Σκόρπια ...

Κυριακή, Σεπτέμβριος 17, 2006

Η θυσία του κυκλάμινου

Σήμερα κατέβηκα να ποτίσω τα λουλούδια μου στην αυλή.
Μελαγχόλησα που είδα τόσα ξερά φύλλα και έπρεπε να τα σκουπίσω. Έσκυψα να πάρω διστακτικά την σκούπα από κάτω, που είχε πέσει απ΄τον αέρα, και κοντά στη ρίζα της λεμονιάς, μου χαμογέλασε αυτό το ανθισμένο κυκλαμινάκι.Ένα ήταν μόνο! Μάλιστα η ρίζα του (η πατάτα), ήταν ανάποδα. Δεν ξέρω πως και γιατί. Κι αυτό βγήκε απ΄την άκρη και ορθώνονταν με καμάρι μποστά μου.Άφησα την σκούπα, γύρισα την ρίζα (πατάτα) στην κανονική της θέση, για να την βοηθήσω να γεννήσει τα λουλούδια της και κοίταξα γύρω μου. Έπρεπε να διαλέξω. Ή θα σκουπίσω, ή....Δεν άργησα να αποφασίσω. Έκοψα το μοναδικό κυκλαμινάκι, για να το χαρίσω σε σας και άφησα τα κιτρινισμένα φύλλα στην θέση τους, όπως ήταν. Άλλα ήταν ήδη ξερά, είχαν πεθάνει ήδη και άλλα κιτρινισμένα χαροπάλευαν. Άλλα πέφτουν ακόμη. Σκέφτηκα "Τα φύλλα του φθινοπώρου" που είχα γράψει παλιά και θυμήθηκα ότι τα φύλλα μιλάνε μεταξύ τους και λένε πολλά......Τώρα θα συναντηθούν πολλά μαζί. Αδέλφια, ξαδέλφια και γειτόνοι και ότι φέρει ο αέρας. Σίγουρα θα έχουν πολλά να πουν. Γι΄αυτό τα άφησα εκεί. Για να κοιμηθούν γλυκά όλα μαζί, αφού τα "πουν" πρώτα.Ξέρω! Η γειτονιά θα πει "η Κατερίνα την βαρέθηκε την αυλή της!". ΄Ισως κάποιοι με δικαιολογήσουν ότι είμαι κουρασμένη, εγώ όμως εξομολογούμαι το μυστικό μου, σε σας που με καταλαβαίνετε.Τα άφησα να ζήσουν και θυσίασα το κυκλαμινάκι, που τόση μεγάλη προσπάθεια έκανε για να το δω. Ήρθα πάνω και το έβαλα να παίξει με κάποια ξερά φύλλα. Του έδωσα την ευκαιρία να τα γνωρίσει και να γίνει διάσημο!Ξέρω ότι το σκότωσα....., μα θα το αποζημιώσω κρατώντας το κοντά μου, ακόμα και όταν μαραθεί. Εκείνο έμαθε κάτι απ΄τον κύκλο της ζωής, εσείς το καμαρώσατε κι εγώ πήρα ένα ακόμα μήνυμα, ότι εκεί που πεθαίνουν όλα, ένα κυκλαμινάκι μου θυμίζει, ότι η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει και ότι η ζωή συνεχίζεται......
posted by elpida @ 9/17/2006 08:39:00 μμ 12 comments
12 Comments:
At Κυρ Σεπ 17, 11:52:15 μμ, VitamineQ said...
Μελαγχολικό όμορφο και ελπιδοφόρο όμορφες φωτογραφίες

At Δευ Σεπ 18, 12:12:01 πμ, ΓΟΥΡΙ said...
Εδώ σκοτώνονται άνθρωποι και συ μιλάς για ένα λουλούδι; Πολλή ευαίσθητη είσαι φιλενάδα! Για κοίτα γύρω σου να δεις.

At Δευ Σεπ 18, 12:14:05 πμ, ΓΟΥΡΙ said...
Ξέχασα. Πρωτότυπες φωτογραφίες. Πάντως έχεις τάσεις καλλιτεχνικές απ' ότι είδα. Μπράβο!

