Σκόρπια ... 5

Πέμπτη, Οκτώβριος 05, 2006

Τέλος χρόνου...

Καλοί μου φίλοι, blogόφιλοι,κάπου εδώ ήρθε η ώρα να χαιρετήσω και σας και το κυκλάμινο του βουνού.Πολλές φορές το πάλαιψα, αλλά έφτασε Οκτώβρης. Δεν είναι μόνο που σε λίγο καιρό λήγει η σύνδεση ADSL (της προσφοράς που είχα κάνει) και δεν θα ξαναμπώ πάλι στο μεγάλο έξοδο της απλής κάρτας, είναι κι ότι το κυκλάμινο αλλιώς το ξεκίνησα κι αλλιώς κατέληξε. Αυτό μ΄έπνιγε και με πνίγει πάντα. Όντως το θυσίασα για το βιβλίο της Μάννας και τον σκοπό του, μα με έχει κουράσει αυτή η κατάσταση της επωνυμίας και της διαφήμησης του βιβλίου, σε τακτά διαστήματα. Δεν μ΄αρέσει. Καλύτερα να πάω στην λαική με ντουντούκα, παρά να χρησιμοποιώ το κυκλάμινο. Ωστόσο, μέχρι να λήξει η σύνδεση, θα εκμεταλλευτώ κι άλλο αυτόν τον σκοπό, αφού πρέκυψε, μιλώντας μόνο γι΄αυτό, κι εγώ, μέχρι να μπω στην κανονική αποτοξίνωση του μπλογκ, θα είμαι γύρω σας ανώνυμα, όπως όλοι εσείς, να το φχαριστηθώ και λιγάκι ρε αδερφέ! Να νιώσω λίγο όπως κι εσείς. Ελεύθερα!Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν να έχω μπλογκ, ενώ δεν ξέρω Αγγλικά και ούτε καν έχω στοιχειώδη εκπαίδευση στο ίντερνετ. Χάρη στη δική σας βοήθεια κατάφερα πολλά. Τα "μπράβο!" είναι όλα δικά σας.Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους όσους ασχολήθηκαν μαζί μου, ακόμα και τους ανώνυμους. Ανάμεσά σας βρήκα αληθινούς φίλους που δεν θα χαθούμε. Και άλλους που συμπάθησα ή με συμπάθησαν, θα τους βρίσκω και θα τους διαβάζω. Ευτυχώς ο Βόλος έχει πολλά ίντερνετ καφέ!Ας μην το κάνω ποιο βαρύ. Πονάει...Θα σας παρουσιάσω και άλλο ένα απόσπασμα απ' το βιβλίο, μια και το αξίζετε!(Και εφόσον εγώ δεν είμαι ο τύπος των παρουσιάσεων και τον εκδηλώσεων, για να το βοηθήσω να προχωρήσει, όπως πρέπει. Άλλωστε αυτό το βιβλίο μόνο του προχωράει, εδώ και 10 χρόνια. Και να θέλω να το ξεχάσω, δεν μ΄αφήνουν κάποιοι αναγνώστες του, που μου γράφουν ή και μου τηλεφωνούν μέσ΄την νύχτα).Για όσους μου γράφουν ότι δεν μπορούν να το βρουν, το ξαναλέω, ότι θα μπορούν να το παραγγείλουν στο κοντινό τους βιβλιοπωλείο, λέγοντας αντιπρόσωπος ΑΠΟΛΛΩΝ. Υπεύθυνος κύριος Δημήτρης Τράνταλος, τηλέφωνο 2103626350 που αναλαβμάνει να το στείλει και αντικαταβολή.Τι άλλο να πω; Υπάρχουν χιλιάδες βιβλία στο εμπόριο. Δεν είναι υποχρεωμένος κάθε βιβλιοπώλης να το έχει στα ράφια του, ούτε μπορεί ο κάθε βιβλιοπώλης να γνωρίζει τους νέους εκδοτικούς οίκους, (Καλυδών, στην περίπτωσή μας), ούτε την κάθε συγγραφέα που κάνει όνειρα για το βιβλίο της, π.χ. Κατερίνα Σταματίου-Παπαθεοδώρου, που είναι η αφεντιά μου!Ξέρω ότι σας κούρασα και σας ζητώ συγγνώμη, όμως κι εγώ έχω κουραστεί δίνοντας εξηγήσεις εδώ και 5 μήνες.Να είστε όλοι σας καλά! Υγεία, ευτυχία και καλή επιτυχία σε ότι κάνετε!