Σκόρπια ... 28

Δευτέρα, Ιούλιος 17, 2006

Πήλιο - Μυλοπόταμος - Τσαγκαράδα

ΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Τσαγγαράδα
Χτισμένο στις πλαγιές του μισοφέγγαρου το σπίτι.Κρεμόταν το μπαλκόνι απ΄την κληματαριάβαρύ τσαμπί ονείρου που θα τρέξειπερί του τέλους του Αυγούστου και θα λείπω.Στις σκαλωσιές του αθέατου τριζόνια μαστορεύαντις ετοιμόρροπες σκεπές της ησυχίαςάσπρα κεραμίδια από γαρδένιες.Κάθησα με την πλάτη γυρισμένη στον γκρεμόκαι την ανάπαυλα προς την μεριά που τον ξεχνάει.Επάνω μου περιποιητικά κλαδάκια ενός δέντρουράντιζαν τα μαλλιά μου με ελαφριάν αναστάτωσηόπως τους υπαγόρευε ο εύοσμος κυματισμός ανέμου.Μην κάθεσαι από κάτω, απομακρύνσου μου φώναξες,είναι πικρός ο ίσκιος που κάνει η καρυδιά. Τι πείραζε.Κατάπικρος δεν είναι και ο ίσκιοςπου κάνει η απομάκρυνσηκαι δεν πικράθηκε εξ αιτίας του η σκιά μου;Κάτω η θάλασσα έδειχνε ν΄ασπάζεταιτη σκούρα άποψη της νύχταςπαρά των αστεριών τις σκόρπιες αντιρρήσεις.Καιγόντουσαν ξερόκλαδα και φύλλα παραδίπλα.Στον διάπλατο έλα μύριζε ο καπνός.Σπίθες εξάπλωναν τραγούδι.....αυτά που καίγονται τα έκαψα όλακι αυτά που λέγονται τα είπα όλα.Περίεργο. Σαν διάπλατο έλα μοσχοβόλαγεκαι τούτη η απελεύθερη ηρωίδα καύση.Κάποιος απ΄την ομήγυρηως φαίνεται δεν είχε καλοακούσει το όνομά μουκι όλο το βράδυ με έλεγε Νίκη.Ε πια τι λες, με τέτοιο όνομαδεν θα σε κατακτήσω ψέμα;ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑΑπό την συλλογή Η Εφηβεία της λήθης, Ίκαρος, Αθήνα 1999
posted by elpida @ 7/17/2006 11:43:00 μμ 20 comments
20 Comments:
At Τρι Ιουλ 18, 12:33:24 πμ, elpida said...
....αυτά που καίγονται τα έκαψα όλακι αυτά που λέγονται τα είπα όλα!

At Τρι Ιουλ 18, 02:16:56 πμ, Sailor said...
Γεια σου Ελπίδαόλα είναι πολύ όμορφακαι αυτά που είδα και αυτάπου διάβασα.Η Κική είναι από τους αγαπημένουςποιητές.Το πήλιο είναι πανέμορφοεχω ανέβει και κατέβει πολλέςφορές, έχουν περάσει βέβαια αρκετάχρόνια, την τελευταία φορά ήμουνμε την κόρη μου, όταν ήταν 5 χρόνωνκαι παραθερίζαμε στα καλά νερά.έκτοτε σχεδόν κάθε χρόνο πήγαιναστο Τρίκερι, όταν παραθέριζαστο πευκί στη βόρειο Ευβοια.ναι όντως είναι μοναδικάτώρα βλέπεις έγινε και πολύ τηςμόδας, από τους μοδάτους αυτού τουτόπου.Με είχες ρωτήσει τη ζώδιο είμαιψαρι,και σε ευχαριστώ το να βρώ κάποιακοπελιά που να ταιριάζουμεεγώ πότε μου δεν έψαξα να βρώτίποτα και για τίποτα.δεν πιστεύω σε τίποτα ούτε και ελπίζω σε τίποταείμαι ελέυθερος, ανεξάρτητος και αδέσμευτος και έτσι θα παραμείνωμέχρι το τέλος.Δεν χαμπαριάζω από ευαισθησίεςκαι ζώδιαπαρ όλο που είμαι ευαίσθητοςσαν άνθρωπος.Καλό σου πρωινόστο όμορφο Πήλιο