At Δευ Σεπ 18, 12:24:12 πμ, ΠΡΕΖΑ TV said...
Θυσιες στο βωμο του φθινοπωρου...

At Δευ Σεπ 18, 12:44:02 πμ, elpida said...
vitaminegΣ΄ευχαριστώ!

At Δευ Σεπ 18, 12:46:24 πμ, elpida said...
Κοιτάζω φιλενάδα, αλλά ο άνθρωπος γεννιέται. Δεν γίνεται! Μ΄άρεσε που ήρθε ένα γούρι στην συντροφιά μας. Θα έρθω να σε βρω.

At Δευ Σεπ 18, 12:47:43 πμ, elpida said...
πρέζα tvΘυσία σε πολλούς βωμούς...

At Δευ Σεπ 18, 12:49:13 πμ, elpida said...
ΓούριΚάτι έχω κι εγώ! Ποιός δεν έχει;

At Δευ Σεπ 18, 12:36:44 μμ, Εαρινή Συμφωνία said...
Να σώζεις ένα μικρό λουλούδι. Να σώζεις πολλές μικρές στιγμές. Ετσι η ζωή είναι ωραία!

At Σαβ Σεπ 23, 03:52:23 πμ, άννα said...
Θυσία εννοείς το κυκλάμινο που έκοψες ή ότι θυσίασες το blog σου για το βιβλίο σου;

At Σαβ Σεπ 23, 08:39:20 μμ, elpida said...
εαρινή συμφωνίαΑυτά τα "μικρά" έχουν αξία.

At Σαβ Σεπ 23, 08:40:24 μμ, elpida said...
άννακαι στα δυο μέσα είσαι, κάπως!

Κυριακή, Αύγουστος 06, 2006

Για τον γαμπρό γεννάει και ο κόκορας αυγό!