Με αγάπη Κατερίνα*****************************Πέμπτη 21/11/91Ώρα μία παρά δέκαΤι να πρωτογράψω; Για το Νοσοκομείο; Για τους πόνους σου ή για το κλάμα μας; Άστα λοιπόν. Άλλη μέρα. Δεν αντέχω. Είμαι σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Ίσως αργότερα γράψω. Σ΄αγαπάω! Σε λατρεύω! Δεν αντέχω να σε βλέπω να κλαις και να πονάς. Υπάρχει Θεός; Πού είναι λοιπόν;Θυμάσαι; Ήταν και η Δάφνη εδώ. Είχες από καιρό που μου έλεγες:"Είχα λεφτά εγώ και κάπου....μ' πέσαν ή μ' τα κλέψαν".Πώς το σκέφτηκα και είπα στην Δάφνη:"Δάφνη, λες να περιμένει να της δώσω την σύνταξή της; Από τότε που έπεσε στο κρεβάτι, δεν της έδωσα τα λεφτά της. Λες να μιλάει γι' αυτά;"Έτρεξα στο πορτοφόλι μου και σου έφερα δυο πεντοχίλιαρα. Έπαιρνες σύνταξη του ΟΓΑ. Σου τα δίνω και σου λέω:"Μαμά, τα βρήκα τα λεφτά σου. Έλα πάρ' τα!" και σου τα έδωσα, στο καλό σου το δεξί χεράκι."Κάν' τα ψιλά.....για να φτάσουν", μου είπες.Βρήκα ψιλά. Χιλιάρικα, πεντακοσάρικα, κατοστάρικα. Ότι υπήρχε χάρτινο εκείνη τη στιγμή στο σπίτι. Ήταν τέσσερες το απόγευμα, περίπου. Η Δάφνη καθόταν δίπλα στην καρέκλα, στο προσκεφάλι σου. Εγώ καθόμουν πάνω στον διπλό καναπέ, κοντά σου. Εσύ έδειχνες ευτυχισμένη που είχες τόσα πολλά λεφτά."Βάλ΄τα εδώ πάνω, για να μπορώ να τα παίρνω", είπες και μου έδειξες τον πεταγμένο θώρακά σου. Έκανα ότι μου είπες γεμάτη αγωνία."Μόνο να με βοηθήσεις λιγάκ', γιατί εγώ το ' χω χάσ' και δε θ' μάμαι καλά"."Ναί μαννούλα. Ότι θέλεις", είπα.Η Δάφνη που τα μάτια της είχαν βουρκώσει, παρακολουθούσε αμίλητη τη συζήτησή μας. Πήρες ένα χαρτονόμισμα στο χέρι σου και μου είπες:"Αυτό πάρ' το! Να το δώσεις στην πεθερά σ'!""Άσε μας ρε μαμά, με την πεθερά μ' !", σε διέκοψα νευριασμένα.Περίμενα να σκεφτείς πρώτα τα παιδιά σου."Εμένα ν' ακούς! Στην πεθερά σ',.....που θα πάρ' τη θέση μ', τώρα που θα φύγω... Να την αγαπάς και να την καλοπαίρν' ς! Αυτή θα είναι η μάννα σ', τώρα!" είπες και μου έδωσες ένα χιλιάρικο.Δεν ξέρω αν το διάλεξες σαν μεγαλύτερο χαρτονόμισμα σε αξία ή επειδή αυτό έπιασε το χέρι σου. Το πήρα και φώναξα την Λένα να μου φέρει ένα στυλό. Έγραψα πάνω το όνομά της, για να το ξεχωρίζω."Αυτό να το δώσεις στο πιδί μ'! Στο παλικάρι μ' ! Στον Δημητράκ' που με κοίταξι...!" είπες συγκινημένη και μου έδωσες ένα άλλο χαρτονόμισμα.Εννοούσες τον άντρα μου. Τον έλεγες παιδί σου και τον σκέφτηκες, πριν απ' όλα τα παιδιά σου!Δεν μπορούσα να γράψω. Τα δάκρυα κυλούσαν σα βροχή. Φώναξα ξανά την Λένα και της ζήτησα να γράφει πάνω στα λεφτά τα ονόματα.Η Δάφνη είχε πάρει ήδη μαντήλι και σκούπιζε τα δάκρυά της."Πόσα πιδάκια έχω ιγώ; Κατερίνα, βόηθα μ΄λιγάκ', γιατί ιγώ .... ξεχνάου!""Έξι.......μαννούλα"."Ποιά πιδάκια, έχω ΄γώ; Πάρ΄τα με τ' σειρά"."Τον Ορέστη μαννούλα. Τον Ορέστη που είναι στην Αμερική και δε μπόρεσε να έρθει να σε δει, γιατί είναι μακριά", σου είπα."Α! Τον.... Ορέστη! ...