Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Σκόρπια ... 25

Τρίτη, Ιούλιος 11, 2006

Ο Έντουαρτ και οι ζαβολιές του
Το τηλέφωνο για μαξιλάρι Η τσάντα δικιά τουΚατάληψη στην βαλίτσα της ΛέναςΚρύφτηκα καλά;Εμένα θα βλέπετε!Στην ντουλάπα του Τάσου
posted by elpida @ 7/11/2006 10:46:00 μμ 15 comments
15 Comments:
At Τρι Ιουλ 11, 11:05:05 μμ, elgalla said...
wow!Κούκλος ο Έντουαρντ!:Ο)

At Τρι Ιουλ 11, 11:30:28 μμ, elpida said...
Μόνο που δεν ζει πια....Ήθελα να βάλλω κι άλλο ποστ αλλά δεν το παίρνει. Το φόρτωσα πολύ φαίνεται. Μελαγχόλησα τώρα που σκάλιζα φωτογραφίες του. Μας λείπει πολύ! 14 ολόκληρα χρόνια κοντά μας. Σαν άνθρωπος! Μόλις Έφυγε η Μάννα πήρα τον Έντουαρτ.Μεγάλη γιατρειά και πάλι μεγάλη απουσία, που τώρα προσπαθεί να αναπληρώσει ο Ουντέζε, μα δεν είναι το ίδιο. (Είναι το ποστ χαρίζω σκυλί που δακώνει!)

At Τρι Ιουλ 11, 11:31:49 μμ, elpida said...
PROBATAKI! Η παραγγελιά σου!Με αγάπη!Και σε όλους σας!

At Τρι Ιουλ 11, 11:41:15 μμ, FunKy_MouToN said...
ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΓΑΤΟΣΣΣΣ..με προσωπικότητα!!!..σνίφ..μου θύμησες τον δικό μου τον Ισίδωρο!Ακριβώς ίδιο χρώμα...μόνο με λιγότερη τριχούλα!Επίσης ίδιες σκανταλιές!Δυστυχώς ούτε εκείνος ζεί σήμερα...:((Είσαι φοβερή πάντως..κάθησες και σκανάρισες τόσες φωτος....σ'ευχαριστώ:))Μάκια;********

At Τετ Ιουλ 12, 12:06:56 πμ, elpida said...
Την φωτογραφία στο τηλέφωνο την έχουν όλα τα παιδάκια που πήγα στο σχολείο τους, με αφορμή το βιβλίο "Ιστορία που την έγραψαν παιδιά".(Ηταν θεατής και ο Έντουαρτ). Τον αγάπησαν και τα παιδιά. Ακόμα με ρωτάνε: "Κυρία Κατερίνα, τι κάνει ο Έντουαρτ;"Συχνά λέω "καλά", μην τα πληγώσω...

At Τετ Ιουλ 12, 12:09:49 πμ, elgalla said...
Κρίμα....:Ο(

At Τετ Ιουλ 12, 12:23:55 πμ, FunKy_MouToN said...
Eμένα μου αρέσει πολύ εκεί που είναι στη σακούλα και εκεί που προσπαθέι να μπεί στο κουτί(;).Όπου δούν κουτιά πάντα χώνονται...αφασία!:)Ζεί καλέ ο γατούλης!Μα καλά δεν τον βλέπεις στις καρδιές τους;Νιάοοου(εεε..συγνώμη μπε!)

At Τετ Ιουλ 12, 12:34:49 πμ, elgalla said...
A, ρε funky!Τον βλέπω, τον βλέπω!Αλλά δεν παύει να είναι κρίμα.υ.γ. τώρα, δηλαδή, αν εγώ κάνω "γαβ" (ή μήπως αουουουουουουουουουουού;)θα τρομάξεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

At Τετ Ιουλ 12, 12:48:44 πμ, FunKy_MouToN said...
sure..:(υ.γ(κοίτα με τα σκυλιά τα πάμε μια χαρά όταν μας βγάζουν να βοσκήσουμε...τώρα με τους λύκους..έχουμε πρόβλημα!Αλλά επειδή εγώ φυσικά είμαι έξεπρτ στις μεταμφιέσεις δε μου κάνουν τιποτα...μπροοοουυυ)υ.γ2(να...το κτήνος μέσα μου)υ.γ3(νομίζω χρειάζομαι επειγόντως ξεκούραση)Καλιιηνύχτα σιας!!ΜΟύκια!