Πριν μια βδομάδα το σπίτι μου το πατρικό στο χωριό, ήταν έτσι ακριβώς! Το πως είναι σήμερα, θα σας εξηγήσω!Από πέρσι το καλοκαίρι η κόρη μου μου είχε πει ότι φέτος θα έρθει με το αγόρι της στην Ζαγορά για διακοπές. Εγώ το χάρηκα για πολλούς λόγους. Πρώτον γιατί η κόρη μου άρχισε και αγαπάει την δική μου πατρίδα και το φτωχικό μου και δεύτερον γιατί, για να έρθει το αγόρι της, πάει να πει πως το κορίτσι μου μεγάλωσε και σοβαρεύει η σχέση της.Από πέρσι μέχρι φέτος όμως, άλλαξαν πολλά. Εγώ πήρα την μεγάλη απόφαση και πήρα δάνειο και το παλιό σπιτάκι γκρεμίστηκε για να κτιστούν τρεία μικρά σπιτάκια! Ένα για κάθε παιδί κι ένα για μας τα "γερόντια"!(Φωτο απ΄το παλιό σπίτι έχει σε πιο προηγούμενο ποστ)."Τώρα πως θα πάμε διακοπές;" με ρώταγε η κόρη μου."Δεν θα προλάβει να γίνει το σπίτι μέχρι της 5 Αυγούστου που θα ΄ρθει ο Μιχάλης", γκρίνιαζε συνέχεια.Κι εγώ με την σειρά μου γκρίνιαζα στα μαστόρια.Μια ο καιρός που μας πήγε πίσω, μια τα μαστόρια που κάνανε κοπάνες και πηγαίνανε σε άλλες δουλιές, μια τα μερεμέτια, μια η σκάλα που δεν χόραγε, μια τα κουφόματα που δεν προλάβαινε να τα κάνει ο ξυλουργός, μια ο πλακατζής, σάλταρα κι εγώ!Ήθελα ένα σπίτι να είναι έτοιμο, να ρθουν τα παιδιά στις 5 Αυγούστου!Και τα κατάφερα! Σάββατο 5 Αυγούστου σήμερα και το ερωτευμένο ζευγαράκι μου απόψε κοιμάται εκεί! Κανένας δεν το πιστεύει ότι σ΄αυτό το σπίτι που βλέπετε στην φωτο, μπορεί να μείνει άνθρωπος κι ότι θα άλλαζε όψη σε μια βδομάδα!Κι όμως! Έγινε! Εγώ χρειαζόμουν για το μεσαίο σπίτι που είναι και μεγαλύτερο:Δυο πόρτες και τέσσερα παράθυρα. Φως. Νερό. Ένα νεροχύτι στην κουζίνα. Μια μπανιέρα, λεκάνη, νεροχύτη για το μπάνιο και μια σκάλα για να ανεβαίνουμε στις κρεβατοκάμαρες.Α! ναι! και πλακάκια στον κάτω όροφο, να μην σπάσουμε τις σωλήνες πατώντας τες.Αυτά μου έφταναν!Αυτά ζήταγα επειγόντως, αυτά έγιναν! Για τα υπόλοιπα μάστορας ήμουνα εγώ!Δεν είχα παρτέρι, σπάσαμε μπετό και φύτεψα πάνω από 100 λουλούδια. Κυρίως τριανταφυλλιές και ορτανσίες. Είχα κάνει προετοιμασία από πέρσι. Φύτεψα σε 50 γλάστρες, κάθε κοτσάνι που έβλεπα μπροστά μου. Το ένα αγροτικό λουλούδια που πήγαμε στο χωριό,(κι έλεγε ο Απτούλ, ότι μας λείπει το μεγάφωνο για να φωνάξουμε ότι πουλάμε λουλούδια), γέννησε και έγιναν 10 αγροτικά!Πέρα απ΄αυτό η αυλή είναι γεμάτη από πυθάρια και γλάστρες. Ακόμα κι ένα καρότσι χαλασμένο που άφησαν τα μαστόρια, το έβαψα μπλε και έβαλα μια φούξια σαρδέλα, μέχρι να βρω μπλε ορτανσία. (Μπλε, γιατί η αυλή θυμίζει γενικώς θάλασσα. Συνδυασμός βουνού και θάλασσας που λατρεύω!)Δεν έγιναν οι εσωτερικές πόρτες. Δεν πειράζει! Κρέμασα χράμια!Δεν βάφτηκαν οι τοίχοι. Δεν πειράζει! Ευχαριστήθηκα καρφί! Ότι κρεμιόταν, κρεμάστηκε! Από χράμι, μέχρι και οι χειροτεχνίες μου με κοχύλια.Δεν έχει ντουλάπια. Δεν πειράζει! Στο ντουλάπι που βλέπετε, έγινε το εικονοστάσι της Μάννας, συν το δικό μου!Δεν έγινε κιόσκι. Δεν πειράζει! Μια μεγάλη ομπρέλα σκεπάζει ακόμα και τις γαρδένιες μου!Δεν έχει πάγκους η κουζίνα. Δεν πειράζει! Τα παλιά μπλε τραπέζια της αυλής, έγιναν πάγκοι κουζίνας!Δεν έχει πολύφωτα. Δεν πειράζει! Ο σκέτος γλόμπος συντροφιά με τα κεράκια και την λάμπα πετρελαίου, κάνουν και ατμόσφαιρα.Δεν έχει τοποθετηθεί η κεραία της τηλεόρασης. Δεν πειράζει! Η τηλεόραση κλειστή είναι πιο όμορφη. Έχει ράδιο, σι ντι και ντι βι ντι!