At Τρι Ιουλ 18, 03:36:17 πμ, elpida said...
sailorΓειά σου φίλε μου! Χαίρομαι που σου αρέσουν τα μέρη μου και που τα ξέρεις και από κοντά.Να χαίρεσαι και την κόρη σου και την ελευθερία σου! Εσύ ξέρεις καλύτερα. Τα ψαράκια είναι πολύ ευαίσθητα απ΄ότι ξέρω και από φίλους. Δεν είναι θέμα πίστης, αλλά κάποια κοινά χαρακτηριστικά που έχουν όντως, αυτές οι ομάδες ανθρώπων.Γιατί όμως τόση απαισιοδοξία;Δεν πιστεύεις τίποτα, δεν ελπίζεις τίποτα; Τότε γιατί ζούμε; Να είσαι πάντα καλά και καλό σου ξημέρωμα!

At Τρι Ιουλ 18, 11:03:59 πμ, Jo-Anna said...
Στα χωριουδακια του Πηλιου και στην ομορφη Τσαγκαραδα ξεκινησε το οδοιπορικο του γαμου μου .Περασαμε τις πρωτες κοινες μερες της ζωης μας με μια τροχοσκηνη , το κουκλοσπιτο μας και μ αυτο περασαμε τις πιο γλυκιες διακοπες μας .Στο Πηλιο πηγαμε χρονια αργοτερα και με φιλικα ζευγαρια και περασαμε εξισου καλα με τα χρωματα του χειμωνα .Ελπιδα εισαι μια φωτεινη ελπιδα στις αναμνησεις μου .Ιωαννα στης 20 του μηνα κατεβαινω Ελλαδα .Θα μεινω λιγο στην Αθηνα και μετα θα παω στο εξοχικο μας στην Ευβοια .Υστερα σε κανενα νησακι .Επιστροφη στην βαση στης 30 /8

At Τρι Ιουλ 18, 11:23:12 πμ, sevarose said...
..ΑΧ.. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΜΟΥ!!!! ΤΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΑ ΤΟ ΜΕΙΛ ,,ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!

At Τρι Ιουλ 18, 11:25:24 πμ, sevarose said...
..ΩΧ ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ..ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΗ Η ΦΩΤΟ ,,,ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑΤΗΝ ΜΙΚΡΥΝΕΙΣ;

At Τρι Ιουλ 18, 11:33:42 πμ, Sailor said...
Ζούμε για να ζήσουμε απλά τη ζωή με τις ομορφιές καιτις ασχήμιες τηςΈτσι, απλάο Δημιουργός έχει φροντίσειγια όλαεμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμεείναι απλά να ζήσουμε.Καλό σου πρωινό

At Τρι Ιουλ 18, 12:46:58 μμ, kyriaz said...
Εξαιρετικές οι φωτογραφίες,υπέροχο το ποίημα.Η Δημουλά θα έπρεπε να έχει ήδη πάρει το Νόμπελ...

At Τρι Ιουλ 18, 01:47:53 μμ, elgalla said...
Ωραία μέρη, ωραίες φωτογραφίες...Καλημέρα!!!!

At Τρι Ιουλ 18, 03:22:37 μμ, Stavros Katsaris said...
Φοβερές φωτογραφίες και η Δημουλά κόλλησε άψογα!Ζήλεψα!

At Τρι Ιουλ 18, 08:27:25 μμ, In Silence said...
Σ'ευχαριστώ για το όμορφο ταξίδι.Έχω να επισκευτώ το Πήλιο από παιδί.Ντροπή μου...

At Τρι Ιουλ 18, 10:41:39 μμ, elpida said...
Τζοάννα μου, χαίρομαι που σου ξύπνησα καλές αναμνήσεις. Να έρθεις με το καλό και να περάσεις το πιο όμορφο καλοκαίρι της ζωής σου, σου εύχομαι, με όλη μου την καρδιά!

At Τρι Ιουλ 18, 10:45:08 μμ, elpida said...
sevaroseΣ΄ευχαριστώ πολύ! Το θέμα τώρα είναι πως θα το μεταφέρω εδώ που σ΄αυτό είμαι άσχετη. Αν δεν τα καταφέρω, θα σου στείλω μήνυμα να το βάλλεις εσύ. Θα δοκιμάσω τώρα, σε λίγο. Έτσι κι αλλιώς όμως, θα σου στείλω μήνυμα.Φιλιά πολλά!

