"Γράμμα στη μάννα .... με δύο ν",

Τρίτη, Αύγουστος 08, 2006

"Γράμμα στη μάννα ....με δύο ν" ,
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
"Γράμμα στη μάννα .... με δύο ν",
Εκδόσεις Καλυδών,
Αθήνα
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ (ανέκδοτο απόσπασμα)
Διακοπές 1994
Είμαστε διακοπές στο χωριό μας. Πόσο έχει ο μήνας; Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο, ότι έχει δεκαπέντε την Δευτέρα που είναι η γιορτή της Παναγίας, 14 την Κυριακή, 13 το Σάββατο. Σάββατο είναι σήμερα και έτσι βρήκαμε ότι ο μήνας έχει 13! Το ότι είναι Αύγουστος, αυτό δεν το ξεχνώ. Περίμενα με τόση αγωνία αυτές τις διακοπές!Σήμερα λοιπόν, 13 Αυγούστου, ώρα δύο παρά τέταρτο, ξημερώματα Κυριακής, σου γράφω αυτά που σκέφτομαι. Μέχρι να φύγει αυτό το γράμμα βιβλίο σου, απ' τα χέρια μου, μου φαίνεται πως θα συμπληρώνω πάλι, κάθε μέρα!Ξημέρωσε η Κυριακή 14 Αυγούστου. Η ευτυχία που ένιωσα όμως, αφορά την προηγούμενη μέρα. Σε μπέρδεψα μαννούλα μου με τις μέρες και τις ημερομηνίες, αλλά, «τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!» Έτσι δεν έλεγες κι εσύ;Σκέφτομαι μερικές φορές, πώς μπορούν τα λεπτά, οι ώρες, οι ημερομηνίες, να παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή μας; Κι όμως βοηθούν πολύ. Γίνονται πιο συγκεκριμένες οι αναμνήσεις.Ναι λοιπόν! Στις 13, βράδυ Σαββάτου, του Αυγούστου, ήμουν με την αδερφή μου την Ελισάβετ στην θάλασσα. Κάναμε βραδινό μπάνιο, κοιτάζοντας το φεγγάρι και τ' αστέρια. Απολαύσαμε την ηρεμία της νύχτας, κάναμε πικ νικ στην αμμουδιά με τις οικογένειές μας.Περάσαμε μια αξέχαστη βραδιά. Καταφέραμε τους άντρες μας να μας ανεχτούν και να μας αφήσουν να νιώσουμε ελεύθερες. Ελεύθερες να κάνουμε βραδινό μπάνιο, ενώ έκανε κρύο και ζήλευαν τα παιδιά μας. Γίναμε εμείς, εγώ και η Ελισάβετ, πιο μικρές από παιδιά. Νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε την ζαβολιά μας. Κάτι που δεν το κάναμε ποτέ, γιατί δεν ήμασταν νομίζω ποτέ παιδιά και γιατί τότε, όταν έπρεπε, δεν ήμασταν μαζί.Έτσι απόψε, ξεχάσαμε τα παιδιά μας. Αφήσαμε την επίβλεψή τους στους άντρες μας και παίξαμε εμείς! Ναι, μαμά μου! Μη γελάς! Έπαιξα εγώ που είμαι 34 χρονών, με την Ελισάβετ, που νομίζω είναι 45. Παίξαμε με τα μαυρισμένα νερά της θάλασσας, γιατί ήταν νύχτα και χαρήκαμε σαν μικρά παιδιά. Φλερτάραμε το φεγγάρι, ευχηθήκαμε στο αστέρι που έπεφτε στη γη, τραγουδήσαμε στα ψαράκια το τραγούδι που μας αρέσει, ξαπλώσαμε στη άμμο, ήπιαμε το ποτό μας και πάνω απ' όλα αγκαλιαστήκαμε με νόημα.Ναι, Ελισάβετ μου. Μη παραπονιέσαι. Αυτές οι στιγμές ήταν αρκετές. Υπερβήκαμε το όριο. Έχουμε υποχρεώσεις. Οι άντρες έκαναν μεγάλη υπομονή. Δεν φταίνε αν δεν μπορούν να καταλάβουν, αυτό που νιώσαμε εμείς. Φτάνει. Αρκεί που νιώσαμε εμείς αυτό που θέλαμε. Έστω και για λίγο. Εμείς ήμασταν ικανές να ξημερώσουμε στη θάλασσα, κοιτάζοντας τ' αστέρια, κολυμπώντας και κουβεντιάζοντας.Ήταν αρκετό. Ήταν πολύ για τους δυο Δημήτρηδες, τους άντρες μας που μας περίμεναν και για τα παιδιά μας που μας ζήλευαν. Ήταν πολύ λίγο ίσως για μας, αλλά δεν πειράζει! Πάνω απ' όλα η οικογένεια. Οι προτιμήσεις των άλλων. Πρέπει. Κάπου στο βιβλίο μου, όταν το διαβάσεις, θα δεις ότι κάπου γράφω: Έτσι είναι η ζωή και όλα τα πρέπει στη σειρά. Εμείς λοιπόν, πρέπει να υπακούμε........