Το μπάνιο έχει μόνο στο πάτωμα πλακάκια. Δεν πειράζει! Αντί για πλακάκια τα νάυλον με τα ψάρια του βυθού, είναι ακόμα καλύτερες! Η κουρτίνα μπάνιου με τα μπλε ψαράκια, πάει ασορτί με τον τοίχο! Πιο πλακάκι θα ταίριαζε καλύτερα;Δεν είναι έτοιμος ο εξωτερικός φωτισμός της αυλής. Δεν πειράζει! Πολλοί πυρσοί διασκορπισμένοι, θυμίζουν Ολυμπιάδα και μας φέρνουν πιο κοντά.Είναι μικρά ακόμη τα περισσότερα λουλούδια. Δεν πειράζει! Λογιών λογιών ανεμόμυλοι και πολλά μουσικά γκλιν γκλον, έδωσαν χρώμα στη αυλή.Έχει ακόμα σωρούς με άμμο στην άκρη. Δεν πειράζει! Έκανα μονοπάτι και το έστρωσα πρόχειρα με πλάκες Πηλίου, για να πατούν στα καθαρά. Μόνο κόκκινο χαλί δεν έστρωσα...Το πάνω πάτωμα δεν έχει πλακάκια. Δεν πειράζει! Έστρωσα νάυλον και από πάνω έστρωσαπαλιά κιλίμια.Δεν έγιναν τα κάγκελα του μπαλκονιού και τα πλακάκια. Δεν πειράζει! Μια γωνίτσα στρωμένη με χράμια, μαξιλαράρες και κεράκια, είναι ότι πρέπει για ζευγαράκια και τρυφερές βραδιές να μετρούνε τ΄άστρα!Δεν μπήκαν κουρτινόξυλα και κουρτίνες. Δεν πειράζει! Η ροζ κουνουπιέρα στο κρεβάτι προστατεύει απ΄τα ζουζούνια και τα γλιν γκλον στα παράθυρα, που τα φυσσάει ο αέρας είναι πιο ρομαντικά! Δεν έγιναν ραμποτέ ακόμα τα ταβάνια. Δεν πειράζει! Βλέποντας τα ξύλα της στέγης εκτιμάς αυτό που σε προστατεύει, είναι και πιο ρομαντικά! Άμα είχαν γίνει, πώς θα κρεμούσα μόνη μου εύκολα την κουνουπιέρα και τα μουσικά γκλιν γκλον;Τι κι αν δεν είχα χρόνο; Τι κι αν δεν προλάβαινα; Τι κι αν η μέρα είχε 24 ώρες; Εγώ με φουλ τις μηχανές, τις έκανα 48!Τι δεν έχω που είχα, τι δεν είχα και δεν θα έχω, τι δεν είχα και έχω, τι δεν θα έχω απ΄αυτά που έχω, τι έχω τελικά αυτή τη στιγμή, πολύ τ΄αγαπώ και πολύ μ΄αρέσει! Δε βαριέσαι! Η καλή διάθεση μετράει.Τόσο που σκέφτομαι αυτό το σπίτι να τ΄αφήσω έτσι! Να μη φτιάξω σ΄αυτό τίποτ΄άλλο. Να μείνει έτσι! Σαν έκθεση!Οι γειτόνισσες χάζεψαν! "Βίλα!", είπε η Λενιώ! "Τι ωραία διακόσμηση" η θεία Θεανώ και τι "γούστο!" "Δεν το πιστεύω ότι έκανες όλα αυτά και είναι κι όλας κατοικίσιμο! και τι όμορφο!", είπε η Μαρία. "Πολύ ωραίο το σπίτι!" είπε κι ο Μιχάλης απόψε. Έ! Τι άλλο θέλω; Χαλάλι ο κόπος μου και η κούραση! Τα κατάφερα και τους πρόσφερα μια ζεστή γωνιά για την μέρα που μου είχαν ορίσει!Είμαι πολύ κουρασμένη και εξαντλημένη μα πολύ ικανοποιημένη.θα μείνουν μια βδομάδα και μετά θα πάω εγώ να το χαρώ και να συνεχίσω τα έργα μου, κι ας είναι και για λίγο καιρό. Θα ΄ρθουν και οι μουσαφιρέοι μου, θα πάρει άδεια και ο άντρας μου!Πόσο λυτρώνομαι εκεί! Κι ας κουράζομαι! Θά ΄θελα να μένω για πάντα εκεί! Εκεί μιλάς με την φύση και τον Θεό! Δεν σου λείπουν οι άνθρωποι."Μη κλειδώνεις πια τις νυχτιές την πόρτα, δόξα τω Θεώ είμαστε φτωχοί...όπως η βροχή και τ΄αγριοχόρτα.... κλέφτης και να μπει, τι θα βρει να πάρει... είμαστε φτωχοί!" Παλιό τραγούδι του Πάριου.Μάννα, δεν πρόλαβα να ρθω να σ΄ανάψω κερί! Άναψα σπίτι όμως πολλά! Και λόγω έλλειψης φωτιστικών, τα κεριά θα καίνε κάθε βράδυ! Για σένα είναι όλα!Όλα έγιναν! Υγεία και αγάπη να υπάρχει! Τίποτα δεν έγινε όπως το ήθελα. Αγαπώ πολύ όμως αυτά που προέκυψαν.Τίποτα δεν θα μείνει ίδιο το φθινόπωρο που θα ξαναμπούν τα μαστόρια. Τι σημασία έχει; Η παρουσία μας είναι αυτή που τα ομορφαίνει όλα. Δεν είναι η πολυτέλεια, ούτε τα πλούτη.
posted by elpida @ 8/06/2006 12:55:00 πμ 16 comments
16 Comments:
At Κυρ Αυγ 06, 04:31:15 πμ, In Silence said...
Αχ Ελπίδα! Πόσο με συγκίνησες!Είσαι απίθανη!