Ο Ορέστης... Έχ' λεφτά αυτός! Εκατουμμύρια! Δεν έχ' ανάγκ' απ' τα δικά μ' τα λεφτά! είπες και χαμογέλασες πικραμένη. Μετά σοβαρεύτηκες και συνέχισες:"Κατερίνα, κοίτα ισύ. Είναι πολλά αυτά που κρατάου ή θα μι κουροϊδεύ΄;"Κρατούσες εκείνη τη στιγμή στο κοκαλιάρικο χεράκι σου ένα κατοστάρικο. Για μένα δεν έπαιζε ρόλο η αξία του χρήματος. Για μένα είχε ανεκτίμητη αξία, γιατί το κρατούσαν τα δικά σου χέρια. Το χάριζες εσύ! Το ονομάτιζες! Έδινες την ευχή σου! Σήμαινε πολλά. Ότι κι αν κρατούσες εκείνη την στιγμή."Ναί μαννούλα, πολλά είναι. Δε θα σε κοροϊδεύει!"Σου είπα ψέματα. Άλλωστε αυτό ήταν του Ορέστη. Το κρατούσες τόση ώρα με τρεμάμενο χέρι και μιλούσες γι' αυτόν."Να τ΄του στείλ' ς και να τ΄ πεις: Η μάννα τ' μπορεί, να μην έχ' πολλά λεφτά να τ΄ δώσ', αλλά έχ' καρδιά. Πέτρα να πιάν'...και μάλαμα να γίνετι. Ο Ορέστης... που δεν ήρθε να με δει", συνέχισες με παράπονο................................."Ποιά άλλα παιδάκια έχεις μαννούλα;" σε ρώτησα.Μας έβλεπες μπροστά σου και τις δυο. Περίμενα μόνη σου να πεις τα ονόματά μας. Εσύ όμως μας κοίταζες και δεν μιλούσες. Είχες αρχίσει να χάνεσαι στον κόσμο της τρέλας.............."Άλλο παιδάκι μαμά, δεν έχεις;" Σε ρώτησα γρήγορα, γιατί φοβόμουν μη πεις κι άλλα και στενοχωρήσεις περισσότερο τη Δάφνη.Σε κοίταζα βαθιά στα μάτια. Τα δάκρυά μου είχαν φτάσει στο λαιμό. Σ' αγκάλιαζα και περίμενα με αγωνία να με θυμηθείς! Μα, με είχες μπροστά σου!.... Έκλαιγα. Σε ταρακουνούσα. Εσύ όμως βρισκόσουν σε άλλο κόσμο."Εμένα μαμά; Με ξέχασες; Δε μ' αγαπάς;""Εσένα; Ποιά είσαι εσύ; Δε σε ξέρω!"Το έλεγες τόσο απλά, όπως τότε που σου έφερνα νερό και μου έλεγες:«Δεν είναι νερό!»Η Δάφνη βλέποντας πόσο στενοχωρέθηκα, σου είπε:"Την Κατερίνα μαμά. Το Κατ'νάκι μας, που σ' αγαπάει... Το μικρό... "συμπλήρωσε η Δάφνη κλαίγοντας, γιατί λυπόταν και τις δυο μας."Ααααα! Την Κατερίνα!" είπες κι έδειχνες, σα να ψάχνεις στα βάθη του μυαλού σου να με βρεις."Την Κατερίνα;......Ααχχχχ!!!" έκανες κάποια στιγμή και έβαλες τα κλάματα δυνατά.Επιτέλους! Ήρθες στα λογικά σου! Με θυμήθηκες και.....μ' άγαπούσες. Μ' αγαπούσες πολύ!"Την Κατερίνα; Το κορίτσι μ';""Ναι μαμά. Εμένα. Εμένα δε θα μου δώσεις;" είπα και σ' αγκάλιασα και τα δάκρυά μας ενώθηκαν."Εσένα δε θα δώσω; Και τη ψυχή μ'!..."είπες μετά και μου έδωσες ένα κατοστάρικο.Δεν χρειάζεται να σου θυμήσω τη σκηνή. Η Δάφνη πήγε στην κουζίνα και μας άφησε αγκαλιασμένες. Τα πρόσωπά μας και τα δάκρυά μας για πολλή ώρα, είχαν γίνει ένα. Το καλό σου το χεράκι, αν και αδύναμο, με κρατούσε αγκαλιά, τόσο σφιχτά!Αυτή η στιγμή ήταν μοναδική και ανεπανάληπτη. Για την αξία της αφήνω ένα κενό, σαν γραπτή σιγή στην ανάμνησή της.(Περισσότερα στο βιβλίο).
posted by elpida @ 10/05/2006 06:22:00 μμ 46 comments
46 Comments:
At Πεμ Οκτ 05, 08:26:32 μμ, Xνούδι said...
Και το δικό μας κενό, σεβασμός στη στιγμή (σου). Σε φιλώ αγαπημένο λουλούδι