Είναι κρίμα που η Δάφνη με την οικογένειά της, έφυγε το μεσημέρι και στερήθηκε αυτή τη χαρά της νύχτας στη θάλασσα. Ποιος ξέρει; Αν ήμασταν και οι τρεις, ίσως να παίζαμε και «τις κυρίες κουμπάρες»!Έπρεπε όμως και η Δάφνη ν' ακολουθήσει, ένα άλλο πρέπει, της άρρωστης πεθεράς της, που την περιμένει να την πάει στο γιατρό. Μείναμε δέκα μέρες μαζί με την οικογένεια της Δάφνης. Περάσαμε πολύ ωραία! Ψήναμε τα μεσημέρια στη θάλασσα και τα βράδια στην αυλή μας. Συζητούσαμε, τραγουδούσαμε, χορεύαμε, τα σπάζαμε!.........Περάσαμε τόσο ωραία! Έλειπαν τ' άλλα τρία αδέλφια και προσπαθώντας να τα φέρουμε στην συντροφιά μας, τους τηλεφωνούσαμε: «Ξέρετε; Πίνουμε στην υγειά σας! Ελάτε κι εσείς! Να γίνουμε έξι! Να μαζευτούμε όλοι!»«Ναι! Θα έρθουμε, αλλά, αργότερα!»......... Αυτή τη φορά όμως, σ' αυτές τις διακοπές, την πρωτιά είχε η αδελφική αγάπη. Αρκεί που υπήρχε εκείνη η ευτυχία της παρέας, του κεφιού και του γλεντιού και η δική μου κρυφή χαρά: «Είμαστε αδέλφια! Αγαπιόμαστε!» Τι περισσότερο απ' αυτό;Έτσι κι απόψε. Αγκάλιαζα την Ελισάβετ, την τσιμπούσα κρυφά και της έλεγα: «Μη χαλάς τη διάθεση του άντρα σου. Αρκεί που είμαστε μαζί! Φτάνει! Αυτό το ωραίο που περάσαμε ήταν αρκετό! Μας αρκεί! Ποτέ δεν ζητήσαμε πολλά! Μόνο να μας καταλάβουν! Φτάνει! Λίγο και καλό! Ήταν μοναδικό! Ήταν αξέχαστο βράδυ! Ανεπανάληπτο! Μη όμως το χαλάς!»Γύρισα στο σπίτι μας το πατρικό κι ενώ δεν πέρασαν ούτε δυο ώρες, εγώ αναπολώ. Αναπολώ και θυμάμαι αδελφούλα μου, το νυχτερινό κολύμπι μας, τ' αστέρια να μας φέγγουν και το κύμα να μας σιγοψιθυρίζει. Τους άντρες μας να φωνάζουν και εμάς τις δυο να βγαίνουμε απ' την θάλασσα σα βρεγμένες γάτες. Ενώ θέλαμε να μείνουμε κι άλλο. Ενώ θέλαμε να κλάψουμε απ' τα νεύρα μας, γελούσαμε και λέγαμε: «Εντάξει! Θα φύγουμε!»Δεν πειράζει Ελισάβετ μου. Οι καλές στιγμές δεν τελειώνουν ποτέ. Εγώ έχω καταφέρει να πείσω τον άντρα μου, να κάνω αυτό που μου αρέσει. Άλλωστε δεν ζητάω κάτι υπερβολικό. Του ζητάω να κάνω ένα βραδινό μπάνιο. Του ζητάω να μ' αφήσει να γράψω το βιβλίο μου ή να κάνω συντροφιά στο φεγγάρι, να μη μείνει μόνο του. Και μ' αφήνει! Γιατί ξέρει ότι αυτό με κάνει ευτυχισμένη, περισσότερο απ' ότι θα ήμουν, αν κέρδιζα το λαχείο. Και ξέρει ακόμη, ότι έτσι, δείχνοντας κατανόηση, με κερδίζει όλο και πιο πολύ και μ' έχει πάντα κοντά του. Δεν ζητάω πολλά........Μα, σε ποιόν μιλάω τόση ώρα; Στην Ελισάβετ; Μα αυτό είναι το δικό σου γράμμα! Το δικό σου βιβλίο! Με συγχωρείς μαννούλα μου! Δεν ξέφυγα και πολύ από σένα! Μιλάω με τα παιδιά σου ή για τα παιδιά σου. Κουράστηκα να μιλάω σε σένα και απάντηση να μην παίρνω. Άσε με να μιλάω λοιπόν με τα παιδιά σου. Ίσως τα φέρω πιο κοντά μου. Εσένα δεν μπορώ, ότι και να κάνω!(Τα αποσειωπητικά σημαίνουν ότι κόπηκε κείμενο).
posted by elpida @ 8/08/2006 01:24:00 μμ 10 comments
10 Comments:
At Τρι Αυγ 08, 03:09:28 μμ, Σύλβια Ο. said...
δεν ξέρω αν κατάλαβες στ' αλήθεια, γιατί εγώ το σκέφτομαι και μόνο τώρα κατάλαβα τι εννοούσες με τον τοίχο. Νομίζω πώς ξέρω. Δεν ήταν τοίχος, υπάρχει μία πόρτα εκεί, η απότερη πόρτα, πίσω της υπάρχρει μία συγκεκριμένη μέρα. Η πιο δυνατή μέρα, της αγάπης και του έρωτα μαζί. Δεν υπάρχει έρωτας πριν απ' αυτή την πόρτα. Την βρήκες μάλλον, αλλά πρέπει να βρεις τρόπο να την ανοίξεις.φιλιά