At Κυρ Αυγ 06, 09:37:03 πμ, advocatus diaboli said...
Ναι, η παρουσία μας είναι αυτή που τα ομορφαίνει όλα. Σκέφτομαι πόσες και πόσες φορές οι άνθρωποι από ανάγκη τα ξεκίνησαν όλα απ' την αρχή και τα έκαναν όμορφα με ταπεινά πράγματα, πλην λαμπερά, γιατί είχαν αγάπη στην καρδιά τους. Θα θυμηθώ τους πρόσφυγες της Μικρασίας, ανάμεσα στους οποίους και η γιαγιά μου, τους ντενεκέδες με τα λουλούδια σωρό, τα πλεκτά φτιαγμένα από τα χέρια τους να στολίζουν όλες τις γωνιές και ό,τι καλό είχε σωθεί (ας πούμε μια πάντα τοίχου με παραστάσεις σαν από παραμύθι) σε περίοπτη θέση. Η δύναμη του ανθρώπού είναι η Ομορφιά και η Αγάπη. Να είστε καλά, Ελπίδα, να μας φέρνετε ό,τι λέει το όνομά σας.

At Κυρ Αυγ 06, 10:04:59 πμ, Epicuros said...
Το πόσο ζήλεψα δεν λέγεται! 'Ενα αγροτόσπιτο, πνιγμένο στη βλάστηση, το όνειρό μου! Το πραγματοποίησα εν μέρει. Στο Κορωπί. Οι τρεις (φορτωμένες) συκιές αγκαλιάζουν το σπίτι. Βέβαια, το Κορωπί δεν είναι πιά η αγροτική περιοχή που ήταν αλλά για μένα καλά είναι εδώ. Αλλά άλλο Πήλιο!!! Ζηλεύω...

At Κυρ Αυγ 06, 10:05:26 πμ, Epicuros said...
Α, ναι. Σου έστειλα και e-mail.

At Κυρ Αυγ 06, 02:28:37 μμ, elpida said...
in silenceΗ ανάγκη κορίτσι μου, σε κάνει να εμπνέεσαι και να δημιουργείς...Φιλάκια πολλά!Καλή η υπόλοιπη μέρα!

At Κυρ Αυγ 06, 02:39:01 μμ, elpida said...
advocatus diaboliΈτσι ήταν παλιά,(η φτώχεια βλέπεις!) αλλά εγώ τα κρατάω ακόμα. Οι βαμμένοι τενεκέδες, κουβάδες, κατσαρόλες κι ένα γιογιό που μεγάλωσε η μάννα 6 παιδιά, είναι βαμμένα μπλε στην αυλή. Όπως και η πινακοτή της που φούρνιζε ψωμί, έχει την τιμητική της. Παλιότερα την είχα κάνει εικονοστάσι και έβαζα καντηλάκι στην αυλή, τώρα την έβαλα στη γωνία, ανεβαίνοντας την σκάλα με διάφορα μικρά πύλινα βαζάκια. Όλα αυτά μου "ζεσταίνουν" την ψυχή!Κι εσύ να είσαι καλά και να μην ξεχνάς ποτέ το παρελθόν!