At Πεμ Οκτ 05, 08:36:10 μμ, Spirit said...
Kids Travel stuff. Devices, reviews, services...

At Πεμ Οκτ 05, 09:01:23 μμ, r3b3t0skil0 said...
kalh tyxh!

At Πεμ Οκτ 05, 10:25:43 μμ, Citronella said...
Εύχομαι να σού έρθουν όλα καλά, και να το συνεχίσεις και το μπλογκ κάποια στιγμή!

At Πεμ Οκτ 05, 10:50:54 μμ, Little A said...
Υγεία, ευτυχία κ καλή επιτυχία κ σε σένα γλυκιά μου!

At Πεμ Οκτ 05, 11:59:47 μμ, alcimede said...
Oooooχι! Τώρα που σε ανακάλυψα βρε; και θα γινόσουν και η διαδυκτιακή μανούλα μου;Εσύ φυσικά ξέρεις, λυπάμαι που θα σταματήσεις να γράφεις, μη σβήσεις το μπλογκ σε παρακαλω, δε το έχω διαβάσει όλο ακόμη,και που ξες, μπορεί να το ξαναχρειαστείς.Να είσαι καλά, φιλιά πολλά

At Παρ Οκτ 06, 02:03:01 πμ, Sailor said...
Θα μας λείπεις Κατερίνααλλά πάντα θα είσαι κοντά μας.Πάντα θα περιμένω μια καλημέραένα καλό ξημέρωμα !Εγώ ξέρω πάρα πολύ καλάαπό αποχωρισμούςγια αυτό σου στέλνω την αγάπη μουσε ευχαριστώ για την εκτίμησηκαι τον σεβασμό σου.Εδώ θα είμαι πάντα !καλό ξημέρωμαστη συνέχεια της Ζωής σου !!!!!φιλιά

At Παρ Οκτ 06, 10:33:28 πμ, advocatus diaboli said...
Εεεε, όχι! Αδικία!

At Παρ Οκτ 06, 08:42:26 μμ, simon says said...
Να είσαι πάντα καλά. Τα λέμε Ελπίδα....:Ο)

At Παρ Οκτ 06, 09:51:48 μμ, Axenbax said...
Η Ελπίδα δε χάνεται.Χάρηκα που σε γνώρισα Κατερίνα.Ευχομαι ότι καλύτερο στη ζωή σου και θα περιμένουμε όποτε η δική σου άνοιξη θελήσει να ανθίσει το κυκλάμινο ξανά.

At Παρ Οκτ 06, 09:59:17 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
Nα χαθούμε αποκλείεται, πάντως. Έτσι;:))

At Παρ Οκτ 06, 11:51:58 μμ, Alkyoni said...
όντως έπεσα απ τα σύννεφα...Τόσο καιρό δεν είχα καταλάβει απολύτως τίποτε.Σου εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη να μας θυμάσαι,να ξέρεις πως σ "αγαπήσαμε"

At Σαβ Οκτ 07, 11:02:09 πμ, Markos said...
Σίγουρα η κάρτα δεν συμφέρει, αλλά μια ανανέωση της adsl σύνδεσης;Με 20 ευρώ το μήνα, θα μπορείς να κυκλοφορείς (και) εδώ.Μπορεί να κουράστηκες, το καταλαβαίνω, μπορεί να σε πήγε το μπλογκ αλλού, κι αυτό είναι λογικό να συμβεί, όπως και να έχει, δεν νομίζεις κι εσύ ότι αξίζει να συνεχιστεί αυτό το αλισιβερίσι σκέψεων και συναισθημάτων, σε τούτο το περιβάλλον που είναι τόσο ίδιο αλλά και τόσο διαφορετικό από το άλλο;Όπως και να έχει, εύχομαι να συνεχιστεί η όμορφη και δημιουργική πορεία σου, όπως εσύ αποφασίσεις.Καλημέρα

At Σαβ Οκτ 07, 05:00:21 μμ, Psipsinel said...
emis tha se pethimisoume :_(kala na pernas filakia

At Σαβ Οκτ 07, 06:20:54 μμ, Γωγώ said...
Θα είσαι όμως ακόμα εδώ γύρω, οπότε...

At Σαβ Οκτ 07, 10:22:32 μμ, Exilio said...
Δε μπορώ να σου πω ένα απλό αντίο..και βασικά τώρα που το σκέφτομαι...δε το δέχομαι!!Δε δέχομαι αυτή φυγή και αυτή τη βουβαμάρα που έχει πέσει σε όλα τα μπλόγκς τελευταία!Θυμάμαι που η γνωριμία μας άρχισε με εκείνη την παρεξήγηση για τον Ουντεζε...και όμως απο κείνη την μέρα άρχισα να διαβάζω καθημερινώς τα κειμενά σου..γιατί ήξερα ότι απο πίσω κρύβεται ένας υπέροχος άνθρωπος!ΤΑ ΑΚΟΥΤΕ;ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!Που ντρεπότανε αρχικά να αναφέρει για το βιβλίο της..για την Μάννα της!Μην το λές το τέλος..είναι σκληρό και για σένα το ξέρεις...γράφε αν το χρειαστείς κάποια στιγμή...έστω για την Μάννα!..εμείς εδώ θα είμαστε...να σου κάνουμε παρεούλα όποτε την χρειάζεσαι.Θα σε επισκεφτόμαστε ακόμα και αν λές τέλος..Αγαπημένο κυκλαμινάκι....το παλιό σου προβατάκιυ.γ(μπεεε..:D)

At Κυρ Οκτ 08, 12:37:43 πμ, elpida said...
Σ΄ευχαριστώ χνούδι μου. Κι εγώ σέβομαι όλες αυτές τις γραπτές σου στιγμές. Σε θέλω γερή και δυνατή!Κι εγώ σε φιλώ κορίτσι των αστεριών!

At Κυρ Οκτ 08, 12:39:13 πμ, elpida said...
r3b3toskiloΕυχαριστώ! Και σε σένα!