At Τετ Ιουλ 12, 12:51:12 πμ, FunKy_MouToN said...
Kατερίνα σόρι ..σου τρελάναμε το σπιτι..Elgalla..προτείνω msn next time..see ya!

At Τετ Ιουλ 12, 01:09:11 πμ, elpida said...
ΠροβατάκιΜ΄αρέσει να γεμίζει παιδιά στο σπίτι μου! χαρά μου!Μ΄αρέσει που το χάρηκες. Σκανάρισα κι άλλες, αλλά δεν έρχονται. Άλλη φορά. Ο Έντουαρτ μπορεί να έχει και 1000 φωτογραφίες!

At Τετ Ιουλ 12, 01:28:07 πμ, Johny B.Good said...
Γάτος ο ΄Εντουαρντ !

At Τετ Ιουλ 12, 01:50:38 πμ, elpida said...
Καλώς τον τζόνυ! Ήταν πολύ γάτος!

At Τετ Ιουλ 12, 05:43:48 μμ, deadendmind said...
Ωωωω, τι κούκλος γατούλης! Λυπάμαι που δεν είναι μαζί σου πια...

At Δευ Ιουλ 17, 11:17:25 πμ, ralou said...
Χριστέ μου!Πως μου ξέφυγε αυτό το ποστ;Τι υπέροχο πλάσμα!elpida,όπως λέω συνήθως, κάθε γάτα που χάνω φαίνεται να παίρνει μαζί της ενα κομμάτι από την καρδιά μου. Ομως ποτέ μα ποτέ δεν θα το χρησιμοποιούσα ποτέ αυτό σαν λόγο για να μην ζω μαζί τους.Εζησε 14 χρόνια ε;Ναξερες ποσο λαχταράω για τον Μερλιν μου που τώρα είναι στα 10.


Τρίτη, Ιούλιος 11, 2006

Ο Έντουαρτ φλερτάρει

Με φωνάζειΚαι την καλώ σε γεύμα
posted by elpida @ 7/11/2006 10:37:00 μμ 2 comments
2 Comments:
At Τρι Ιουλ 11, 11:42:24 μμ, FunKy_MouToN said...
Καζανόβας ο Έντουαρτ!

At Τετ Ιουλ 12, 01:11:37 πμ, elpida said...
Ήταν! Στο χωριό ειδικά έκαιγε καρδιές!

Σάββατο, Ιούλιος 15, 2006

Πέτρες που μιλάνε.....

Δώρο σε έναν φίλο μου παραμυθά!Έχω έντωπίσει δυο παραλίες που οι πέτρες μου μιλάνε. Μία είναι αυτή στον Βόλο που οι πέτρες έχουν τρύπες και μιλάνε με γκριμάτσες.Η άλλη είναι στο Πήλιο κι εκεί οι πέτρες είναι πίνακες ζωγραφικής! Εκείνες έχουν φιγούρες, είναι χρωματιστές και μοναδικές! Όταν πάω εκεί για μπάνιο θα σας φέρω και αμέσως θα τις πάω πάλι στον φυσικό τους χώρο.Σήμερα ήμουν βιαστική και δεν είχα χρόνο να διαλέξω καλύτερες. Ελπίζω να σας αρέσουν!
posted by elpida @ 7/15/2006 09:52:00 μμ 3 comments
3 Comments:
At Σαβ Ιουλ 15, 10:53:28 μμ, FunKy_MouToN said...
Aπίστευτες!!Λές και φωνάζουν είναι!

At Κυρ Ιουλ 16, 11:38:04 μμ, Anonymous said...
Απίστευτο! Σ' αυτό το "ποστ" μόνο ένα σχόλιο; Τέλος πάντων και για να μη λέω μεγάλα λόγια ενώ ο κόσμος καίγεται τριγυρω και αλλού και κοντά και μακριά, μόνο ενός τράβηξαν το μάτι αυτά τα πέτρινα αλλά και εκφραστικά πρόσωπα;μια κάποια

At Παρ Αυγ 11, 10:55:31 μμ, elpida said...
Μια κάποια, μα ποιά κάποια;....