At Τρι Ιουλ 18, 10:52:04 μμ, elpida said...
sailorκαλά τα λες! Νομίζω όμως πως μας βάζει στο παιχνίδι για να παίξουμεκαι περιμένει από μας καλούς ρόλους.Καλό σου βράδυ! Ας μην αναπτύξουμε αυτό το θέμα απόψε.Σηκώνει πολύ συζήτηση και δεν έχω χρόνο τώρα.Ας τ΄αφήσουμε για άλλη φορά.

At Τρι Ιουλ 18, 10:55:03 μμ, elpida said...
kyriazΤης το έχει δώσει προ πολλού ο κόσμος! Θα το πάρει όμως κάποια στιγμή. Της αξίζει!

At Τρι Ιουλ 18, 10:57:31 μμ, elpida said...
elgalla μου, όταν ετοιμαστεί το σπίτι θα σε καλέσω. Υπολόγισε όμως από Σεπτέμβρη.Φιλάκια, θα τα πούμε!

At Τρι Ιουλ 18, 10:59:49 μμ, elpida said...
Σταύρο μου, να τα κολλήσω ήθελα κι εγώ. Αφού το κατάφερα είμαι ευχαριστημένη.Να είσαι καλά! Τι ζήλεψες όμως;

At Τρι Ιουλ 18, 11:02:55 μμ, elpida said...
in silenceμη σταναχωριέσαι κορίτσι μου! Θα σε καλέσω εγώ το φθινόπωρο. Αυτό που γίνεται! Εμείς να είμαστε καλά κι όλα θα γίνουν!

At Τετ Ιουλ 19, 12:14:12 πμ, g help me said...
Πήλιο...Τι να πεις elpida, έχεις δίκιο τα έγραψες όλα. Και πάλι λίγα είναι.Όπου και να πάω το Πήλιο στο δρόμο μου. Παράξενο... και όμορφο μαζί. Δροσιά στο καλοκαίρι.Το έφερες λίγο ποιό κοντά. Ευχαριστώ...

At Τετ Ιουλ 19, 03:25:43 πμ, elpida said...
g help meκι εγώ σ΄ευχαριστώ!καλή σου μέρα!


Τετάρτη, Ιούλιος 12, 2006

Αλκοόλ

ΑΛΚΟΟΛ"Το αλκοόλ Κατερίνα μου το ξεκινάς για να ξεχάσεις και να ξεχαστείς. Εγώ είχα μια ερωτική απογοήτευση και μιας και δούλευα σε ένα κλαμπ, έφτασα στο σημείο να πίνω δύο μπουκάλια τζιν την ημέρα για να ξεχάσω, αλλά δεν καταλάβαινα την ζημιά που έκανα στον εαυτό μου.Πίνοντας έχανα τον έλεγχο, δεν καταλάβαινα κανέναν και τίποτα, χαλούσα το στομάχι μου, έκανα εμετούς, έκανα φασαρίες με φταίγανε όλα. Ήμουν εξαρτημένη από το αλκοόλ, όπως με τα ναρκωτικά. Αν δεν έπινα μια μέρα, δεν ήμουν καλά. Κάτι μου έλειπε.Σταμάτησα αναγκαστικά από τη δουλειά μου και με πολλή προσπάθεια μετά από 2 μήνες κατάφερα να το κόψω έχοντας πολλά νεύρα. Ένιωθα πως κάτι μου λείπει.Όταν όμως θες πραγματικά κάτι, όσο δύσκολο και να είναι, μπορείς να τα καταφέρεις. Τώρα είμαι αποτοξινωμένη από το αλκοόλ εδώ και 6 χρόνια και αισθάνομαι πολύ υγιής". Ψιψίνα 7
posted by elpida @ 7/12/2006 11:35:00 μμ 5 comments
5 Comments:
At Πεμ Ιουλ 13, 12:27:51 πμ, Λύσιππος said...
Ας πιούμε στην υγειά σου λοιπόν!

At Πεμ Ιουλ 13, 12:54:47 πμ, elpida said...
Στην υγεία όλων λύσιππε!