At Τρι Αυγ 08, 03:57:09 μμ, Γωγώ said...
Τώρα εγώ γιατί συγκινήθηκα; Αφού μόνο έναν αδερφό έχω και πιστεύω ότι αδέρφια ίδιου φύλου έχουν διαφορετική σχέση...πιο δεμένη ίσως. Και που να'ξέρε τι σημαίνει για μένα...Μου αρέσει όπως γράφεις...οποτέ θα τα ξαναπούμε σίγουρα. Ειδικά αφού τελειώσω το βιβλίο σου που μόλις το παράγγειλα. :)

At Τρι Αυγ 08, 04:22:20 μμ, elpida said...
Σύλβια εννοούσα ότι δεν μπορώ να διαβάσω το μπλογκ σου. Τίποτ΄άλλο!Τα περί έρωτος δεν τα καταλαβαίνω και ούτε με ενδειαφέρει "ο τρόπος να την ανοίξω", όπως λες. Λυπάμαι πολύ! Βρήκες λάθος ποστ να κάνεις την πλάκα σου. Είσαι πολύ εκτός θέματος και με στεναχωρείς. Εκτός αν αυτή είναι η πρόθεσή σου. Τα καταφέρνεις μια χαρά όμως! Μπράβο σου! Πες μου μόνο ποιο είναι το κέρδος σου, να σε βοηθήσω!Αφού το έχεις τόσο ανάγκη!

At Τρι Αυγ 08, 04:25:33 μμ, elpida said...
γωγώ μου, σ΄ευχαριστώ!Δηλαδή πούλησα ένα βιβλίο σήμερα;Ποιός την χάρη μου! Αν δεν με μπέρδευε και η σύλβια, θα ήμουν χαρούμενη.Να είσαι καλά γωγώ μου!

At Τρι Αυγ 08, 05:53:10 μμ, Anonymous said...
άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.άδικα στενοχωριέσαι ελπίδα.χτυπάνε αυτούς που αξίζουν.συνέχισε χωρίς να επιρεάζεσαι.όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι κι εδώ μέσα θα βρεις κάθε καρυδιάς καρύδι.