Τρίτη, Ιούλιος 11, 2006

Ο Έντουαρτ φοβάται το ποντίκι
το κοιτάζει και φεύγει....
posted by elpida @ 7/11/2006 10:30:00 μμ 2 comments
2 Comments:
At Τρι Ιουλ 11, 11:43:32 μμ, FunKy_MouToN said...
Φοβιτσιάρης όμως..:Ρ

At Τετ Ιουλ 12, 01:17:21 πμ, elpida said...
Είχε αποβλακωθεί απ΄το μέσα. Ήταν του σαλονιού γάτος. Με κορδονάκι τον έβγαζα βόλτα, γιατί γέμιζε το μαλλί του και δεν του άρεσε το μπάνιο καθόλου. Όταν τον κούρευα μελαγχολούσε. Και τα δυο δεν γίνονταν.Και ελευθερία και μακρύ μαλλί. Άσε που κοιμόταν πάντα στο μαξιλάρι μου και έπρεπε να είναι καθαρός.Πέρα που μπορούσες να τον δεις στα πιο απίθανα σημεία.

Τρίτη, Ιούλιος 11, 2006

Η κυρία Σούλα και τα χελωνάκια της

Συνέντευξη
Δευτέρα 24 Οκτώβρη 2005 (μεσημέρι στο σπίτι της)
-Κατερίνα : Κυρία Σούλα σ΄ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να φωτογραφήσω τα χελωνάκια σου και να μιλήσουμε γι΄αυτά.-Κ. Σούλα : Κι εγώ σ΄ευχαριστώ.-Κατερίνα : Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πως αποφάσισες να πάρεις χελώνα στο σπίτι σου ;-Κ. Σούλα : Έτσι αυθόρμητα. Πριν εννιά χρόνια την βρήκα στον δρόμο και την πήρα στην αυλή μου. Δεν ήξερα αν είναι αρσενικό θηλυκό, αλλά εγώ την ονόμασα «Μήτσο».-Κατερίνα : Και μετά του πήρες μια δεύτερη για παρέα;-Κ. Σούλα : Μετά από δύο χρόνια βρήκαν την άλλη τα παιδιά στο οικόπεδο που έπαιζαν και μου την έφεραν στην αυλή. Μάλιστα το καβούκι της ήταν χτυπημένο από αυτοκίνητο. Να ! Κοίτα!-Κατερίνα : (ενώ συγχρόνως φωτογράφιζα) Δηλαδή η μία είναι εννέα ετών και η άλλη εφτά ;-Κ. Σούλα : Όχι! έτσι μεγάλες ήταν. Τόσα χρόνια τις έχω εγώ. Το καβούκι του Μήτσου είναι πιο γέρικο. Αυτές ζούνε πολλά χρόνια, αλλά εγώ δεν ξέρω πόσο χρονών είναι η καθεμιά.-Κατερίνα : Και μετά; Πως έγιναν ζευγάρι;-Κ. Σούλα : (εδώ χαμογέλασε ντροπαλά) Εμείς δεν ξέραμε ότι είναι ζευγάρι. Μια μέρα όμως ακούσαμε ένα παράξενο θόρυβο και είδαμε τις δύο χελώνες να ζευγαρώνουν. Τότε τρέξαμε μάλιστα και τις φωτογραφήσαμε.....-Κατερίνα : Και πως ήταν; Πού είναι η φωτογραφία; Θα μου την δείξεις;-Κ. Σούλα : Ε!.. Πως ήτανε; (ντροπαλά)-Κατερίνα : (χαμογελαστή) έλα! Πες μου! Η μία ανάποδα ή μία πάνω στην άλλη;-Κ. Σούλα : Το δεύτερο...-Κατερίνα : Για φαντάσου! Θα μου την δείξεις σε παρακαλώ πολύ ;-Κ. Σούλα : Δεν την έχω Κατερίνα μου. Μου την πήρε μία φίλη μου. Θα της την ζητήσω και θα σου την δείξω άλλη μέρα.-Κατερίνα : Ωραία ! Σ΄ ευχαριστώ! Πάμε παρακάτω. Πες μου για τις γέννες. Κάθε χρόνο γεννάνε;-Κ. Σούλα : Τα τελευταία χρόνια, ναι. Γεννάνε από 3 έως 5 αυγά κάθε φορά. Ποτέ δεν έχω δει περισσότερα. Το θηλυκό γεννάει αυγά που είναι σαν της κότας, λίγο πιο μικρά, αλλά στρογγυλά, άσπρα ή λίγο πιο σκούρα. Τέλος Μάη με αρχές καλοκαιριού γίνεται το ζευγάρωμα. Μετά γεννάει τα αυγά στο χώμα, τα σκεπάζει μόνη της με χώμα και μετά, τέλος οι υποχρεώσεις της χελώνας. Αυτά από την ζέστη επωάζουν μέσα στο χώμα όλο το καλοκαίρι και αρχές Σεπτέμβρη γεννιούνται. Τα μικρά χελωνάκια μόλις γεννηθούν ψάχνουν για φαγητό. Τρελαίνονται για μαρούλια. Τρώνε χορταράκια από τον κήπο, ότι βρούνε.