At Πεμ Ιουλ 13, 01:08:35 πμ, ONOMATODOSIA said...
geia mas.ola me metro,kai den trexei tipote.

At Πεμ Ιουλ 13, 04:06:06 πμ, elpida said...
Καλημέρα! σε όσους κοιμηθήκατε.Εγώ έχω ταξίδι σε λίγο. Πάει το μπλογκ μου! διαλύθηκε με τις φωτογραφίες. Εξαφανίστηκαν όλα από δίπλα!

At Πεμ Ιουλ 13, 04:07:45 πμ, elpida said...
onomatodosiaΑν υπάρχει μέτρο, όλα είναι εντάξει!

Τετάρτη, Ιούλιος 12, 2006

Το δίλημμα της αλήθειας

Εδώ και χρόνια, από τότε που κάποια γραπτά μου έρχονται στο φως της δημοσιότητας, έχω μπει σε μια πολλή δύσκολη διαδικασία. Διχάζομαι στο αν πρέπει να γράψω όλη την αλήθεια, ή όχι. Απ΄τη μια δεν νιώθω καλά με την συνείδησή μου, απ΄την άλλη σκέφτομαι τι θα πληγώσει λιγότερο τους τρίτους, ή τι θα βοηθήσει περισσότερο τον αναγνώστη. Υπάρχουν θέματα που μπορείς να τα γλυκάνεις, να κρύψεις λίγη απ΄την αλήθεια τους, γιατί ο σκοπός είναι ιερός. Το πια θέματα είναι αυτά όμως, ποιός θα το κρίνει;Δύσκολο. Πολύ δύσκολο για μένα.Χθες βράδυ που σας πόσταρα αυτό το θέμα, δεν έκλεισα μάτι. Σκεφτόμουν πόσο και εάν θα βοηθήσει αυτή η εξομολόγηση της κυρίας, έστω και έναν άνθρωπο, οπότε θα έχω πετύχει κάτι. Απ΄την άλλη σκέφτομαι μήπως γράφοντας την αλήθεια, πετύχω πολλά περισσότερα.Ίσως μάλιστα βρεθεί τρόπος και βοηθήσω και την ίδια την κυρία.Είμαι αποφασισμένη όμως να το κάνω, γιατί το ίντερνετ απευθύνεται σε πολύ κόσμο και όχι στη γειτόνισσά μου ή στην φίλη μου που θα της χαρίσω το βιβλίο και δεν ξέρω κι αν θα το διαβάσει κιόλας. Από δω μπορεί να το διαβάσει ένας άνθρωπος που έχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά και να θαυμάσει το θαύμα και την προσπάθεια της κοπέλας (που έκοψε τα ναρκωτικά), να προσπαθήσει, να αποτύχει και να τον σκοτώσω εγώ η ίδια!Αν και δεν ξέρω αυτό το θέμα από κοντά, παρά μόνο ότι ακούω, διαβάζω ή βλέπω, μακάρι κανένας μας να μην χρειαστεί να τα γνωρίσει από κοντά, νομίζω ότι χρειάζεται οπωσδήποτε ιατρική και ψυχολογική στήριξη, για να μπορέσει κάποιος να απεξαρτηθεί για πάντα.Η κοπέλα η "ψιψίνα 7" έγραψε την αλήθεια της μέχρι ενός σημείου. Ίσως το έκανε για να εμψυχώσει κάποιους. Ίσως δεν ήξερε πως θα γνωριζόμασταν περισσότερο στην πορεία και θα μου έλεγε ή θα ανακάλυπτα και μόνη μου κι άλλα πράγματα.Τις πρώτες μέρες λοιπόν, αφού μου έγραψε αυτά, συζητήσαμε πιο πολύ. Εκεί έμαθα πως μια κοπέλα 26 ετών, είναι μια ζωντανή- νεκρή. Μου είπε για τα οικογενειακά της προβλήματα που είναι πολύ σοβαρά. Της είπα να βοηθήσω αλλά μου είπε "φοβάται!" Της είπα να ζητήσει βοήθεια και μου είπε, όταν γίνει καλά. Ίσως αργήσει πολύ να περπατήσει μετά το τροχαίο.Όταν γίνει καλά, θα τρέξει να ζητήσει βοήθεια και τότε θα με βρει εκείνη μόνη της.Ρώτησα κάπου.... και μου είπανε αν δεν καταγγείλει μόνη της, δεν μπορώ να κάνω τίποτα εγώ. Κι ύστερα λένε γιατί δεν ενδειαφέρεται ο πολίτης... (Δεν είναι το μόνο θέμα που βρίσκω πόρτες κλειστές. Ακόμα και μια πεθαμένη, η ίδια πρέπει να καταγγείλει! Άλλη περίπτωση αυτή! )Έβλεπα αυτό το όμορφο κορίτσι να μου εξιστορεί τη ζωή της και δεν ήξερα που να κρυφτώ!Ντρεπόμουνα γι΄αυτά που λέω εγώ δικά μου προβλήματα.Η "ψιψίνα7" δεν μου είπε τίποτα άλλο για τα ναρκωτικά. Ούτε εγώ το σκάλισα, γιατί αν δεν λυθούν τα άλλα της προβλήματα..... δεν θα μπορέσει να λυθεί και αυτό, που μα την αλήθεια, έχω πειστεί ότι το θέλει πολύ! Θέλει να ζήσει και ζητάει βοήθεια, αλλά δεν ξέρει από που και πως και πότε!Μα, την αλήθεια μου, ούτε εγώ ξέρω!Πίστευα πως μεσ΄τους γιατρούς, μορφωμένοι και με ειδικότητες άνθρωποι, θα καταλάβουν πιο πολλά. Δεν νομίζω όμως....Η "ψιψίνα7" λοιπόν, ένα βράδυ μου ζήτησε το κινητό μου να στείλει ένα μήνυμα. Της το έδωσα με μεγάλη ευχαρίστηση.Αργότερα, ξημερώματα, εγώ καθόμουν στο μπαλκόνι κι έγραφα με το κερί, όταν άκουσα να μου κλείνουν την πόρτα απ΄τον διπλανό θάλαμο, απότομα και νευρικά. Ανησύχησα και για την κοπέλα, μην έπαθε κάτι και έτρεξα. Μου είπε "ήρθε ο άντρας μου και κλείσαμε λίγο!"Το σεβάστηκα. Το ζευγαράκι ήθελε να μείνει μόνο του.Μου είχαν κλείσει και τα παντζούρια και ήμουν αποκλεισμένη στο μπαλκόνι. Αν η πεθερά μου ξυπνούσε και χρειαζόταν κάτι, πως θα έμπαινα; Έβγαινα απ΄την πόρτα της ψιψίνας που εκείνη την είχε πάντα ανοιχτή, γιατί κάπνιζε πολύ.Τα λεπτά που έμεινα έξω μου φάνηκαν χρόνος. Άκουγα κάτι αλουμινόχαρτα και σκεφτόμουνα ότι της έφερε να φάει. Απ΄την άλλη μέρα και μετά, έβλεπα συνέχεια μια κοπέλα ναρκωμένη.... Νόμιζα ότι ήταν απ΄τα φάρμακα.Μετά έμαθα κι ένα κουτσομπολιό που μαθεύτηκε εκεί μέσα. Μετά η κοπέλα με απέφευγε, με την δικαιολογία ότι νυστάζει.Έτσι χαθήκαμε.Μετά από καιρό, όταν πήγα να σβήσω τα μηνύματα απ΄το κινητό μου, γιατί είχε γεμίσει, βρήκα το μήνυμά της."Έλα τώρα αμέσως! Δεν αντέχω άλλο!"Τότε σιγουρεύτηκα για όλα. Η καλή μου η "ψιψίνα7", όσο κι αν το πάλαιψε, δεν κατάφερε να ξεφύγει για πάντα απ΄τα ναρκωτικά. Αν δεν υπάρξει στήριξη από οικογένεια και κράτος,φοβάμαι πως τίποτα δεν γίνεται.Έκανα καλά ή άσχημα που σας είπα ολόκληρη την αλήθεια; Δεν ξέρω! Νιώθω όμως καλύτερα με την συνείδησή μου. Εύχομαι μόνο, τόσο η "ψιψίνα7", όσο και όλοι οι άλλοι που έχουν αυτό το πρόβλημα, να βρουν τον τρόπο να ξεφύγουν, για Πάντα!
posted by elpida @ 7/12/2006 05:42:00 μμ 8 comments
8 Comments:
At Τετ Ιουλ 12, 07:21:13 μμ, apousia said...
H αλήθεια έχει κάποτε επικίνδυνες ισορροπίες,μα είναι ο μόνος δρόμος που σου ανοίγεται μπροστά σε τέτοια διλήμματα.Τώρα διάβασα και το χτεσινό post!Είναι γροθιές στο στομάχι όλα αυτά,μα είναι και μια δυνατή οδός αφύπνισης..Έπραξες και πράττεις άριστα!

At Τετ Ιουλ 12, 07:45:58 μμ, elgalla said...
Φυσικά και έκανες καλά, Κατερίνα μου. Γιατί η αλήθεια είναι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, ότι όταν μπλέξει κανείς με ναρκωτικά είναι πολύ-πολύ σπάνιο να ξεφύγει. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λέει κι ο μπαμπάς μου που είναι τόσα χρόνια ψυχίατρος και πολλά έχουν δει τα μάτια του. Υποθέτω ότι από μια άποψη έχει λογική. Για να βγεις από κάτι τέτοιο χρειάζεται τρομαχτική δύναμη θέλησης. Αλλά αν αυτή η δύναμη υπήρχε θα έμπαινες σ'αυτό το τριπάκι ευθύς εξαρχής; Και τελικά, όλοι λίγο-πολύ βρίσκουμε τρόπους να ξεφεύγουμε από αυτά που μας πονάνε. Μερικοί είναι ανώδυνοι, όπως το να βγεις για καφέ με τους φίλους σου και να ξεσπάσεις. Αλλά μερικοί άλλοι...τα ναρκωτικά είναι ένας τρόπος, όμως υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί ακόμη. Εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που χαρακώνονται, που κάνουν απόπειρες, που πίνουν ακατάσχετα, που πηδιούνται (με συγχωρείς για την έκφραση, αλλά είναι η καταλληλότερη) ακατάσχετα κι όλα αυτά για να ξεχάσουν...για να νοιώσουν, έστω και λίγο, ζωντανοί. Υπάρχουν τόσες και τόσες κοπέλες που πάσχουν από ανορεξία. Δεν ξέρω αν τα ναρκωτικά είναι το χειρότερο. Δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματικά τρόπος να ξεφύγει κανείς. Σίγουρα χρειάζεται πολλή αγάπη και υποστήριξη, όμως...είναι αρκετά αυτά; Μερικοί επιστήμονες λένε πως όλα (τα συναισθήματα και ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο, ουσιαστικά αυτό που αποκαλούμε ψυχή) είναι στην πραγματικότητα χημεία του εγκεφάλου. Άλλοι επιστήμονες λένε πως παίζει ρόλο η οικογένεια και η ανατροφή. Και ορισμένοι λένε πως παίζουν ρόλο και τα δύο. Δεν μπορώ να σου πω ποιος απ' όλους έχει δίκιο. Όμως λένε πως όλοι μας χάνουμε 21 γραμμάρια βάρους από το σώμα μας όταν πεθαίνουμε. Τι μπορεί να χωράει σε 21 γραμμάρια; Μια ζωή; Μια ψυχή; Μια ιστορία;Αν η ψυχή μας είναι χημεία, αυτό σημαίνει πως γεννιόμαστε με κάποιες προδιαθέσεις και πως, κατά κάποιον τρόπο, η ζωή μας είναι προδιαγεγραμμένη. Αν η ψυχή μας είναι ανατροφή και περιβάλλον, αυτό σημαίνει πως όλα όσα είμαστε και όλα όσα κάνουμε εξαρτώνται από τους άλλους. Είτε έτσι είτε αλλιώς δηλαδή, δεν αποφασίζουμε μόνοι μας για τίποτα. Ίσως λοιπόν να γεννιόμαστε με κάποια εφόδια και προδιαθέσεις. Ίσως να μας εφοδιάζει και το περιβάλλον μας με κάποια άλλα πράγματα. Ίσως όμως να υπάρχει κι ένα κομματάκι κάπου σ' αυτά τα 21 γραμμάρια που εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απο μας. Ένα κομματάκι όπου μπορούμε να κρίνουμε και να αποφασίσουμε μόνοι μας για τις πράξεις μας.Και κάποιες αποφάσεις, άπαξ και τις πάρεις δε γίνεται να γυρίσεις πίσω.Διότι το γεγονός είναι ένα. Υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε τα χίλια μύρια και παίρνουν ένα πιστόλι και αυτοκτονούν.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν περάσει ούτε το ένα εκατομυριοστό από τα χίλια μύρια και κάνουν ακριβώς το ίδιο.Και υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε τα χίλια μύρια και παρόλα αυτά, κάθε φορά που πέφτουν έχουν τη δύναμη να σηκωθούν και να συνεχίσουν. Χίλια συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου σου, μου βγήκε πολύ μεγαλύτερο απ' ότι περίμενα. :Ο(

At Τετ Ιουλ 12, 10:54:39 μμ, elpida said...
Μακάρι απουσία μου! Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ΄το να θες να βοηθήσεις και να μην μπορείς.

At Τετ Ιουλ 12, 11:02:12 μμ, elpida said...
elcalla μου, σ΄ευχαριστώ που ανέπτυξες το θέμα τόσο καλά! Θα γίνεις άριστη ψυχολόγος κι απ΄ότι φαίνεται ο μπαμπάς σου έκανε πολύ καλή δουλειά και με σένα! Μπράβο του! Σ΄έχει ενημερώσει πλήρως!Το θέμα είναι αν μπορούμε να βοηθούμε και εμείς οι τρίτοι να ορθοποδήσει κάποιος. Κι αν κάποιες υπηρεσίες κινούνται σωστά...Εκεί θέλω να καταλήξω.

At Τετ Ιουλ 12, 11:17:10 μμ, elgalla said...
Μπορούμε να προσπαθήσουμε, αλλά δεν κάνει καλό σε μας, τελικά, να έχουμε πολλές ελπίδες σε τέτοιες περιπτώσεις. Μερικοί μπορεί πράγματι να τα καταφέρουν, αλλα οι περισσότεροι όχι. Πάντως το σημαντικό, όπως λες είναι να ξέρουμε ότι κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας.

At Τετ Ιουλ 12, 11:31:00 μμ, elpida said...
elgalla θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει πάντα λύση κι ότι η ελπίδα ποτέ δε χάνεται!Αυτό είναι το κακό! Ότι μπορούν να περάσουν λίγα απ΄το χέρι μου, ενώ θα ήθελα να μπορούσαν πιο πολλά.

At Τετ Ιουλ 12, 11:37:23 μμ, elgalla said...
Θα'θελα να'μουν αισιόδοξη όπως εσύ και να βλέπω παντού την ελπίδα (υποθέτω ότι σου ταιριάζει το όνομα!). Η καλύτερή μου φίλη είναι έτσι και μερικές φορές τη ζηλεύω. Εγώ είμαι πολύ προσγειωμένη...ρεαλίστρια σε βαθμό αηδίας!:Ο)Υ.Γ.Είσαι πολύ καλός άνθρωπος, Κατερίνα,είναι πολύ όμορφο που θες να βοηθάς όλον τον κόσμο!Μακάρι να βοηθήσεις όσους περισσότερους γίνεται!Έτσι θα πάρεις κι εσύ χαρά!

At Πεμ Ιουλ 13, 01:03:34 πμ, elpida said...
elgalla μου, πίστεψέ με, βοηθάω περισσότερο κι απ΄όσο μπορώ! Μα δεν καταφέρνω πάντα κάτι καλό κι αυτό με στεναχωρεί πολύ. Μια ζωή με μαλώνει ο άντρας μου, ότι εγώ δεν θα σώσω τον κόσμο! Μια ζωή αδιόρθωτη. Κρυφά και φανερά, όπου μπορώ βοηθάω.Γι΄αυτό είχα πει παλιότερα για σύλλογο ή ομάδα εθελοντών σε κοινωνικά, αλλά ήταν λάθος εποχή. Ίσως το φθινόπωρο να κάνουμε κάτι να δίνουμε χαρά και να παίρνουμε συγχρόνως. Θα δείξει!Να είσαι καλά! Ευτυχώς που δεν γράφεις μαθήματα!Καλό βράδυ!