At Τρι Αυγ 08, 11:57:14 μμ, elpida said...
ανώνυμε, αυτό με στεναχωρεί. Εφόσον δεν ενοχλώ, δεν θέλω και να με ενοχλούν. Σέβομαι την ανωνυμία, τα ψευδόνυμα, αλλά όταν είναι ο στόχος να μου την σπάσουν και μόνο, αυτό δεν μ΄αρέσει.Κι ένας λόγος παραπάνω, που στεναχωριέμαι είναι ότι υποπτεύομαι το άτομο αυτό, αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί μέσα του και να το σταματήσει εδώ. Το κακό με μένα είναι ότι "αυτό" το άτομο, το είχα πολύ ψηλά! Δεν περίμενα αυτή τη "φτήνεια" που βγάζει, με τίποτα!Αλλά κι εσύ, άσχετα αν δείχνεις ότι με στηρίζεις, γιατί ανώνυμα;Πάντως σ΄ευχαριστώ!

At Τετ Αυγ 09, 12:09:30 πμ, Γωγώ said...
Αυτά είναι τα άσχημα του internet! Αχ βρε Ελπίδα(Κατερίνα δεν σε λένε;) είναι πολύ άσχημο όταν άτομα που έχεις ψηλά και μετράνε για σένα ξαφνικά γκρεμοτσακίζονται μπροστά σου. Και πέφτουν τόσο χαμηλά όσο δεν φανταζόσουν ποτέ. Τι κρίμα να συμβαίνουν τέτοια. Αν εσύ έχεις καθαρή την συνειδησή σου προχώρα...μην κοιτάς πίσω και πάνω απ?όλα μην ασχολείσαι!

At Τετ Αυγ 09, 01:52:49 πμ, elpida said...
Ευχαριστώ γωγώ μου!Ναι, συμβαίνουν, αλλά ελπίζω ότι θα καταλάβει το λάθος... Αλλιώς, υπάρχει και το κουβαδάκι!Φιλιά πολλά και σ΄ευχαριστώ!Καλό σου βράδυ!

At Τετ Αυγ 09, 02:05:35 πμ, elpida said...
γωγώξέχασα να σ΄απαντήσω στις ερωτήσεις.Ναι, Κατερίνα με λένε.Η συνείδησή μου πάντα είναι καθαρή."Δουλεύω" πολύ γι΄αυτό. Να είσαι σίγουρη!Και πάλι Καληνύχτα!

At Σαβ Αυγ 12, 01:52:42 μμ, Anonymous said...
Τα αποσειωπητικά πάντα σημαίνουν πολλά!

Τρίτη, Αύγουστος 08, 2006

"Γράμμα στη μάννα ..... με δύο ν"