-Κατερίνα : Δηλαδή η μαμά χελώνα δεν τα ταΐζει ;-Κ. Σούλα : Όχι, είναι έτοιμα με το που γεννιούνται και βρίσκουν μόνα τους την τροφή.-Κατερίνα : Δεν είναι επικίνδυνο να βγούνε στον δρόμο ;-Κ. Σούλα : Είναι. Για αυτό έχω βάλει αυτά τους τσιμεντόλιθους γύρω-γύρω από το παρτέρι. Τα προσέχω κιόλας. Τα μεγαλύτερα βγαίνουν και τα προλαβαίνω. Έχουν καταλάβει ότι τα φροντίζω και ότι τα αγαπάω.-Κατερίνα : Είδα πως απλώνονταν στα χέρια σου πριν που τα φωτογραφίζαμε. Μόνο εσένα δεν φοβούνται ;-Κ. Σούλα : Όχι. Γνωρίζουν όλη την οικογένεια. Μόνο με τους ξένους κρύβονται στο καβούκι τους.-Κατερίνα : Αλήθεια κ. Σούλα, τους έχεις δώσει ονόματα ;-Κ. Σούλα : Όχι όλα. Μόνο το πρώτο τον Μήτσο κι ένα άλλο που έτρεχε πολύ και το ονομάσαμε Κεντέρη. Κι άμα είναι θηλυκό.... δεν πειράζει.-Κατερίνα : Όταν ξανά ΄ρθω θέλω να βαφτίσω κι εγώ ένα. Θα μ΄αφήσεις ;-Κ. Σούλα : Ναι, αν τα βρεις έξω.-Κατερίνα : Γιατί ; Που θα πάνε ;-Κ. Σούλα : Τέλος Οκτωβρίου δεν θα ξέρει κανείς που είναι. Μέχρι τέλους Φεβρουαρίου αρχές Μάρτη που θα βγουν. Σκάβουν στο χώμα και μπαίνουν μέσα. Τα παρτέρια δεν τα σκαλίζω ποτέ, μην τα χτυπήσω κατά λάθος. Μια φορά πήγα να φυτέψω ένα λουλούδι κι έσπασα τρία αυγά. Στενοχωρήθηκα πολύ τότε.-Κατερ : Το φαντάζομαι. Εκτός από τα μαρούλια τι άλλο τους αρέσει;-Κ. Σούλα : Τρελαίνονται για το νερό. Το καλοκαίρι τα βάζω κάτω από την βρύση με τις ώρες.-Κατερίνα : Και πως καταλαβαίνεις ότι τους αρέσει;-Κ. Σούλα : Βγάζουν το κεφάλι και κάθονται, δεν κρύβονται.-Κατερίνα : Πες μου κι άλλα κ. Σούλα, πες μου.-Κ. Σούλα : Τι άλλο να σου πω; Δεν θυμάμαι κάτι περισσότερο αυτή την στιγμή, μόνο ότι κάθε πρωί μαζεύονται γύρω μου και περιμένουν να τους δώσω μαρούλια.-Κατερίνα : Τι ώρα κ. Σούλα μου;-Κ. Σούλα : Οκτώ με οκτώμισι.-Κατερίνα : Α ! ξυπνάνε πολύ πρωί. Αν και δύσκολα ξυπνάω πρωί, θα έρθω μια μέρα να τα δω και να τα φωτογραφίσω. Σ΄ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη κ. Σούλα μου. Μου έδωσες μεγάλη χαρά. Μόλις βγουν οι φωτογραφίες θα σου τις φέρω.-Κ. Σούλα : Εγώ σ΄ευχαριστώ.Την μέρα που πήγα τις φωτογραφίες στην κυρία Σούλα, τα χελωνάκια είχαν κρυφτεί στο χώμα. Μόνο τρία είχαν μείνει έξω. Έτσι περιμένω την άνοιξη να τα φωτογραφήσω πάλι όλα μαζί.Μια άλλη μέρα βρήκα τον κ. Νίκο κι ήταν πολύ χαρούμενος. Είχε δει τις φωτογραφίες και του άρεσαν. «Μπράβο, μπράβο» μου είπε.«Να γράψεις κι ότι μια μέρα με πήρε τηλέφωνο και έκλαιγε. Εγώ φοβήθηκα. Το μυαλό μου πήγε στα παιδιά. Κάτι έπαθαν τα παιδιά, σκέφτηκα. Όταν κατάφερε να μου μιλήσει, μου είπε ότι είχαν σπάσει κάτι αυγά από τις χελώνες! Τόση αγάπη!»Εγώ του απάντησα ότι θα το γράψω σίγουρα. Θα ήταν τότε που ήταν κρυμμένα στο χώμα και δεν ήξερε και ήθελε να φυτέψει ένα λουλούδι.
posted by elpida @ 7/11/2006 12:53:00 πμ 15 comments
15 Comments:
At Τρι Ιουλ 11, 01:22:49 πμ, elpida said...
Είναι απ΄το "Στιγμές ζωης- στιγμέςψυχής". Πέρασε η άνοιξη, ήρθε και το καλοκαίρι κι εγώ δεν πήγα να δω την κυρία Σούλα και τα χελωνάκια της. Ίσως το φθινόπωρο που θα αυξηθεί η οικογένεια και ίσως τότε έχω και καλύτερη φωτογραφική μηχανή.