At Κυρ Οκτ 08, 12:40:47 πμ, elpida said...
citronellaΕυχαριστώ κορίτσι μου! Σε όλον τον κόσμο να έρχονται όλα καλά!

At Κυρ Οκτ 08, 12:41:46 πμ, elpida said...
little aΚαι σε σένα μικρούλα μου νεράιδα!

At Κυρ Οκτ 08, 12:49:39 πμ, elpida said...
alcimedeΜη στεναχωριέσαι "κορούλα μου"! Ότι χρειαστείς απ΄τη "μαμά", μη διστάσεις να το ζητήσεις. Θα το ελέγχω συνχά το κυκλάμινο και τα μηνύματά του.Δεν υπάρχει περίπτωση να σβηστεί ούτε κόμα! Το κυκλάμινο ήταν κομμάτι ιδιαίτερο της ζωής μου και της ψυχής μου! Εκεί θα είναι πάντα! Τουλάχιστον όσο εξερτάται από μένα.Φιλάκια "κορούλα μου!" Να προσέχεις! Να φροντίζεις τον εαυτό σου! Να ντύνεσαι ζεστά! Να μην κρυώσεις! Χειμώνιασε!

At Κυρ Οκτ 08, 12:53:06 πμ, elpida said...
σαιλόρΓεια σου καπετάνιε και ποιητή της ζωής! Θα έρχομαι!Καλό ξημέρωμα στη ζωή όλων μας!Αφού θα είσαι σταθερά εκεί, θα σε ξαναβρώ, σίγουρα!Φιλιά πολλά!

At Κυρ Οκτ 08, 12:56:39 πμ, elpida said...
advocatus diavoliΌχι και αδικία διαβολάκι μου! Δεν έχασε και η Βενετιά βελόνι!Καλοσύνη σου πάντως και ευχαριστώ και για την αφιέρωση. Τιμή μου!Φιλιά πολλά, θα σε ξαναβρώ εκεί, ελπίζω!

At Κυρ Οκτ 08, 12:59:17 πμ, elpida said...
simon saysTα λέμε σίμον. Κι εσύ να είσαι πάντα καλά και να γράφεις... κι εγώ θα σε διαβάζω. Καλά, αυτό το σκυλί δεν κουράστηκε να τρέχει ακόμα;

At Κυρ Οκτ 08, 01:06:19 πμ, elpida said...
axenbaxΚι εγώ χάρηκα που σε γνώρισα φίλε μου. Διάβασα και τι σημαίνει το όνομά σου, που είναι γλωσσοδέτης. Πάντα με παιδεύει στο γράψιμο.Συνέχεια το μπερδεύω και κοιτάω εκατό φορές πριν το στείλω. Πότε σε γράφω αλεξμπαξ, πότε άξενμπαρ, άστα!Μ΄άρεσε πολύ αυτό που γράφεις. Όταν έρθει η δική μου άνοιξη....Μάλλον θ΄αργήσει φίλε μου, παρόλο το ελπίδα. Τα κυκλάμινα τα πραγματικά, του βουνού, τώρα ανθίζουν. Είναι η εποχή τους. Εγώ πάω ανάποδα...Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να είστε όλοι γεροί, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι, πάντα!

At Κυρ Οκτ 08, 01:14:04 πμ, elpida said...
χρήστος φασούλαςΈτσι Χρήστο μου! Το πήρα το βιβλίο σου το καλοκαίρι, αλλά δεν πρόλαβα να το προχωρήσω πολύ, γιατί είχα μουσαφιρέους. Μόλις έφυγαν, μαζέψαμε πάλι σε κούτες τα πράγματα για να συνεχιστούν οι εργασίες και άντε να βρω τώρα σε ποια σακκούλα ή κιβώτιο είναι, που είναι όλα ακόμα στην αποθήκη. Μέχρι να μπει τάξη πάλι, θέλει τον χρόνο της. Πάντως γράφεις πολύ ωραία και μπράβο σου! Μ΄αρέσεις ως συγγραφέας και ως άνθρωπος. Αλλά, άμα βοηθάνε κι άλλοι, μόνο μπέρδεμα μπορούν να φέρουν. Που να ξέραν όμως κι αυτοί, ότι αυτό το βιβλίο δεν ήταν για κούτα;Φιλάκια πολλά, τα λέμε!Καλή επιτυχία και καλές εμπνεύσεις!

At Κυρ Οκτ 08, 01:18:56 πμ, elpida said...
alkioni moy,ιι ακριβώς δεν κατάλαβες κορίτσι μου; Τι σημασία έχει όμως; Το αποτέλεσμα μετράει. Κι εγώ σας αγάπησα πολύ! Δεν βλέπεις που γυρίζω γύρω γύρω απ' τον τόπο του εγκλήματος;Φιλάκια πολλά και μη στεναχωριέσαι καθόλου για τον γιο σου. Έχει καλή μαμά και θα το ξεπεράσει χωρίς σημάδια. Σίγουρα!