Εκδόσεις Καλυδών, Αθήνα
Το βιβλίο μου! Το αγαπημένο μου βιβλίο, γιατί υπάρχουν κι άλλα, όχι όμως τόσο αγαπημένα όσο αυτό. Αυτό είναι η ίδια η ζωή μου και η ψυχή μου μαζί!Απόψε έννοιωσα ξανά την ανάγκη να μιλήσω γι΄αυτό. Καλοκαίρι είναι, διακοπές είστε, ας το έχετε υπόψιν σας.* * *Το απόσπασμα είναι από ανέκδοτη ύλη. Τα αποσειωπητικά σημαίνουν ότι έκοψα ύλη, για να μην σας κουράσω.* * * *Ξημερώματα Σαββάτου.Η ώρα είναι μία παρά είκοσι.Αυτή τη στιγμή που σου γράφω, βρίσκομαι στην αυλή του φτωχικού μας στο χωριό. Συντροφιά μου - όπως πάντα - το μολύβι, ένα πρόχειρο χαρτί, ένα ποτήρι με κρασί και το τσιγάρο που καίγεται μόνο του, γιατί εγώ θέλοντας να γράψω, το ξεχνάω............Πόσον καιρό είχα να μείνω μόνη έξω στην αυλή και να γράψω όπως απόψε;Χρόνια ολόκληρα.......Κάνει ψύχρα. Πήγα στο δικό σου δωμάτιο και πήρα μια κουβέρτα και έριξα στην πλάτη μου, γιατί κρύωσα. Ψάχνοντας στο ντουλάπι για κάποια ζακέτα, βρήκα δυο παλιά τετράδια. Θέλω πολύ να τα ξεφυλλίσω και να διαβάσω τι έγραφα κάποτε. Θέλεις να θυμηθούμε μαζί τα παλιά;Είναι δύο τετράδια. Στο ένα γράφω απ' έξω στην ετικέτα του: «Για εμπόδιο κάθε λησμονιάς, στο θολό της μνήμης λιμάνι», και στο άλλο γράφω: "Ποιηματική ανθολογία". Υπάρχουν χύμα και κάποιες σελίδες κομμένες, από κάποια άλλα τετράδια.................. Λόγια που θυμίζουν τη μαμά!-Τα βάσανα στον κόσμο δεν ταιριάζουν!-Κυρά δεν γίνομαι και δούλα είμαι κάθε μέρα!-Εσύ να τραβάς στον ίσιο δρόμο, όπως κι εγώ!-Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται!-Μπορείς να κρύψεις; Κρύψε! Ποτέ μην κατηγορείς!-Μην πας και κλέψεις και πάρ' ς, ψεύτ΄κο όρκο και τ΄ άλλα δεν πειράζουν(το έλεγες όταν δεν νήστευα κανονικά και εσύ μου έδινες να φάω κρέας, όταν είχαμε)-Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσ'.-Εμ, δεν ξέρω εγώ, τι άνθρωπο έχω;(το έλεγες όταν δεν μ' άρεσε κάποιο φαγητό)-Τον γέρο για δουλειά και το νέο γι' αγκαλιά! όπως έλεγε μία....(το έλεγες όταν είχες τα κέφια σου)-Αχ! Αλλοίμονός! Τι θα γίν' το χάλ'ς; 'Ελος πάντων!(όταν δεν διάβαζα ή δεν έκανα οικονομία)-Τώρα σι βρήκα, τώρα στάσ'. Ισύ το παθαίν'ς.-Καλό, ξέρ'ς να κάν'ς; Κάνε το καλό και ρίξ' το στο γιαλό!-Ή «ταν» ή επί «τας»! (το έλεγες όταν δεν δίσταζες για κάτι)-Τσιγκουνιά. Δεν μας φτάνουν οι παράδες, κάπ΄ π'θανά!(το έλεγες συνέχεια, γιατί ήταν αλήθεια)-Η κ΄λοιά παραθύρια δεν έχ'!(εννούσες πως ότι έχουμε θα φάμε και η κοιλιά δεν έχει πρόβλημα)-Κλείσ' του γιατρό, όξου!(το έλεγες όταν έκανε κρύο κι είχα ανοιχτή την πόρτα)-Ώσπου να πάρου σύνταξ'.....-Καλώς τα - καλώς τα!-Αν δε κλάψ' το πιδί, δεν τ' δίν' η μάννα τ' β'ζί!-Μπαρούς..... τα γκιάς! (εννοούσες αλίμονό σου!)-Στου γάιδαρου καβάλα..... του γάιδαρου γυρεύς!-Κρύου-κρύου, κιρός για δύου!(το έλεγες όταν κρύωνες κι είχες τα κέφια σου)-Ένα μήλο τ΄μέρα, το γιατρό τον κάν΄ πέρα!-Ας ήταν η ώρα κι η στιγμή! (το έλεγες όταν μετάνιωνες για κάτι)-Βόηθα Παναγιά μ', να τα βγάλω πέρα!-Αχ, πιδάκι μ'! Πουλλά πιδιά, κανένα στ'ν αγκαλιά!-Ποιο δάχ' λο θα κόψ' ς κι δε θα σι πουνέσ';-Χίλ' καλοί χουράν'!-Ο καλός καλό δεν έχ'!-Άλλος πνίγουνταν κι' άλλος έλε' ει, τι άσπρου κώλου έχ'! Ισύ το παθαίν'ς!-Αχ! Ουρφάνεια! Καταραμέν' φτώχεια!-Έχου το Θεό για γιατρό!-Ψάρια; Να σι φ' τώ κι να μι φτείς!-Κρέας; Να σι φ'λώ κι να μι φ'λείς!-Αχ! Απ τσ' καλουσύνες κουρτσάκι μ'!(το έλεγες όταν σε ρώταγα, γιατί τα χέρια σου είναι σουφρωμένα)-Θα του βρουν απ' το Θεό! (όταν κάποιος σε εκμεταλλεύονταν και το καταλάβαινες)-Αν ήξερα τι μέρα με ξημερών'!-Κάνε κουμάντο!-Να φτύσω και να μη στεγνώσ'!(το έλεγες όταν μ' έστελνες κάπου, για να μην αργήσω)Κάθε σου κουβέντα την θεωρούσα σημαντική από τότε!..............Ναι! Για μένα όλα αυτά τα γραπτά που άντεξαν στον χρόνο, είναι μια συνάντηση με τον ίδιο μου τον εαυτό .................. Αρκεί που με καταλάβαινες εσύ και που ελπίζω, να με καταλαβαίνεις ακόμη. Άλλωστε εγώ, με σένα μιλάω. Σε σένα τα γράφω. Σε σένα ξεσπάω.
posted by elpida @ 8/08/2006 12:47:00 πμ 16 comments
16 Comments:
At Τρι Αυγ 08, 02:22:21 πμ, Λύσιππος said...
Επιτέλους, ένα πραγματικό βιβλίο!

At Τρι Αυγ 08, 02:28:14 πμ, Sailor said...
Καλημέρα ΕλπίδαΠολύ ωραίο, πράγματιΠολύ ανθρώπινο, αληθινόΈχω ησυχία τέτοια ώρα και κάθισακαι το διάβασακαπνίζοντας και πίνοντας καφέΚαι εγώ έτσι γράφωΑκόμη και σήμερα,Στο μπλοκάκι μου, που επάνωέχει τον τίτλοο γιος της θάλασσαςΓράφω πάντα με το μολύβι μουκαι δίπλα έχω την γόμα και τηνξύστρα του χεριούΣε αυτά τα μπλοκάκια είναιγραμμένα όλα όσα έχω γράψεικαι είναι τα αυθεντικάτα αμοντάρισταΕίναι ένα γράψιμο πολύΑγαπημένοΠου μου το θύμισες σήμεραΝα είσαι καλάΚαλό σου πρωινό

At Τρι Αυγ 08, 03:52:48 πμ, In Silence said...
Ελπίδα, μιλάς πάντα ίσια μέσα στην ψυχή μου! Σ'ευχαριστώ!

At Τρι Αυγ 08, 11:57:39 πμ, simon says said...
Καλημέρα Ελπίδα :Ο)

At Τρι Αυγ 08, 12:09:10 μμ, ΠΡΕΖΑ TV said...
Πολυ καλο το αποσπασμα.

At Τρι Αυγ 08, 12:54:16 μμ, elpida said...
λύσιππεΣ΄ευχαριστώ από καρδιάς!

At Τρι Αυγ 08, 12:56:33 μμ, elpida said...
sailorΝα είσαι καλά "γιε της θάλασσας!"και να γράφεις πάντα!

At Τρι Αυγ 08, 12:57:54 μμ, elpida said...
in silenceΚι εσύ στην ψυχή μου μιλάς κορίτσι μου! Να είσαι πάντα καλά!

At Τρι Αυγ 08, 12:59:37 μμ, elpida said...
simon saysΓειά σου σίμον μου, με το κρυφό χαμόγελό σου!....

At Τρι Αυγ 08, 01:00:43 μμ, elpida said...
πρέζα tvΣ΄ευχαριστώ!

At Τρι Αυγ 08, 01:09:13 μμ, Σύλβια Ο. said...
Που βρήκες τοίχο, Ελπίδα μου; Εγώ είμαι ανοιχτή σε καινούριες φιλίες.Το βιβλίο μου εκδώθηκε από εκδόσεις ΚΨΜ, το όνομά μου είναι Σύλβια Οκαλιόβα και ο τίτλος: "Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος". Σε κάθε βιβλιοπολείο αν το παραγγείλεις θα σου το φέρουν.Ευχαριστώ για την υποστήριξη!

At Τρι Αυγ 08, 01:28:32 μμ, Γωγώ said...
Πολύ καλό...πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσω. Να?σαι καλά!

At Τρι Αυγ 08, 01:54:28 μμ, elpida said...
Εντάξει σύλβια! Κατάλαβα!!!!!......

At Τρι Αυγ 08, 01:56:23 μμ, elpida said...
γωγώΚι εσύ να είσαι καλά γωγώ μου!

At Τετ Αυγ 09, 10:49:05 μμ, elpida said...
Καλή επιτυχία σύλβια στο βιβλίο σου!

At Σαβ Αυγ 12, 01:56:54 μμ, Anonymous said...
Πολύ τυχερή αυτή η μάνα!