At Τρι Ιουλ 11, 03:20:56 πμ, elpida said...
Παιδιά απόψε θα ξαπλώσω "νωρίς". Συγχωρείστε με που δεν σας επισκέφτηκα. Άρχισαν τα "εντατικά" για να ετοιμαστεί το σπίτι στο χωριό και δεν προλαβαίνω. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και ζητώ κατανόηση. Καλοκαίρι είναι, θα περάσει! Όσοι φύγουν για διακοπές, καλά να περάσουν! Εγώ όταν είμαι Βόλο και μπορώ,γιατί περιμένω και μουσαφιρέους, έστω και για λίγο θα μπαίνω.Φιλιά σε όλους σας.Καλά να περνάτε!Κι όσοι έχετε χρόνο, συμπληρώστε όποια ερώτηση θέλετε απ΄το λεύκωμα που είναι στον Μάιο.Πολύ θα το χαρώ!

At Τρι Ιουλ 11, 03:30:13 πμ, elpida said...
Έχει και λίγες ερωτήσεις στον Ιούνιο.

At Τρι Ιουλ 11, 11:36:22 πμ, deadendmind said...
Καλημέρα Κατερίνα! Τι όμορφη ιστορία με τις χελώνες! Εδώ που μένω (Πεντέλη) βρίσκω συχνά χελώνες αλλά δεν έχω κρατήσει ποτέ καμία. Καμιά φορά τις βρίσκω στο δρόμο και τις βάζω κάπου να μην τις χτυπήσει αυτοκίνητο και καμιά φορά τις παίρνω μαζί μου και τις αφήνω στον κήπο, αλλά ποτέ δεν μένουν. Τις αγαπάω πολύ τις χελώνες. :-)

At Τρι Ιουλ 11, 12:33:30 μμ, elgalla said...
Καλημερούδια!Έσκασα χαμόγελο με την ιστορία σου. Πάντα είχα την υποψία ότι οι χελώνες είναι σοφές και κατέχουν όλα τα μυστικά του κόσμου αλλά δε μας αποκαλύπτουν τίποτα...μάλλον θ' αργήσω ακόμη να μεγαλώσω!:ο)