At Κυρ Οκτ 08, 01:31:16 πμ, elpida said...
marko μου,καλά τα λες και έτσι είναι. Επειδή όμως είμαι ο τύπος του "όλα ή τίποτα", όταν κάτι μ΄αρέσει, κι επειδή δεν το ελέγχω, γι' αυτό δεν θα μπω στο λούκι των 20, γιατί θα το ξεπεράσω κατά πολύ, όπως και τις κάρτες. Κι έπειτα πρέπει να δουλέψω, έστω κι ένα άλλο βιβλίο, αν δεν βρω δουλειά. Το ίντερνετ με ξεμυαλίζει. Παρασύρομαι. Χάνω τον έλεγχο. Αν είναι δυνατόν να τα διαβάσω όλα τα μπλογκ! Γίνεται; Να γράψω σε όλα! Γίνεται; Να γράψω τον πόνο μου, την κάθε σκέψη μου! Γίνεται; Ε! αφού ζητάω πολλά, αυτοτιμωρούμαι...Έπειτα, αρχίζουν οι δόσεις του δανείου και πρέπει...πολλά πρέπει!Αυτό το αλισβερίσι θα μου λείψει πολύ πολύ! Θα δούμε Μάρκο μου, θα δούμε!Εύχομαι πάντως να είσαι καλά κι εσύ και η οικογένειά σου και να συνεχίσεις να γράφεις έτσι δυνατά, χωρίς όμως να είσαι στεναχωρημένος.Ξέρω που θα σε βρίσκω. Φιλιά!

At Κυρ Οκτ 08, 01:33:01 πμ, elpida said...
psipsinelψιψινέλι μου, με συγκινείς! Να είσαι καλά και να τον προσέχεις τον ντρακουμέλ!Φιλάκια πολλά!

At Κυρ Οκτ 08, 01:36:25 πμ, elpida said...
γωγώθα είμαι ακόμα ζωντανή.... που λέει και το τραγούδι, γωγώ μου.Μέχρι να κόψουν την σύνδεση. Δεν ξέρω πότε ακριβώς.Οπότε...., θα σε διαβάζω!Φιλάκια και μην χαλάς την ζαχαρένια σου για τις ζήλεις των άλλων. Δεν αξίζει να φθείρεσαι.

At Κυρ Οκτ 08, 01:39:58 πμ, elpida said...
Προβατάκι μου αγαπημένο, για σένα και τα λόγια σου, για τις αναμνήσεις, για την συντροφιά μας τόσον καιρόΠολλές γραμμές σιγή!Σ΄αγαπώ και σ΄ευχαριστώ για όλα!Εύχομαι ότι καλύτερο στη ζωή σου!Θα σε ακολουθώ μ΄εκείνη την νότα που ταξιδεύει....

At Κυρ Οκτ 08, 02:54:41 πμ, Loreley-lucyluce said...
Λίγο αργά σε ανακάλυψα, από το σχόλιό σου στο μπλογκ μου, και τώρα φεύγεις;Θα σε διαβάσω σιγά σιγά με την ησυχία μου!Να είσαι καλά και καλή επιτυχία στο βιβλίο σου!;-)

At Κυρ Οκτ 08, 03:10:18 πμ, elpida said...
loreley-lucyluseΣυνήθως κάνω γύρα και διαβάζω. Το ποίημά σου όμως ήταν δυνατό και δεν μπορούσα να μην το πω.Κι εγώ λυπάμαι που άργησα να σε γνωρίσω, αλλά,ποτέ δεν ξέρεις!Καλό σου ξημέρωμα!

At Κυρ Οκτ 08, 05:50:51 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
Thanks! :) Tα αισθήματα είναι αμοιβαία. Θα τα πούμε κι από κοντά -σύντομα, ελπίζω :))

At Κυρ Οκτ 08, 06:26:37 μμ, Anonymous said...
Φοβάμαι πως δεν αυτοτιμωρείσαι μόνο, αλλά και παραιτείσαι από πολλά. Εσύ αποφασίζεις αλλά γιατί; Με το συμπάθειο...

At Κυρ Οκτ 08, 08:23:45 μμ, Stavros Katsaris said...
Να είσαι πάντα καλά και να κάνεις αυτό που πιστεύεις!Ευχαριστούμε!

At Κυρ Οκτ 08, 09:26:53 μμ, sevarose said...
.... δεν εισαι απλα ενα λινκ στο μπλογκ μου ..εισαι η η πόρτα που ανοιγα και εβρισκα ενα σπιτακι γεματο, ζεστασια .τρυφεροτητα αγαπη... θα μου λειψουν ολα αυτα ..ευχομαι να ταν πρωταπριλιά και να κάνεις πλάκα .. ..

At Δευ Οκτ 09, 02:00:54 μμ, scalidi said...
εις το επανιδείν... ελπίζω όπως μας έκανες να ελπίζουμε εσύ, Ελπίδα των κυκλάμινων

At Δευ Οκτ 09, 05:04:10 μμ, Anonymous said...
Ακούω καταστροφές και πλημμύρες στον Βόλο.Έτσι είναι;

At Δευ Οκτ 09, 06:05:13 μμ, ΓΟΥΡΙ said...
Συνήθως φέρνω γούρι στους άλλους γι αυτό ήρθα. Καλή επιτυχία στο βιβλίο σου και στη ζωή σου, γενικότερα.

At Δευ Οκτ 09, 10:10:46 μμ, elpida said...
χρήστος φασούλαςΕίπαμε! Είσαι στο πρόγραμμα μόλις κατέβω.

At Δευ Οκτ 09, 10:12:32 μμ, elpida said...
ανώνυμεΜε το συμπάθιο... δεν θα σου απαντήσω.

At Δευ Οκτ 09, 10:15:36 μμ, elpida said...
Σταύρος ΚατσάνηςΣταύρο μου, δεν κάνουμε πάντα ότι πιστεύουμε ή νιώθουμε. Είναι μερικές φορές και το πρέπει.Φιλιά πολλά και να μου προσέχεις τα λουλούδια!

At Δευ Οκτ 09, 10:20:05 μμ, elpida said...
sevaroseκορίτσι μου, τα λόγια σου...!Σ΄ευχαριστώ!Όχι, δεν ήταν Πρωταπριλιά! Αυτή κρατάει μόνο μία μέρα.Ξέρω που θα σε βρω βρε χαζό! Εδώ γύρω γύρω θα είμαι! Αραιά, αλλά θα είμαι.Φιλάκια πολλά!

At Δευ Οκτ 09, 10:25:01 μμ, elpida said...
γούριΝα σου πω: Αν φέρνεις γούρι πραγματικά, γιατί δεν έρχεσαι μέχρι το Βόλο να σταματήσουν και οι πλημμύρες; Έλα και στο σπίτι μου. Είναι ψηλά και δεν κινδυνεύουμε. Όλα τα ποτάμια καταλήγουν κάτω και πνίγουν την παραλία!Ευχαριστώ για τις ευχές!

At Δευ Οκτ 09, 10:28:14 μμ, elpida said...
δεύτερε ανώνυμεμου ξέφυγες στην σειρά. Ναι, η Μαγνησία είχε μεγάλες καταστροφές και ακόμα συνεχίζονται. Η αυριανή μέρα θα δείξει. Αλλοίμονο στον κοσμάκι!

Τετάρτη, Νοέμβριος 01, 2006

Εκτόνωση με παροιμίες

Είναι κι αυτός ένας τρόπος.Κάτι ξέραν οι παλιοί.Λίγα λόγια και σοφά.Να περάσει η φόρτιση και μετά με ψυχραιμία, γράφουμε....Όπως λέει και η άλλη παροιμία,"ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται"κι εγώ σήμερα έχω μεγάλη φουρτούνα.Μια "συγνώμη" θα την καταλάγιαζε.....Το λάθος, τα συνεχόμενα λάθη τα δέχομαι. (Αρκεί να σταματήσουν).Την υποκρισία ποτέ!Θα δείξει!Υπομονή! Πάντα έκανα. Πόσο μάλλον τώρα που καταλαβαίνω....
posted by elpida @ 11/01/2006 12:42:00 πμ 8 comments
8 Comments:
At Τετ Νοε 01, 11:30:45 πμ, Sailor said...
Μια συγνώμηΠου να την βρεις όμωςΚαλημέρα Κατερίνα μουΚαλό πρωινόΚαλό μήνα !

At Τετ Νοε 01, 01:00:34 μμ, elpida said...
SailorΚαλημέρα σου σαιλορ και καλό μήνα!Έχει ήλιο σήμερα, μα δεν θα κρατήσει για πολύ.Ξέρω ότι δεν θα την βρω την "συγνώμη", μα περιμένω να καταλάβει εγκαίρως ότι πρέπει να το σταματήσει εδώ, το διπλό παιχνίδι που άρχισε.Δεν του πάει.Νομίζει πως δεν καταλαβαίνω, μα γελιέται. Δεν μιλάω, δεν λαλάω, μα οι αποδείξεις υπάρχουν.Αποφεύγω να τις παρουσιάσω γιατί θέλω να καταλάβει, ότι η ευτυχία που ψάχνει, δεν βρίσκεται εκεί. Όλα εδώ μένουν και θα έπρεπε να το είχε καταλάβει ήδη.Περισσότερο λυπάμαι! Ας το ξεχάσουμε προς το παρόν και πάμε να πιούμε ένα καφεδάκι γλυκό, με πάγο!

At Τετ Νοε 01, 01:28:56 μμ, Anonymous said...
Και γιάντα λες εδώ να ξεθυμάνεις ορέ;

At Τετ Νοε 01, 02:35:02 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
πως μπορεί να σου ζητήσει συγγνώμη κάποιος που δεν το νοιώθει;

At Τετ Νοε 01, 03:01:46 μμ, ralou said...
Συμπληρώνω τα "μεθυσμένα χρώματα"Κιαν ζητήσει θάχει καμια σημασία;

At Τετ Νοε 01, 04:20:16 μμ, elpida said...
ανώνυμεΑν και κάτι παθαίνω τελευταίως με τους ανώνυμους,(πέσαν πολλοί κι εδώ και στα ιμέιλ), όχι,δεν τα λέω εδώ. Τα είπα στα λουλούδια μου, στον κήπο. Εκείνα τα ξέρουν όλα! Και με συμβούλεψαν πως όλα είναι μάταια και μου θύμησαν ότι οι άνθρωποι εύκολα χάνουν τον δρόμο τους, αλλά γι΄αυτό υπάρχουν τα λουλούδια, για να βοηθήσουν να τον βρουν.

At Τετ Νοε 01, 04:50:59 μμ, elpida said...
μεθυσμένα χρώματαΑν δεν το νιώθει, σημαίνει ή ότι δεν έχει αισθήματα, ή ότι είναι πολύ εγωιστής και υπερήφανος, ή ότι έχει παροπίδες και δεν βλέπει την αλήθεια γύρω του. Όπως και νά ΄χει, ξέρω ότι αυτό το άτομο δεν θα ζητούσε ποτέ συγνώμη. Περιμένω μόνο να καταλάβει ότι κάνει μέγα λάθος κι ότι πρώτα πληγώνει τον ίδιο τον εαυτό του και μετά εμένα.Γιατί όπως και να το κάνουμε, η κακία φθείρει πρώτα την δική μας την ψυχή.Επειδή εγώ αποφάσισα η ψυχή μου να είναι ανάλαφρη, ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, την στόλισα με λουλούδια,(την ψυχή) ξεχνάω από σήμερα και συγχωράω,(για μένα, για να νιώσω καλύτερα εγώ), γιατί όλα για τους ανθρώπους είναι. Έπρεπε να πάρω άλλο ένα μάθημα απ΄τη ζωή και το πήρα!Ξέρω ότι όταν ραγίσει το γιαλί, δεν ξανακολλάει. Ξέρω όμως ότι μπορώ να επουλώσω τα τραύματά του, να το προστατέψω και να το προσέχω σαν τα μάτια μου από δω και πέρα,έστω κι αν χρειαστεί να το κρύψω βαθιά μέσ΄το ντουλάπι.Δεν περιμένω λοιπόν λέξεις. Η σιωπή θα μου πει πιο πολλά.

At Τετ Νοε 01, 05:05:19 μμ, elpida said...
ralou μου,απάντησα στα μεθυσμένα χρώματα.Αν δεν είχε, δεν θα έβγαινε η λέξη συγνώμη, ούτε θα είχε αυτήν την έννοια. Ξέρω ότι η συγνώμη είναι δύσκολη λέξη, λίγοι την λένε και λίγοι την εννοούν. Μάλλον θα προτιμούσα έργα και όχι λόγια. Αλλά όπως λες κι εσύ, δεν έχει σημασία.Το προσπερνάμε και πάμε παρακάτω. Η ζωή έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα απ΄αυτά και πρέπει να τα λύσουμε δυστυχώς ή ευτυχώς, μόνοι μας.Ο καθένας θα τραβήξει τον δύσκολο δρόμο της δικής του ζωής. Μακάρι να ήταν όλα όπως πρώτα. Όμως δεν είναι. Μπορεί να πονάει πολύ, μα πρέπει να προσαρμοστούμε εγκαίρως και οι δυο.Σ΄αυτές τις μάχες δεν υπάρχουν νικητές ή ηττημένοι.

Τετάρτη, Νοέμβριος 01, 2006

Το μυστικό

Να ζήσει όποιος μ΄έβρισε, να σκάσει όποιος μου το ΄πε.Μυστικό που το ξέρουν πάνω από τρεις, το μαθαίνει ο κόσμος όλος.
posted by elpida @ 11/01/2006 12:29:00 πμ 0 comments
0 Comments:

Τετάρτη, Νοέμβριος 01, 2006

Υπομονή

Έφτασε ο κόμπος στο χτένι.Κι αλευρωμένος να ΄ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.(Παροιμίες)
posted by elpida @ 11/01/2006 12:05:00 πμ 0 comments
0 Comments:

Τετάρτη, Νοέμβριος 01, 2006

Ειρωνία

Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος.Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.(Παροιμίες)
posted by elpida @ 11/01/2006 12:01:00 πμ 0 comments

Τρίτη, Οκτώβριος 31, 2006

Η αλήθεια

Η αλήθεια και το λάδι επιπλέουν πάντα.Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.Εδώ βλέπεις τον λύκο και εσύ ψάχνεις τα χνάρια;Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.(Παροιμίες)Η αλήθεια είναι πικρή."Η αλήθεια πονά, ραγίζει βουνά, ποτέ μην την πεις πουθενά" που λέει και το τραγούδι.
posted by elpida @ 10/31/2006 11:52:00 μμ 0 comments
0 Comments:

Τρίτη, Οκτώβριος 31, 2006

Το ψέμα

Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη.
Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Βρες μου ένα ψεύτη, να σου βρω κι εγώ ένα κλέφτη.
Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
(Παροιμίες)
posted by elpida @ 10/31/2006 11:45:00 μμ 0 comments
0 Comments: