοκυρά μου...Τώρα έχω δικό μου όμως!Και τα ρούχα μου τα παλαιά, τσάντες, μερικές, πολλές, προσπαθώ να μη τα πετάω. Μάζεψα είκοσι σακούλες πράγματα!

At Δευ Αυγ 07, 10:57:06 μμ, Σύλβια Ο. said...
Όλα για ανάμνυση, δεν πρόκειται να τα ξαναφορέσω.

At Δευ Αυγ 07, 11:15:51 μμ, elpida said...
σύλβια οΈτσι κάποτε έκανα κι εγώ, μέχρι που δεν μπορούσα να στρίψω. Κάποιες στιγμές "κρίσεων", κάνω διαλογή, αλλά πάντα κάποια πάλι θα τα κρατήσω! Είναι να μην τό ΄χεις!Είμαι πολύ των αναμνήσεων!Γι ΄αυτό σε καταλαβαίνω απόλυτα!Να είσαι καλά! Καλό σου βράδυ!

At Τρι Αυγ 08, 12:56:28 μμ, Σύλβια Ο. said...
Να είσαι καλά κι εσύ, Ελπίδα μου.

At Τρι Αυγ 08, 01:58:46 μμ, elpida said...
σύλβιαΤο προσπαθώ, αλλά....λίγο δύσκολο!