At Τρι Ιουλ 11, 03:02:39 μμ, FunKy_MouToN said...
Yπέροχες οι χελωνίτσες!Πολύ πλάκα έχουν εκεί που είναι όλες μαζί...η χελωνοοικογένεια:)Έχω και γω μια στο παλιό μας κήπο...το θυμάμαι όταν είμασταν μικρά που παίζαμε μπάλα,ερχόταν και μας μάσαγε τα παπούτσια...τι μανία και αυτή...φαίνεται ήθελε να παίξει μαζί μας:))Γατούλες έχεις;υ.γ(elgalla...Πάντα είχα την υποψία ότι οι χελώνες είναι σοφές και κατέχουν όλα τα μυστικά του κόσμου αλλά δε μας αποκαλύπτουν τίποτα...μάλλον θ' αργήσω ακόμη να μεγαλώσω!....πολύ όμορφο..:))

At Τρι Ιουλ 11, 04:40:14 μμ, elgalla said...
funkyευχαριστώ (κοκκίνισμα), είναι που ξυπνάει το πεντάχρονο μέσα μου!:Ο)

At Τρι Ιουλ 11, 05:34:28 μμ, FunKy_MouToN said...
@elgalla..καλά κάνει!!!Ελπίζω έτσι να μείνει..:))

At Τρι Ιουλ 11, 08:39:24 μμ, elpida said...
daeadendmindΧαίρομαι που αγαπάς και προστατεύεις τις χελώνες που βρίσκεις. Αυτό δείχνει χαραχτήρα.Είναι ταξιδιάρικες οι χελώνες. Θέλουν να φεύγουν. Η κυρία Σούλα τις έχει κάνει κατοικίδια και αυτό είναι που με εντυπωσίασε. Τις έχει στην αυλή της, στο σπίτι της, στον Βόλο!

At Τρι Ιουλ 11, 08:41:26 μμ, elpida said...
engallaΕδώ δε μεγάλωσα ακόμα εγώ κορίτσι μου, που είμαι 46 χρονών! θα μεγαλώσεις εσύ; Μείνε εκεί που είσαι, όσο πιο πολύ μπορείς!

At Τρι Ιουλ 11, 08:45:11 μμ, elpida said...
προβατάκι μου, χάρηκα που σ΄αρέσουν! Έχω και φωτογραφίες με γατάκια. Σιγά-σιγά. Μη μου βιάζεσαι.Χαίρομαι για τον διάλογο με την elgalla.Έχετε την ίδια ηλικία, μενετε και στην Αθήνα! Τυχερές!

At Τρι Ιουλ 11, 09:02:51 μμ, elgalla said...
Ουφ!Μόλις τέλειωσα με το λεύκωμά σου!Εξαντλήθηκα!

At Τρι Ιουλ 11, 11:11:02 μμ, elpida said...
elgalla moy,σοβαρά μιλάς; Όλο βρε κορίτσι; Πότε θα διαβάσεις; Πω! Πω! στεναχωρέθηκα τώρα. Δεν ήταν βιαστικό ρε κορίτσι μου! Εκεί είναι αυτό. Διάβασε! Θα σε χρειαστώ για ψυχολόγο! Θα είμαι η πρώτη σου πελάτισσα! Έχω καλό ποδαρικό. Συγνώμη κορίτσι μου! Έπρεπε να το σκεφτώ ότι κάποια παιδιά γράφετε. Αλλά και συ...!Εύχομαι να γράφεις καλά!Πολλά φιλιά και σ΄ευχαριστώ!Θα τα διαβάσω.

At Τρι Ιουλ 11, 11:24:35 μμ, elgalla said...
Όχι, όχι!Παρανόησις!:Ο)Εγώ δε γράφω!Από Σεπτέμβρη, λύθηκε το θέμα και τώρα δίνουν εξετάσεις μόνο οι επί πτυχίω, οπότε μην τρως τσάμπα στεναχώρια, Κατερίνα μου!

At Τετ Ιουλ 12, 01:21:40 πμ, elpida said...
elgallaΧάρηκα! Άρα έχεις χρόνο και μπορείς να με βοηθήσεις σε κάτι απορίες που έχω; Πώς θα γίνει όμως; Αν δεν έχω διεύθυνση, ούτε ιμέηλ μπορώ να στείλω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: