14, 15, 19 Ιουλίου και 10 Αυγούστου 2006

Πέμπτη, Αύγουστος 10, 2006

ΤΕΛΟΣ

Τη λέξη ΤΕΛΟΣ,

την διαβάζουμε στην τελευταία σελίδα κάποιου βιβλίου.

Τη βλέπουμε στην τηλεόραση,
μετά από κάποια ταινία.

Την ακούμε ή τη λέμε
όταν τελειώσει μια δουλειά.

Τη φωνάζουμε όταν αγανακτούμε.

Την φοβόμαστε όταν αγαπούμε.

Σε όλες τις περιπτώσεις,
καταλαβαίνουμε την έννοια της.

Τι συμβαίνει όμως κι απορούμε
όταν φτάνει το ΤΕΛΟΣ μιας ζωής;

ΤΕΛΟΣ
( Σελίδα 201) "Γράμμα στη μάννα.... με δύο ν", Καλυδών
posted by elpida @ 8/10/2006 12:29:00 πμ 39 comments
39 Comments:

At Πεμ Αυγ 10, 02:39:38 πμ, Γωγώ said...
Ναί λέμε αυτή την λέξη πολλές φορές στην ζωή μας αλλά τα βλέπουμε όλα αλλιώς στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ίσως επειδή πρόκειται για το μοναδικο τέλος. Οριστικό και αμετάκλητο πραγματικό ΤΕΛΟΣ!

At Πεμ Αυγ 10, 03:25:39 πμ, In Silence said...
Ελπίδα έχεις μειλ! Συγνώμη που καθυστέρησα!Καλή σου νύχτα!

At Πεμ Αυγ 10, 10:01:18 πμ, advocatus diaboli said...
Γιατί, Ελπίδα; Εμάς δεν μας σκέφτεσαι;

At Πεμ Αυγ 10, 10:26:22 πμ, FunKy_MouToN said...
Τέλος είναι η αρχή για κάτι άλλο..Όσο και αν κλείνουμε τα μάτια πάντα κάτι γίνεται τριγύρω και μας τραντάζει....Γιατί τέλος όμως;;;

At Πεμ Αυγ 10, 11:09:41 πμ, Καπετάνισσα said...
Χαρά σ' εκείνους που βάζουν "τέλος" όταν βρίσκονται μπρος στην αυγή των πραγμάτων.

At Πεμ Αυγ 10, 11:50:02 πμ, Sailor said...
Ελπίδα μας Θα είσαι πάντα κοντά μας δίπλα μας, ανάμεσά μας Καλό πρωινό στη συνέχεια της Ζωής σου

At Πεμ Αυγ 10, 04:23:35 μμ, Stavros Katsaris said...
Απορούμε ή απλώς δεν θέλουμε να το πιστέψουμε?Μας πληγώνει και σκεφτόμαστε τα γιατί όταν είναι το μόνο τέλος που είναι προδιαγεγραμμένο!

At Πεμ Αυγ 10, 07:25:16 μμ, ONOMATODOSIA said...
ti telos? tou blog?

At Πεμ Αυγ 10, 07:58:19 μμ, reader's-diggest said...
Ελπίδα επειδή μπορεί και να διαβάζω λάθος πίσω από τις γραμμές, μπορεί και όχι θα σου γράψω δύο τρία πραγματάκια δημόσια γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να στα πω κατʼ ιδίαν μέσω κάποιου μέιλ. Δεν ξέρω πόσοι επισκέπτονται αυτό το μπλόγκ. Υποθέτω από τα σχόλια ότι το 90% των επισκεπτών σου είναι θετικοί στην προσπάθεια σου, την αγκάλιασαν και την επικρότησαν με ένα καλό λόγο, ένα καλό σχόλιο ή την αγορά του βιβλίου σου... Εάν λοιπόν το τέλος που γράφεις σημαίνει το τέλος του μπλογκ είναι δικαίωμα σου να αποσυρθείς όποια στιγμή θέλεις και κανείς δεν στο απαγορεύει...Αν είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑ κανείς δεν θα πει λέξη. Αν όμως τα περί αγανάκτησης έχουν να κάνουν με σχόλια ή ενοχλήσεις τρίτων, των λίγων κακών ή κομπλεξικών που κυκλοφορούν μεταξύ μας προσωπικά θα θεωρήσω την αποχώρησή σου ΛΙΠΟΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Συγνώμη αν είμαι σκληρός αλλά δεν χρειάζεται να απαριθμήσεις και πάλι όσα έχεις κάνει για τη μνήμη της μανούλας σου, δεν χρειάζεται να ʼʼξεγυμνωθείςʼʼ περισσότερο αλλά να συνεχίσεις να είσαι αυτή ακριβώς που είσαι γιατί έτσι σε αγάπησαν όσοι σε διαβάζουν και έτσι έμαθες την καλή πλευρά της κοινωνίας των μπλόγκερς. Ετσι από την ανάποδη έμαθες και τους άλλους τους κακούς...Δεν έχω τίποτε άλλο να σου γράψω και δεν πρόκειται να επανέλθω. Σκέψου όμως ότι έχεις μια αποστολή (προσωπική) και ότι από το στόχο σου δεν μπορεί κανείς να σε κάνει να παρεκλίνεις...Αν φύγεις τώρα είναι σαν να παραδεχτείς ότι οι λίγοι, οι κομπλεξικοί, οι κακοπροαίρετοι έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα και σημασία για σένα από όλους τους υπόλοιπους...

At Παρ Αυγ 11, 12:20:40 πμ, elpida said...
Ναι γωγώ μου, είναι ένα οριστικό Τέλος και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι΄αυτό. Όλα σταματούν εκεί, θέλουμε, δε θέλουμε!

At Παρ Αυγ 11, 12:21:58 πμ, elpida said...
in silenceΚαλό σου βράδυ! ελήφθη!

At Παρ Αυγ 11, 12:25:59 πμ, elpida said...
advocatus diaboliΣας σκέφτομαι και πολύ μάλιστα! Το Τέλος ήταν απόσπασμα απ΄ το βιβλίο, αλλά είναι και ένα τέλος "σαιζόν" του μπλογκ. Δεν θα το έκλεινα ποτέ όμως, έτσι απότομα!Συγνώμη αν χτύπησε έτσι!

At Παρ Αυγ 11, 12:27:55 πμ, elpida said...
προβατάκι μου, τι φωτογραφία να έβαζα σε ένα ποίημα που λέει Τέλος; Αυτό βρήκα στο γκούγκλ!

At Παρ Αυγ 11, 12:29:39 πμ, elpida said...
καπετάνισσα, το αν θα είναι αυγή η δύση... δεν το ξέρει κανείς!Την αγάπη μου και την εκτίμησή μου!