At Κυρ Αυγ 06, 02:47:01 μμ, elpida said...
epicurosΚι εμένα έτσι μ΄αρέσει! Μόνο που δεν είχα χρόνο να φυτέψω δέντρα. Πρέπει να σπάσω μπετό πάλι. Αργότερα....Και το Κορωπή πρέπει να είναι ωραίο! Εύχομαι να αποκτήσεις ότι ποθείς! Ευχαριστώ για την φωτο. Υπέροχη! Θα την βάλλω στο μπλογκ.Να μου μαζέψεις σύκα! Οι συκιές κάνουν ωραίο ίσκιο, αλλά να προσέχεις τις ρίζες τους γιατί καταστρέφουν τα σπίτια. Ξέρω κάποιον που του κατέστρεψαν το σπίτι και μπήκε σε πολλά έξοδα, πέρα απ΄το ότι τις "ξερίζωσε" κυριολεκτικά! Εμένα με πιάνει φαγούρα αν ακουμπήσω τα φύλλα της συκιάς.Καλή υπόλοιπη μέρα! και πάλι σ΄ευχαριστώ!

At Κυρ Αυγ 06, 02:52:52 μμ, elpida said...
Ξέχασα να γράψω κι ότι οι κουρελούδες έχουν την τιμητική τους στο χωριό. Μου φάνηκαν χαρούμενες! Τόσα χρόνια στη θυκιαστή!Καιρός ήταν να δείξουν τα κάλη τους. Χρόνια μάζευε παλιόρουχα η Μάννα και τα έκοβε! Κάθε κουρέλι...και μια ιστορία, κι ένας άνθρωπος που το φορούσε! Έχω ένα κουτί ακόμα γεμάτο κομμένα κουρέλια απ΄τη Μάννα, με τα ρούχα των παιδιών μου όταν ήταν μωρά. Δεν πρόλαβε να τα δώσει στον αργαλειό κι εγώ ακόμα δεν αξιώθηκα!

At Κυρ Αυγ 06, 03:04:32 μμ, elpida said...
ΑΛΗΘΕΙΑ! ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ;ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ!ΤΟ ΠΗΡΕ ΚΑΝΕΝΑΣ;ΠΟΛΥ ΣΙΩΠΗ ΕΠΕΣΕ!ΤΟ ΞΕΧΑΣΑΤΕ; Εντάξει! Είναι συγκινητικό, αλλά και η συγκίνηση χρειάζεται!ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΞΤΕΚΑΙ ΜΕΝΑ, ΝΑ ΠΕΤΥΧΩ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΜΟΥ!ΕΙΠΑΜΕ: "Γράμμα στη Μάννα με δύο ν", εκδόσεις Καλυδών.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Τι το έχω το άτιμο το μέσο; Μόνο για παρέα;Και μην ξεχνάτε! Αυτό το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει το 97 και το έχουν διαβάσει ακόμα και αμόρφωτοι άνθρωποι, ηλικίας 90 χρονών! Αν δεν το διαβάσετε εσείς, χαρίστε το στην γιαγιά σας! Εκείνη κάτι θα θυμηθεί....Ωραία διαφήμηση έκανα! Εμ! Δε βλέπω φως....Ευχαριστώ! και συγνώμη για την κατάχρηση!

At Κυρ Αυγ 06, 04:36:46 μμ, sevarose said...
,,Τι ομορφιά ,απλότητα ,αγάπη ,ηρεμία γεμάτο ....αυτό το σπίτι.. γεια στα χέρια σουυυυυυυυυυυυ elpida ..να το χαίρεστεεεεεεεεεεεε όλη η οικογένεια!!!!!!!!!!!!

At Κυρ Αυγ 06, 04:41:36 μμ, elpida said...
Γειά σου γατούλα μου με το τριαντάφυλλο! Το χαίρομαι κορίτσι μου! Το χαίρομαι και δεν το πιστεύω ότι αυτό το σπίτι είναι δικό μου! Με τίποτα! Το κοιτάζω, το ξανακοιτάζω, συγκινούμαι, γελάω... Άστα!Μπερδεμένα συναισθήματα... Η νοσταλγία του χθες, παρέα με το σήμερα, δύσκολη προσαρμογή!

At Δευ Αυγ 07, 04:19:12 μμ, Τριμαδόρος said...
lol. Μου θυμίζεις τότε (πριν 6 χρόνια), ανήμερα του "κρεββατιού", τρίπαγα τα πλακάκια του μπάνιου για να βάλω την μπάρα για τις πετσέτες. Απο τότε δεν έχω βάλει ουτε καρφί. Σε λίγο όμως θα "ρίξουμε" όροφο, οπότε θα τα θυμηθώ πάλι.

At Δευ Αυγ 07, 05:29:41 μμ, elpida said...
Με το καλό τριμαδόρε μου και μεγάλη υπομονή!

At Δευ Αυγ 07, 11:07:09 μμ, Σύλβια Ο. said...
Το δικό μου σπίτι έχει πολλές ατέλειες, τα ντουλαπάκια στην κουζίνα έμειναν μπλέ απαίσιο, αλλά δεν πειράζει. Είναι πιο ωραίο απ' αυτό που ήμουν τώρα, και είναι φωτεινό!Και να μη ξεχνάτε και το δικό μου βιβλίο!"Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος" το λένε, είναι καινούριο και το έχουν σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπολεία.Ελπίδα μου...

At Δευ Αυγ 07, 11:09:17 μμ, Σύλβια Ο. said...
Τι είναι όμως αυτό με τον κόκορα, δεν τη ξέρω την παροιμία αυτή!

At Τρι Αυγ 08, 12:13:23 πμ, elpida said...
Σύλβια, έψαξα να σε βρω, μα βρήκα τοίχο!Γιατί; Χαίρομαι για το βιβλίο σου, μα εδώ στο Βόλο χωρίς παραγγελιά, δεν γίνεται!Πες μου όνομα και εκδόσεις να το παραγγείλω! Όπως θέλω να με στηρίξουν, θέλω και να σε στηρίξω! Θα μ΄ενδειαφέρει κιόλας εφόσον μιλάς για μέλλον. Είναι κάτι πολύ θετικό.Ο κόκορας είναι παροιμία και θέλει να πει ότι η πεθερά γίνεται θυσία για τον γαμπρό ή για την νύφη. Εγώ το είπα σαν καλαμπούρι, γιατί προς το παρόν είναι σοβαρή σχέση της κόρης μου. Μακάρι να γίνει και γαμπρός μου! Είναι πολύ καλό παιδί και ταιριαστό ζευγαράκι.

Κυριακή, Σεπτέμβριος 10, 2006

Βιασμός

Δεν είμαι συγγραφέας. Όχι!Τρελή που κυκλοφορώ ελεύθερη είμαι!Βιάζω, λεηλατώ, πονάω το κάθε λευκό χαρτί που βρίσκω μπροστά μου, απίθανες ώρες και στιγμές. Έτσι, όπως κάνει η ζωή και οι άνθρωποι γύρω μου. Βιάζουν και λεηλατούν την ψυχή μου, όποτε τους κάνει κέφι.
ΣΤΟΠ!
Καλοκαίρι 2002
posted by elpida @ 9/10/2006 10:05:00 μμ 4 comments
4 Comments:
At Κυρ Σεπ 10, 10:38:09 μμ, Sailor said...
Πολύ σπουδαίο ελπίδα μουνα ζωντανεύεις το λευκό χαρτίείναι πολύ μεγάλο χάρισμακαι αυτό στο γράφει ο καπετάνιοςμε το χέρι το δικό τουπου πέρνει δύναμη από την καρδιά του !άσε τους άλλους να λεηλατούν τηνψυχή μας, η καρδιά τ αντέχει όλακαι το χέρι μας γράφει καιζωντανεύει το άψυχο λευκό χαρτίπου δεν μπορούν να το κάνουν αυτοί!καλό σου βράδυπολλά φιλιά και αγάπη

At Κυρ Σεπ 10, 10:40:19 μμ, dr.Uqbar said...
Εκτός χαρακτήρα σου αυτό.Δεν ξέρω τι σε έκανε να το γράψεις...Ελπίζω όχι κάτι κακό

At Τετ Σεπ 13, 11:34:39 πμ, elpida said...
sailorΑν δεν ήταν αυτά τα λευκά χαρτιά σαιλόρ μου, θα ήμουνα για το Δαφνή!Φιλιά πολλά από Ζαγορά. Βγήκα στην αγορά και το βρήκα ανοιχτό. Ήταν πρόκληση και σταμάτησα.

At Τετ Σεπ 13, 11:36:09 πμ, elpida said...
dr.ugbarΚαλό δεν ήταν. Πάει όμως. Πέρασε.