At Παρ Αυγ 11, 12:38:03 πμ, elpida said...
sailor μου, η συνέχεια της ζωής μου... σ΄ευχαριστεί! Αν και δεν θα έχω ίντερνετ στο χωριό, όποτε έρχομαι στα πεταχτά, θα μπαίνω ανάμεσά σας, σίγουρα! Έχετε γίνει οικογένειά μου! Ένα κουτί με κουμπάκια που όμως επικοινωνεί με ανθρώπους που δεν τους ξέρεις σαν πρόσωπα,μα έχεις αγαπήσει την ψυχή τους! Πώς να τους αποχωριστείς;θα σας κουβαλάω μέσα μου και θα σας σκέφτομαι, όλους!Να είσαι πάντα καλά!

At Παρ Αυγ 11, 12:40:19 πμ, elpida said...
Ναι σταύρο μου!Προδιαγεγραμμένο! Όπως ακριβώς το είπες.

At Παρ Αυγ 11, 12:46:33 πμ, Markos said...
"Τέλος" σήμαινε σκοπός.Το "Τέλος" μιας ζωής πάντα θα μας κάνει να απορούμε, ψάχνοντας το Σκοπό. Με Σίγμα κεφαλαίο. Καλό σου βράδυ.

At Παρ Αυγ 11, 12:46:34 πμ, elpida said...
ονοματοντόσιαΈτυχε να συμπέσουν οι τίτλοι!Πώς γράφουν άλλα μπλογκ "κλειστόν" για λόγους διακοπών; Εμένα συνέπεσε το Τέλος του ποιήματος με το "κλειστόν επ΄αορίστου", αλλά δεν το πόσταρα ακόμη. Εκμεταλλεύομαι και την τελευταία στιγμή που είμαι εδώ και μπορώ και μπαίνω ακόμα.Σ΄ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου!Όλων σας δηλαδή! Με συγκινήσατε πολύ!

At Παρ Αυγ 11, 12:58:56 πμ, FunKy_MouToN said...
Nόμιζα ότι ήταν τέλος οριστικό.....τρόμαξα!

At Παρ Αυγ 11, 01:18:26 πμ, sofi-k said...
Ένα τέλος είναι πάντα οδυνηρό.Μακάρι πάντα να έχουμε κοντά μας ανθρώπους να γλυκαίνουν αυτόν τον πόνο...Καλό βράδυ ελπίδα μου!Καλό ξημέρωμα...

At Παρ Αυγ 11, 01:22:38 πμ, elpida said...
reader S-DiggestΚαι τώρα.... στα δύσκολα!Φίλε μου, σ΄ευχαριστώ που με τίμησες με το σχόλιό σου. Με ταρακούνησες πολύ! Μέσα ήταν όλα, αλλά δεν θέλω να τα σχολιάσω. Δεν ξέρω πως θα σκέφτομαι το φθινόπωρο, πάντως σήμερα, δεν ήθελα ούτε να τ΄ανοίξω! Τ΄άνοιξα όμως ευτυχώς, βρήκα τα γεμάτα αγάπη και ενδιαφέρον σχόλιά σας και νιώθω καλύτερα.Όχι ρίντερ μου, φυσικά και οι δυο τρεις (ή ένας;)κακός, δεν έχει την ίδια βαρύτητα με τους 99 καλούς "Ανθρώπους" που γνώρισα και επικοινωνώ τόσον καιρό μαζί τους, αλλά πώς να σου το πω; Με χαλάει πολύ και δεν το αντέχω. Στο μυαλό μου είχα να παγώσω το μπλογκ και όποτε μπορώ να μπαίνω, να διαβάζω μόνο εσάς και να σχολιάζω. Ήθελα και στο πάγωμα να φαίνεται το βιβλίο, έτσι για να το στηρίξω, οπότε, τώρα δεν ξέρω τι θα κάνω. Αν ήξερα να κινηθώ αλλιώς, να στήσω το μπλογκ μου αλλιώς, ώστε κάποια πράγματα να είναι σταθερά και να μην σκεπάζονται απ΄τα νέα κείμενα, θα έννιωθα καλύτερα. Δεν μπορώ όμως και συνέχεια να ζητάω την βοήθεια του κοινού! Ούτε να δίνω τους κωδικούς μου για να μου το φτιάχνουν. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για μένα, όσον αφορά τις κινήσεις μου στο μπλογκ, κι αυτό εσείς δεν μπορείτε να το καταλάβετε."Άμα δεν ξέρεις, κάτσε στ΄αυγά σου", που λένε, αλλά εγώ, εκεί! Μέσα σ΄όλα! Προς το παρόν, θα πάω στο χωριό. Συνδυασμός διακοπών και μαστόρων.Ο Σεπτέμβρης έχει βαρύ και συμπληρωμένο πρόγραμμα, οπότε, ας είμαστε καλά και βλέπουμε!Σ΄ευχαριστώ πάντως και σ΄εκτιμώ, όσο δεν φαντάζεσαι!Κι αν το διαβάσεις, πες μου: Που βρίσκεις αυτόν τον απόστροφο που βάζεις, γιατί μ΄έχει παιδέψει πολύ!Άκου τώρα! Να έχεις μπλογκ και να ζητάς τον Αγγλικό απόστροφο!Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι ρίντερ μου;Και κάτι άλλο! Μια και ασχολείσαι με βιβλία. Υπάρχει κανένα βιβλίο που να εξηγεί και να μεταφράζει το σύστημα του μπλογκ; Κι αν όχι, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να βγάλει; Ξέρεις πόσοι ρομαντικοί και "αγράμματοι" σαν και μένα έχουν κάτι να πουν;Πολύ σε κούρασα όμως. Καληνύχτα!

At Παρ Αυγ 11, 01:29:24 πμ, elpida said...
Μάρκο μου, με μπερδεύεις!Τέλος σήμαινε σκοπός; Αν το εννοείς μεταφορικά, δεκτόν! Ετυμολογικά όμως,ισχύει κάτι τέτοιο; Αν ναι, δεν το ήξερα και με εκπλήσσει! Δεν έχω και κανένα λεξικό τώρα να το ψάξω. Τα χάρισα ότι είχα και δεν είχα.Να περνάς καλά εκεί που είσαι και σ΄ευχαριστώ που πετάχτηκες κι εδώ, ενώ φιλοξενείσαι...κ.λ.π

At Παρ Αυγ 11, 01:43:24 πμ, elpida said...
προβατάκι μου γλυκό, δεν θα σ΄έχανα εσένα με τίποτα! Αρκετά δεν σας ζάλισα όμως, όλο το καλοκαίρι; Να μην πάω κι εγώ στο χωριό μου, να κάνω δυο μπάνια κι άλλες δυο δουλιές; Να μην τελειώσω την αυλή, να μη φυτέψω κι άλλα λουλούδια; Να μη μαζέψω τα μαστόρια να συγχρονιστούμε και να τελειώσουμε την οικοδομή;Να μη δουλέψω στο περίπτερο τον Σεπτέμβρη που θα φύγει ο συνέταιρος; Να μην κάνει εγχείρηση η πεθερά μου το πόδι της;Να μην κατέβω στην Αθήνα που έχω τόσες δουλιές; Έχουν μετατεθεί όλα στον Σεπτέμβρηπου δεν ξέρω κι εγώ αν θα φτάσει ο μήνας ή θα πάει Χριστούγεννα.Και γι αυτούς τους λόγους, έλεγα να το κλείσω. Για σας περισσότερο. Να μη λέτε το βαρέθηκε!Ενώ δεν είναι έτσι! Εγώ αντί για βόλτα, προτιμώ να είμαι εδώ μαζί σας και να τα λέμε. Η ζωή όμως τρέχει και έχει απαιτήσεις απ΄όλους μας. Έτσι δεν είναι;

At Παρ Αυγ 11, 01:45:52 πμ, elpida said...
σόφι κΜακάρι,κορίτσι μου!Φιλιά πολλά, καλό σου βράδυ!

At Παρ Αυγ 11, 10:24:14 πμ, sevarose said...
..ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΠΙΔΑ!!!ΣΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ!!

At Παρ Αυγ 11, 11:12:18 πμ, Anonymous said...
ΤΕΛΟΣ.... Διττή έννοια....Αν λαβω υ' όψη το blog της 9/8 και την επιθυμία σου να συνεχίσεις να στηριξεις μέσω του blog το "βιβλίο"(και μπράβο σου)δεν σημαίνει και το κλείσιμό του . Αν σημαίνει τέλος ζωής, ύπαρξης, ειλικρινά λυπούμαι....Ερατώ

At Παρ Αυγ 11, 12:37:33 μμ, Ραφαέλλα said...
Ταξίδεψα πολύ με το post σου..Δεν ξέρω τι προϋπάρχει το τέλος ή η αρχή μιας καλύτερης εποχής; Γιατί συνηθίζει η μνήμη μας να απωθεί τις άσχημες στιγμές, καλώς ή κακώς, αυτό δεν το εξετάζω..Όπως και να 'χει το πράγμα, το τέλος είναι πάντα στο μυαλό μας...Υπάρχει τέλος για κάθε τέλος και αρχή για κάθε αρχή.Υπάρχει αναμφισβήτητα τέλος(σκοπός) για κάθε τέλος.Θα σε ξαναδώ σύντομα...Τις αγκαλιές μου..

At Παρ Αυγ 11, 12:47:09 μμ, Markos said...
Ελπίδα μια μικρή "γύρα" την κάνω πότε πότε. Κυρίως αργά τη νύχτα.Τέλος στα αρχαία ελληνικά είναι ο σκοπός.Η νεολληνική γλώσσα το ταυτίζει με τη λήξη, (αφού έχει ολοκληρωθεί ο σκοπός της ενέργειας για την οποία γράφεται το ... "τέλος" ).Να περνάς καλά.

At Παρ Αυγ 11, 05:09:46 μμ, elgalla said...
Καλησπέρα!Γύρισα κι εγώ και πέρασα μια τσάρκα!Φιλιά!

At Παρ Αυγ 11, 06:53:40 μμ, elpida said...
sevaroseΣτο επανιδείν κορίτσι μου!Ως τότε, να είστε καλά οικογενειακώς!Πολλά φιλιά!

At Παρ Αυγ 11, 06:55:33 μμ, elpida said...
ανώνυμεΕρατώ μου, αχ! αυτό το βιβλίο! Για πάρτυ του θυσίασα το μπλογκ και την ανωνυμία. Χαλάλι του όμως! Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!

At Παρ Αυγ 11, 06:56:13 μμ, elpida said...
ραφαέλλακαι τις δικές μου αγκαλιές! Σφιχτές!

At Παρ Αυγ 11, 06:57:59 μμ, elpida said...
ΜαρκοςΤα αρχαία μας έχουν άλλη φιλοσοφία!Τα νέα μας... μας πάνε πίσω, δυστυχώς!Κι εσύ να περνάς καλά Μάρκο!

At Παρ Αυγ 11, 06:59:18 μμ, elpida said...
elgallaΚαλώς το κορίτσι μας! Την ψυχολόγα μας! Μου έλλειψες πολύ και με πήρε από κάτω...

At Παρ Αυγ 11, 10:55:16 μμ, g help me said...
Καλή συνέχεια, και όταν γυρίσεις, ξανά εδώ θα βρεθούμε...Και αφού ότι βλέπουμε στις εικόνες στις εικόνες και θαυμάζουμε, εσύ θα το ζεις.Χαίρομαι για σένα.Καλό δρόμο...

At Παρ Αυγ 11, 11:55:20 μμ, elpida said...
g help meΣ΄ευχαριστώ πολύ! Με χάζεψες με τις εικόνες! Να είσαι καλά!

At Σαβ Αυγ 12, 12:01:48 πμ, g help me said...
Να σε καλά και να τα λέμε... Τον δρόμο, τον γνώρισες ελπίζω...

At Σαβ Αυγ 12, 12:20:10 πμ, elpida said...
g help meΟ δρόμος έχει τη δική του ιστορία... Στα τυφλά! Πάω με κλειστά τα μάτια!Υπέροχες όλες οι φωτογραφίες! Αλήθεια, έμεινα!Μπράβο σου! Να δηλώσεις συμμετοχή σε κάποιο διαγωνισμό. Σίγουρα το πρώτο βραβείο είναι δικό σου!

At Σαβ Αυγ 12, 01:50:13 μμ, Anonymous said...
Το Τέλος είναι πολύ σκληρό!


Τετάρτη, Ιούλιος 19, 2006

Βουβό αίσθημα

Ανθισμένη κερασιά (απ΄το google)

"Μονάχα ό,τι γνωρίζεις, ό,τι αγαπάς, μπορεί να σε λαβώσει ή και να σε γονατίσει.Κάθε καινούργιος έρωτας είναι όπως και κάθε έρωτας και όπως όλοι οι έρωτες μαζί.Και κάθε καινούργια απώλεια, όπως και κάθε απώλεια κι όπως όλες οι απώλειες μαζί.Λειτουργεί συσσωρευτικά ο πόνος και η οδύνη. Ό,τι καινούργιο κι όλο το βάρος της γνώσης του, μαζί.Γι΄αυτό κι όσο κυλά ο καιρός, πενθούμε όλο και περισσότερο.Γι΄αυτό κι όσο κυλά ο καιρός, πενθούμε όλο και πιο πολύ.Κι ας μην εκφράζεται καθόλου.Το αληθινό μεγάλο αίσθημα, είναι άλλωστε βουβό, δεν έχει καθόλου φωνή.Φωνή διαθέτει μονάχα η προσποίηση.Και δάκρυα και οδυρμό η μίμηση.Αλλά η όντως θλίψη μας δεν είναι θέατρο.Δεν έχει ανάγκη από κανέναν απολύτως περίεργο θεατή. "Απόσπασμα απ΄το βιβλίο "ΑΝ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ, ΜΗ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ"της Ελένης Γκίκα, εκδόσεις Άγκυρα, σελίδα 140
posted by elpida @ 7/19/2006 11:03:00 μμ 21 comments
21 Comments:
At Πεμ Ιουλ 20, 12:35:21 πμ, elgalla said...
Ας τους ξαναγράψω τους στίχους γιατί μ' αρέσουν τόσο που δεν τους χορταίνω..."Βάλε φωτιά σ'ο,τι σε καίει, σ' ο,τι σου τρώει την ψυχήΈξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοίΕίναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτήΖήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά, στη βροχήΜας περιμένουν άδειες μέρες, ραγισμένοι ουρανοίΕίναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή..."Τρύπες

At Πεμ Ιουλ 20, 12:48:40 πμ, FunKy_MouToN said...
......

At Πεμ Ιουλ 20, 01:20:59 πμ, elpida said...
Έτσι ακριβώς! ελγκάλλα μου.

At Πεμ Ιουλ 20, 01:21:42 πμ, elpida said...
Γειά σου βουβό προβατάκι!

At Πεμ Ιουλ 20, 01:26:07 πμ, elpida said...
Παιδιά τα κείμενα απ΄αυτό το βιβλίο είναι τρεία. Πήγαν δίπλα όμως. Τα έγραψα όλα σήμερα γιατί:Πρώτον αύριο έρχεται για λίγες μέρες η Λένακαι δεύτερον αν δεν τρέξω τώρα, δεν θα είναι έτοιμο το σπίτι στη Ζαγορά για τον Αύγουστο.Όσοι φύγετε για διακοπές καλά να περάσετε και καλή επιστροφή!

At Πεμ Ιουλ 20, 02:09:55 πμ, FunKy_MouToN said...
Αφού σε βλέπω ξύπνια...ας σου στείλω ένα φιλάκι..Καλό βραδυ

At Πεμ Ιουλ 20, 10:10:33 πμ, simon says said...
Καλημέρα Ελπίδα.Καλά να περάσετε.Φιλιά:Ο)[...αυτοί που ξέρουν, δεν μιλούν,γνωρίζουν μόνο, εκείνο το πικρό κομμάτι του φόβου που γεύονται...](Οδυσσέας Νότης)

At Πεμ Ιουλ 20, 05:07:16 μμ, scalidi said...
υπέροχη επιλογή, ελπίδα μας. το χρειαζόμουν

At Πεμ Ιουλ 20, 06:45:11 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
Ζαγορά; Μη μου πεις ότι είσαι και πατριωτάκι!

At Πεμ Ιουλ 20, 10:37:04 μμ, elpida said...
Γειά σου προβατάκι μου! Όνειρα γλυκά!

At Πεμ Ιουλ 20, 10:37:48 μμ, elpida said...
Γειά σου προβατάκι μου! Όνειρα γλυκά!

At Πεμ Ιουλ 20, 10:39:20 μμ, elpida said...
simon saysΚι εσύ σίμον καλά να περνάς!

At Πεμ Ιουλ 20, 10:42:15 μμ, elpida said...
scalidiαφού το χρειαζόσουν, χαίρομαι περισσότερο!Καλό καλοκαίρι scalidi μου!

At Πεμ Ιουλ 20, 10:45:01 μμ, elpida said...
Χρήστο, μη μου πεις ότι είσαι κι εσύ! Είμαι από Ζαγορά, εκεί είναι το πατρικό μου και μένω Νέα Ιωνία, Βόλου. Εσύ από που είσαι;

At Παρ Ιουλ 21, 04:16:34 μμ, Riverbend said...
Α ρε Χρίστο θα μας τρελάνεις...μηπως εννοείς Ζαγοροχώρι;;..)))))))))))))))))))))))))))))))Φωνή διαθέτει μονάχα η προσποίηση.Και δάκρυα και οδυρμό η μίμηση.Αλλά η όντως θλίψη μας δεν είναι θέατρο.Δεν έχει ανάγκη από κανέναν απολύτως περίεργο θεατή))))))))))))))))))))))))Αυτα τα κρατώ.....πειράζει;;;;:)

At Παρ Ιουλ 21, 09:49:10 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
Είμαι από τον Αλμυρό. Έχω ζήσει στον Βόλο και λατρεύω τη Ζαγορά. Και το Πήλιο. Θα ανέβω Βόλο τέλος Αυγούστου. Ελπίζω και εύχομαι να τα πούμε :)

At Παρ Ιουλ 21, 09:51:59 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
This post has been removed by the author.

At Παρ Ιουλ 21, 09:56:54 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
@ RiverbendΕργατώ μου, δεν είμαι και τόσο αγεωγράφητος! Τι διάολο, τουλάχιστον τα γύρω γύρω απ' το χωριό μου μέρη τα ξέρω καλά...(ΥΓ. Δεν μπορώ να μπω στο μπλογκ σου με τίποτα. Αυτός ο διάολος, το κάτι σαν λάπτοτ που έχω, μου βγάζει ένα μήνυμα που ούτε που το καταλαβαίνω καλά καλά...)

At Σαβ Ιουλ 22, 12:14:56 πμ, elpida said...
riverbendμα γι΄αυτό το αντέγραψα! Για να το κρατήσετε κι εσείς!Εργατώ μου, ούτε εγώ μπορώ να μπω στο μπλογκ σου.Γιατί;

At Σαβ Ιουλ 22, 12:16:38 πμ, elpida said...
Χρήστο, χαίρομαι ιδιαιτέρως!Και βέβαια θα τα πούμε. Θα συννενοηθούμε ως τότε. Όκευ;Καλό βράδυ!

At Σαβ Ιουλ 22, 10:55:45 μμ, Χρήστος Φασούλας said...
Σαφώς και θα τα πούμε! :)


Τετάρτη, Ιούλιος 19, 2006

Το μη λεχθέν

" Η έκφρασή του είναι σαν του παιδιού: εύθραυστη και ανυπεράσπιστη. Παραδομένη.Έχει σκεπάσει με τα χέρια του τα μάτια του. Διακρίνεις ακόμα σκιές ακόμα κι όταν κοιμάσαι; Κι από τι, τάχα, κρύβεται;Το μη λεχθέν των συναισθημάτων είναι μονάχα ελευθερία ή και φόβος;Και κατά πόσο αυτό το μη λεχθέν τολμά να φανερωθεί στο άσπρο χαρτί;Το μη λεχθέν, στον εαυτό μας το λέμε;"Απ΄το βιβλίο "Αν μ΄αγαπάς, μη μ΄άγαπάς...", της Ελένης Γκίκα, εκδόσεις Άγκυρασελίδα 92
posted by elpida @ 7/19/2006 10:26:00 μμ 6 comments
6 Comments:
At Τετ Ιουλ 19, 11:01:10 μμ, apousia said...
''Το λευκό χαρτί,σκληρός καθρέφτης,επιστρέφει εκείνο που ήσουν...''Με τη γραφή του Γιώργου Σεφέρη και την αγάπη μου!

At Τετ Ιουλ 19, 11:01:51 μμ, Christos Fasoulas said...
Καλησπέρα. Χαίρομαι που, μέσω του μπλογκ του reader's-diggest, ανακάλυψα και το δικό σας χώρο.Και χαίρομαι επίσης που έπεσα πάνω σ' ένα ποστ το οποίο φιλοξενεί κείμενο της Ελένης Γκίκα. Ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει ολοκληρωμένο κανένα από τη βιβλία της. Ωστόσο, διαβάζω σχεδόν ανελλιπώς τις κριτικές της και τη θεωρώ ως μία από τις πιο αξιόπιστες και ακριβοδίκαιες (αν όχι την πιο αξιόπιστη και ακριβοδίκαιη) κριτικούς του ελληνικού Τύπου. Συμπτωματικό το γεγονός ότι είναι και η ίδια συγγραφέας; Δε νομίζω...

At Τετ Ιουλ 19, 11:30:59 μμ, elpida said...
Έτσι ακριβώς απουσία μου!Το επιστρέφει!

At Τετ Ιουλ 19, 11:43:08 μμ, elpida said...
christos fasoulasΚι εγώ χαίρομαι Χρήστο που ήρθες στην παρέα μας. Εγώ την Ελένη Γκίκα δεν την ήξερα.Ντρέπομαι γι΄αυτό, μα έτσι είναι.Για κάποιο λόγο την έμαθα τελευταίως. Έμαθα ότι είναι και η ίδια συγγραφέας και τα ξημερώματα διάβασα ένα της βιβλίο το "Αν μ΄αγαπάς, μη μ΄αγαπάς" κι έχω μείνει με την γραφή της, με την φιλοσοφία της, με τις γνώσεις της, με τις ευαισθησίες της.Έχω υπογραμμίσει όλο της το βιβλίο.Κάθε γραμμή και νόημα!Σύντομα θα πάρω και τα άλλα της βιβλία, που δεν είναι και λίγα.Να είναι καλά να γράφει κι εγώ να αντιγράφω!Τίποτα δεν είναι τυχαίο!Ο σωστός άνθρωπος στη σωστή θέση!Ότι καλύτερο για το Έθνος!

At Πεμ Ιουλ 20, 12:26:52 πμ, In Silence said...
"Το μη λεχθέν, στον εαυτό μας το λέμε;"..αναρωτιόμουν κι εγώ τελευταίως. Πόσο ειλικρινής είμαι με τον εαυτό μου κι εκείνος με μένα. Με κοιτάξε λοξά, τον κοίταξα στραβά και σκάσαμε στα γέλια!"Από ποιόν πας να κρυφτείς βρε;"

At Πεμ Ιουλ 20, 10:27:25 μμ, elpida said...
in silenceκαλά σου λέει!Από ποιόν πας να κρυφτείς; Ο εαυτός μας είναι εκείνος που ξέρειτα πάντα.

Τετάρτη, Ιούλιος 19, 2006

Μια γλώσσα, πέτρα.

«Από σιωπή σε σιωπή. Και από παρεξήγηση σε παρεξήγηση, κυλά η ζωή μας, σκέφτομαι. Το σώμα μας κι απ΄την ψυχή μας είναι σαφώς πιο ειλικρινές.Οι κουβέντες μας σαν να μην σημαίνουνε τίποτα.Όμορφες φράσεις, η μια δίπλα στην άλλη. Λέξεις προστατευτικά επιλεγμένες, τόσο βαρύγδουπες ώρες ώρες, και συνήθως τόσο κενές.Ποτέ μου δεν εμπιστευόμουν τις λέξεις. Κι ας παλεύω τόσο πολύ με αυτές.Ίσως γι΄αυτό και τα χειρόγραφα να μη σε προστατεύουν. Όσο περνά ο καιρός, ίσως γι΄αυτό και να μην έχουνε καμιά απολύτως ισχύ.Αν θα μπορούσαμε αλήθεια, να εφεύρουμε μια γλώσσα πιο σωματική! Μια γλώσσα αληθινή, ανερυθρίαστη. Που να μην προσποιείται και να μην έχει καμιά δυνατότητα να είναι αυτό, αλλά και το αντίθετό της. Μια γλώσσα τελεσίδικη και μονοσήμαντη. Απόλυτη όπως ο Θεός, ο θάνατος και η εφηβεία μας.Ούτε καλή, ούτε κακή. Ούτε επουλωτική, ούτε φαρμακερή. Μια γλώσσα, πέτρα.Να καθαρίζεις μεμιάς. Να εκδηλώνεσαι, να φανερώνεσαι κι όχι να κρύβεσαι. Να το λες έτσι απλά κι απέριττα κι όχι να υπονοείς, να δικαιολογείς, να προδικάζεις.Να είναι μόνο αυτή. Κι όχι αυτή και το αντίθετό της.»Απ΄ το βιβλίο της Ελένης Γκίκα, «Αν μ΄αγαπάς, μη μ΄αγαπάς?»Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ, σελίδα 155-156
posted by elpida @ 7/19/2006 04:31:00 μμ 7 comments
7 Comments:

At Τετ Ιουλ 19, 05:25:26 μμ, apousia said...
Πολύ όμορφο το κείμενο!Ναι,ποιος δε ζητάει το απλό,το ευθές και το απέριττο?Μα μια γλώσσα πέτρα,μια γλώσσα μόνο αυτό ή μόνο εκείνο, δε θα μου άρεσε.Δεν ξέρω αν εννοεί μόνο αυτό που παλαιά λέγαν ντομπροσύνη.Πέρα απ'αυτό,το αυτονόητο,θα την ήθελα τη γλώσσα πιο εύκαμπτη,όχι πέτρα,θα την ήθελα να ακολουθεί συναισθήματα και καταστάσεις..Να τρέχει, όχι πάντα ακολουθώντας τις πηγές..Εξάλλου,θυμήσου,''είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας''.Σε φιλώ elpida!

At Τετ Ιουλ 19, 05:37:01 μμ, elgalla said...
Ωραίο κείμενο...:Ο)Καλησπέρα!(υ.γ.το blog σου επανήλθε στην κανονική του μορφή,βλέπω!)

At Τετ Ιουλ 19, 06:47:17 μμ, elpida said...
Απουσία μου, θα αντιγράψω και το παρακάτω, για να δέσει το κείμενο."Θα μπορούσα μονάχα σ΄αυτή τη γλώσσα να σου πω κι εγώ για την πόλη μου που το πιο πιθανό είναι να είναι η πόλη σου.Για τον αδελφό μου,ακόμα θα μπορούσα να σου πω. Και για τον θάνατο της μητέρας μετά τον θάνατο του πατέρα σου. Διότι σ΄αυτή τη γλώσσα δεν θα έφταιγε ποτέ κανείς.Οι λέξεις δεν θα ήταν φορτισμένες αίσθημα. Τα μυστικά δεν θα ΄ταν γεμάτα μίσος, πάθος. Η αδικία δεν έβρισκε σ΄αυτήν έκφραση καμία.Θα ήτανε μια γλώσσα γεμάτη γεγονότα. Δίχως εκείνο το βαθύ και το πηχτό, κρυφό που προηγήθηκε. Χωρίς όλη αυτή την άδηλη κατάρα που το ακολουθεί.Μια πέτρινη γλώσσα θα ήταν χωρίς επακόλουθα.Αλλά εμείς είμαστε ήδη τα επακόλουθα μιας άλλης γλώσσας. Απολύτως ανθρώπινης κι αληθινής.Σελίδα 156-157Έδεσε λίγο το πώς το εννοεί η συγγραφέας;Φιλιά πολλά απουσία μου!

At Τετ Ιουλ 19, 06:50:24 μμ, elpida said...
elgalla μου, όλο το βιβλίο είναι υπέροχο! Όλες οι σελίδες του είναι σημειωμένες! Είμαι ικανή να σας το αντιγράψω όλο!Εντάξει, όχι όλο! Λίγα όμως ακόμα...θα σας αντιγράψω!

At Τετ Ιουλ 19, 07:00:55 μμ, elpida said...
ελγκαλα μου έστρωσε, μέχρι να βάλλω πάλι φωτογραφίες. Να δω τα άλλα πότε θα βρω χρόνο και θα καταφέρω να διορθώσω. Ονόματα, προφάιλ κ.λ.πΦιλιά πολλά!

At Τετ Ιουλ 19, 09:35:35 μμ, Sailor said...
Το παιχνίδισμα με τις λέξειςείναι πολύ γοητευτικόασκεί μια ξεχωριστή γοητείαστους ανθρώπουςτώρα βέβαια αν το παιχνίδισμαγίνεται με την γλώσσα, έχει διαφορετκή γοητεία από ότιστο άψυχο χαρτί,που όμως το χαρτί ζωντανεύειμε αυτή την ομορφιά του παιχνιδίσματος των λέξεων,το ζωντανεύει του δίνει χρώμακαι μορφή.καλό σου απόγευμαμέσα στην ομορφιάτου Πήλιου

At Τετ Ιουλ 19, 09:46:19 μμ, elpida said...
καλό σου βράδυ sailor


Σάββατο, Ιούλιος 15, 2006

Πέτρα με δύο πρόσωπα

Πέτρα διπρόσωπη! Μακρυά από μας!Στο προηγούμενο ποστ περισσότερες πέτρες.


posted by elpida @ 7/15/2006 10:57:00 μμ 15 comments
15 Comments:
At Κυρ Ιουλ 16, 11:31:51 πμ, Sailor said...
Καλημέρα ελπίδαΔεν ζω σε σπηλιάαλλά σε ενοικιαζόμενο σπίτικαταπατημένου οικοπέδουκαι δεν ταξιδεύω με βάρκατην έλπίδατα χωριά έγιναν πολιτείες πιάη καταπάτηση συνεχίζεταιστη Πίνδο και στον Όλυμποθέλεις διαβατήριο για να παςεκεί που βόσκαν πρόβατα και κατσίκια τώρα βόσκουν βίλεςμακάρι να ζούσα σε σπηλιάαλλά πρέπει να την καταπατήσωπρώτα.Καλή σου ημέρα ελπίδαμπήκα στο δικό σου ποστγιατί δεν μπορώ να σου απαντήσωστου αβεσσαλώμ

At Κυρ Ιουλ 16, 12:21:55 μμ, ONOMATODOSIA said...
γιατι μου θυμιζουν νεκροκεφαλες; πτου, πτου.

At Κυρ Ιουλ 16, 12:30:45 μμ, elgalla said...
Μου θυμίζουν την "Κραυγή" του Munch...Καλημερούδια!!!Α, ναι, το ξέχασα στο μαίηλ, αλλά αυτό :Ο)Είναι φατσούλα που χαμογελάει!:Ο)

At Κυρ Ιουλ 16, 01:50:26 μμ, apousia said...
Δεν έχω δει ξανά τέτοιες πέτρες...Βουλιάζει,όποιος τις σηκώνει!Την αγάπη μου elpida!

At Κυρ Ιουλ 16, 05:42:31 μμ, sevarose said...
....Πω πω ..φοβερές πέτρες..μια μου θύμισε εξωγήινο !!!Καλημέρα!!!!!!

At Κυρ Ιουλ 16, 05:53:50 μμ, FunKy_MouToN said...
@seva..γιατί ρε γατολούλουδο..έχεις δεί εξωγήινο; :Ρ

At Κυρ Ιουλ 16, 09:48:56 μμ, elpida said...
sailorΓειά σου φίλε μου!Συγνώμη που σε νευρίασα. Είμαι μαζί σου σ΄αυτά που λες. Παραξευνεύτηκα όμως, γιατί εκείνη η φωτογραφία ήταν ένα χωριουδάκι που φαντάζομαι ζουν μόνιμοι κάτοικοι.Είμαι απ΄το Πήλιο και τα σπίτια έτσι είναι σπαρμένα μέσ' το βουνό, εδώ και πάμπολλα χρόνια. Γι΄αυτό απόρησα με την επίθεσή σου.Να είσαι καλά!

At Κυρ Ιουλ 16, 09:57:44 μμ, elpida said...
onomatodosiaΔεν έχεις και άδικο!

At Κυρ Ιουλ 16, 09:58:41 μμ, elpida said...
ελγκαλλα, γειά σου φατσούλα μου χαμογελαστή!

At Κυρ Ιουλ 16, 09:59:44 μμ, elpida said...
απουσία μου, τι θες να πεις; Θα βουλιάξω; Αλλοίμονό μου!

At Κυρ Ιουλ 16, 10:01:37 μμ, elpida said...
sevaroseΚαλησπέρα!Σ΄εκείνη που μοιάζει για καπέλο;

At Κυρ Ιουλ 16, 10:03:38 μμ, elpida said...
γειά σου προβατάκι μου!Σε φωτογραφίες ρε προβατάκι. Έστω φανταστικές. Του φέρνει λίγο... μία πέτρα του εξωγήινου!

At Δευ Ιουλ 17, 06:17:18 μμ, sevarose said...
...TI NHPIAGVGOS UA HMOYN ...MOYTON ...AN DEN EIXA FANTASIA E;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

At Δευ Ιουλ 17, 06:21:29 μμ, sevarose said...
,,,ΕΛΠΙΔΑθέλω το μειλ σου να σου στείλω φωτο μία πετρα που μοιαζει με μασκα απο δω απο την Ρόδο ΟΚ;

At Δευ Ιουλ 17, 11:03:57 μμ, elpida said...
sevaroseKyklaminovounou@yahoo.grήκaterinastamatiou_pap@yahoo.gr

Παρασκευή, Ιούλιος 14, 2006

Η καλύβα κάηκε....

"Κάποτε συνέβη ένα τρομερό ναυάγιο. Το πλοίο έπεσε σε κυκλώνα και βυθίστηκε, χωρίς να προφθάσει να σωθεί άλλος εκτός απ΄τον πλοίαρχο. Γυμνός και καταχτυπημένος βγήκε στην ξηρά. Ερημιά. Δεν είχε ούτε ρούχο, ούτε τροφή. Σκέφτηκε τι έπρεπε να κάνει. Δυο πράγματα του ήταν απαραίτητα. Μια καλύβα για να μένει μέσα το βράδυ και ύστερα τροφή.Τρεις ημέρες αγωνίστηκε να μαζέψει ξύλα από μακριά,να τα τακτοποιήσει. Ούτε τσεκούρι είχε, ούτε πριόνι. Μάτωσε, πληγώθηκε.Επί τέλους την έκαμε. Κατάκοπος ξάπλωσε το βράδυ, και όπως ήταν, κοιμήθηκε. Ευτυχώς ήταν ο καιρός πολύ ζεστός.Την άλλη μέρα βγήκε σε αναζήτηση τροφής. Κάτι θα εύρισκε. Ήλπιζε να περάσει αργότερα κανένα πλοίο και να σωθεί. Ο ήλιος έκαιγε τρομερά. Καμίνι αληθινό. Εκεί, όμως, που συγκέντρωνε ρίζες και χόρτα και άλλους καρπούς, βλέπει από μακρυά, προς το μέρος της καλύβας, φλόγες και καπνό.Η καλύβα του καιγόταν. Συμβαίνει αυτό συχνά στα θερμά κλίματα. Έτρεξε και όταν έφτασε, οι φλόγες και ο καπνός ανέβαιναν στον ουρανό. Κάθησε τότε ο δυστυχής σε μια πέτρα και είπε:"Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορούσα εδώ να πάθω".Αίφνης στο βάθος , φαίνεται ένα πλοίο."Θεέ μου, είπε, να με έβλεπαν"!Σε μια στιγμή βλέπει το πλοίο να κατευθύνεται στο μέρος του. Σε λίγο σταμάτησε, και μια βάρκα έπεσε στ στη θάλασσα. Έρχονται για μένα, είπε.Η βάρκα έφτασε στην παραλία.Ρίχνεται στη θάλασσα και κολυμπώντας τους πλησιάζει. Και με δάκρυα στα μάτια αγκαλιάζει τους ναύτες."Καλά, πώς καταλάβατε ότι είμαι εδώ;" Ρώτησε με απορία."Είδαμε τον καπνό από μακριά και υποθέσαμε ότι κάποιος άνθρωπος θα είναι.Και ήλθαμε."Ο ναυαγός τότε γονάτισε και είπε:"Θεέ μου, εκείνο που εγώ νόμισα για δυστυχία, αυτό ήταν η ευτυχία μου. Αν δεν καιγόταν η καλύβα μου, δεν θα είχα σωθεί"."Απόσπασμα απ΄το βιβλίο του Δημοσθένη Αθαν. ΦΟΥΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ, "κοντά στους νέους μας", Βόλος 2005, σελίδα 192-193Καταιγίδα ήταν και πέρασε.Μπόρα ήταν και μ΄έβρεξε.Ποτάμι ήρθε και μ΄έπνιξε.Φωτιά ήταν και μ΄έκαψε.Κι η δική μου καλύβα χθες κάηκε.Η βάρκα πολύ αργεί...
posted by elpida @ 7/14/2006 03:55:00 μμ 14 comments
14 Comments:
At Παρ Ιουλ 14, 08:13:06 μμ, apousia said...
Να,ένα μάθημα ζωής!Υπομονής κι ελπίδας...Δεν ξέρω γλυκιά μου αν κάηκε η καλύβα σου.Αν ναι,προσευχές οι καπνοί,φωνάζουν τη βάρκα που έρχεται να σε πάρει..Να σε βγάλει σε λιμάνια ήσυχα κι απάνεμα...Σε φιλώ!

At Παρ Ιουλ 14, 09:02:01 μμ, elpida said...
Φιλάκια πολλά απουσία μου. Είναι κάποιες στιγμές που βραχυκυκλώνειςκαι δεν βλέπεις φως. Το φως όμως υπάρχει, άσχετα αν δεν το βλέπουμε.

At Παρ Ιουλ 14, 11:04:47 μμ, Serenity said...
Κι η δική μου καλύβα καμμένη είναι, ξέρεις .. Και πλοίο πουθενά στον ορίζοντα...Σε φιλώ γλυκά... Ελπίδα μου...

At Παρ Ιουλ 14, 11:33:58 μμ, elgalla said...
Εεεεεεεεεεπ!Πού πήγες αστεράκι;Εγώ σ' έστειλα στην Κατερίνα να τη φωτίζεις κι εσύ σηκώθηκες κι έφυγες; Γύρνα πίσω!Τι είπες;;;;Αααααα...μα βέβαια. Έχεις δίκιο, τ' αστέρια δε φαίνονται τη μέρα...χμ...ορίστε;Μόνο στο πιο βαθύ σκοτάδι μπορείς να δεις το φως και να το εκτιμήσεις;Έλα αστεράκι, μην πεισμώνεις!Πήγαινε και λάμψε πάνω απ' το Βόλο να σε βλέπει η Κατερίνα μας και να μη λυπάται!(Νομίζω το έπεισα, κοίτα τον ουρανό!Αν δεις ένα μικρό αστεράκι να λάμπει εκεί ψηλά, θα είναι το δικό μου!)

At Παρ Ιουλ 14, 11:56:53 μμ, ONOMATODOSIA said...
και να καιγοντε, εμεις θα της στεινουμε.

At Σαβ Ιουλ 15, 01:06:41 πμ, elpida said...
serenityΜην στεναχωριέσαι κορίτσι μου! Θα ρθει μαζί με την δική μου! Είμαι σίγουρη. Λίγο υπομονή ακόμα....

At Σαβ Ιουλ 15, 01:10:37 πμ, elpida said...
elgalla μου, το είδα κορίτσι μου τ΄αστέρι σου! Είναι το πιο φωτεινό!Ξεχωρίζει! Του είπα τα μαντάτα... κι έρχεται να σου τα πει!Έστειλα μαζί και το δικό μου αστέρι που έμεινε από ενέργεια και τρεμοσβύνει. Ξέρω! Θα το φορτίσεις λίγο... Ξέρεις εσύ!

At Σαβ Ιουλ 15, 01:25:01 πμ, elpida said...
onomatodosia"μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια..."Και βέβαια θα τις στήνουμε! Πάντα!Μέχρι νά ρθει εκείνη η βαρκούλα... και δεν θα χρειάζεται άλλο πια!

At Σαβ Ιουλ 15, 01:30:55 πμ, elpida said...
"Θείτσα μου! Μη στεναχωριέσαι για τα λουλούδια! Θα σου κάνω εγώ κήπους κρεμαστούς!", μου είπε απόψε ο ανηψιός μου στο τηλέφωνο και μου άνοιξε την καρδιά!Ναι αγόρι μου! Την μέρα θα τα καρφώνουμε στον ήλιο και το βράδυ στ΄αστέρια που είναι και πιο πολλά!Θα κλείσω για να σχεδιάσω, πως Θα μπορούσε να γίνει αυτό! Αν κάποιος έχει ιδέες, ας τις γράψει. Για όσους δεν κατάλαβαν, ας δουν προηγούμενα ποστ.

At Σαβ Ιουλ 15, 09:59:16 πμ, Alkyoni said...
κυκλαμινάκι μου χαθήκαμε;;;;;;;Πέρνα γρήγορα κι εσύ για τούρτα Στο σπίτι μου στο βλογκχωριό :)Ωραίο ποστ ανέβασες,ανήμερα στα γενέθλιά μουΠανέμορφο Καλή μέρα ( Μ άρεσε πολύ η απάντησή σου στην απουσία!!!)

At Σαβ Ιουλ 15, 04:34:42 μμ, elpida said...
Χρόνια σου πολλά Αλκυόνη μου και ευτυχισμένα! Μου άνοιξες την όρεξη με την τούρτα σου! Να είσαι καλά και πάντα να μας γλυκαίνεις!

At Σαβ Ιουλ 15, 10:23:01 μμ, FunKy_MouToN said...
..πανέμορφο..Το νιώθω το παραπονό σου...δε θέλω να σε βλέπω έτσι όμως..όπως και κανέναν άλλον............δε μπορώ αλλο ρε παιδιά.......συγνώμη

At Σαβ Ιουλ 15, 10:34:10 μμ, elpida said...
προβατάκι μου, μη μου στεναχωριέσαι εσύ! Σε θέλω χαρούμενο! Όταν βλέπεις σκοτάδι... να φεύγεις!

At Σαβ Ιουλ 15, 10:43:01 μμ, FunKy_MouToN said...
Δυστυχώς...κάνω το ακριβώς αντίθετο..

2.3,8, 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2006

Κυριακή, Ιούλιος 09, 2006

Με συγκίνησε ο τραγουδιστής......

Ήμουνα στο Κτελ. Έφευγα από Αθήνα απ΄το κορίτσι μου και ήμουν μελαγχολική. Έκανα το τελευταίο μου τσιγάρο πριν την αναχώρηση του λεωφορείου, όταν είδα έναν κύριο γκριζομάλλη να προχωράει προς το μέρος μου πουλώντας cd. Απέφυγα την ματιά μου σε κείνον, γιατί σκέφτηκα το γνωστό:"Η πειρατία σκοτώνει την μουσική",όταν τον άκουσα να λέει σε μια διπλανή μου κυρία:"Αυτός που βλέπετε στο cd eίμαι εγώ!"Πάγωσα. Μου θύμησε εμένα που έλεγα:"Αυτό το βιβλίο είναι δικό μου!"Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν πήρα τη ματιά μου από πάνω του. Τον κοίταζα τόσο έντονα και συμπονετικά που εκείνος το πρόσεξε και ερχόταν προς το μέρος μου.Για μια στιγμή έχασα τη γη κάτω απ΄τα πόδια μου. Ήθελα να πάρω, αν γινόταν και περισσότερα από ένα, μα ήξερα πως τα λεφτά μου τα είχα τελειώσει όλα! Πάντα αυτό κάνω όταν πάω στην Αθήνα. Όσα και να πάρω μαζί μου. Χαλάω και τα φανερά, χαλάω και τα κρυμμένα κι όσα περισσέψουν τ΄αφήνω στο παιδί. Κρατάω μόνο για το εισιτήριό μου και για κανένα αναψυκτικό στον Λεβέντη.(Να μην της γεμίσω το ψυγείο; Να μην την πάω βόλτα στα μαγαζιά να πάρει το φουστανάκι που φλερτάρει εδώ και καιρό; Να μην πάρουμε και σορτσάκι και παντελόνι; Να μην πάρουμε και κανένα καλλυντικό; Να μην πάρουμε και βιβλία; Λίγο ποίηση, ένα μυθιστόρημα; Στην Πρωτοπορία είχε και πολλές προσφορές. Εκεί στο υπόγειο βρήκαμε και το βιβλίο μου. Χάρηκαπολύ!)Ενώ ο τραγουδιστής λοιπόν ερχόταν προς το μέρος μου, εγώ υπολόγιζα πόσα μπορεί να έχει το πορτοφόλι μου, για να μην εκτεθώ. Δεν ήθελα να του πω: "Δεν μ΄ενδειαφέρει!", όπως του είπαν οι άλλοι. Το έχω νιώσει στο πετσί μου κι εγώ, δεν θα το έλεγα με τίποτα σ΄αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν μάλιστα και τραγουδιστής! Πλανώδιους συγγραφείς ξέρω. Ζωγράφους ξέρω. Τραγουδιστή όμως, πρώτη φορά στη ζωή μου είδα να πουλάει μόνος του το cd του! Πρέπει να έχει πολύ μεράκι. Ότι τραγούδια κι αν έλεγε θα το έπαιρνα. Μόνο και μόνο για να του δώσω λίγη χαρά και να του δείξω πόσο τον νιώθω!Τα λεφτά μου όμως έφταναν;Όλες αυτές οι σκέψεις πέρασαν απ΄το μυαλό μου, μέχρι να κάνει αυτά τα δυο βήματα και να βρεθεί κοντά μου, δείχνοντάς το:"Θα πάρετε κυρία μου ένα cd; Τραγουδάω εγώ. Θάνο Νικολάου με λένε..."" Πόσο το πουλάτε κύριε Νικολάου;"τον ρώτησα χαμογελώντας και παρακαλώντας από μέσα μου να μην είναι ακριβός."10Ευρώ...""Και βέβαια θα το πάρω!" είπα ψάχνοντας το πορτοφόλι μου και παίζοντας κορώνα γράμματα την τύχη μου, για το ρεζιλίκι που θα πάθαινα. Είχα υπολογίσει ότι 5 θα είχα σίγουρα κι επειδή πάντα ρίχνω χύμα κέρματα στην τσάντα, κάτι θα έβρισκα κι εκεί!Ανοίγοντας το πορτοφόλι, ανάσανα! Δύο πεντάευρα πράσινα ήταν εκεί και περίμεναν τον τραγουδιστή! Χάρηκα τόσο πολύ!Ενώ τον πλήρωνα και εκείνος μου το έδινε, μου εξηγούσε πως στα μαγαζιά θα το βρω 15 Ευρώ κι ότι είμαι κερδισμένη!"20 έπρεπε να το πουλάτε κύριε Νικολάου εσείς, που μας κάνετε την τιμή και σας γνωρίζουμε κιόλας!" αλλά....,ήθελα να συμπληρώσω, αλλά λυπάμαι που δεν έχω άλλα λεφτά μαζί μου.Δεν του το είπα όμως. Εκείνος μου έδειχνε πια τραγούδια λέει, αλλά εμένα δεν μ΄ένοιαζε αυτό. Άλλα με ένοιαζαν κι αυτά ήθελα να μάθω. Μου είπε πως μόνος του τα πληρώνει όλα, ότι είναι γνήσια cd , ότι δεν υπάρχει κέρδος κ.λ.π κ.λπ. Του είπα και για μένα, για τα βιβλία μου που δεν το άντεχα, τότε! Μου είπε ότι έχει δει κι εκείνος συγγραφείς να πουλάνε μόνοι τους τα βιβλία τους και ζωγράφους. Για τραγουδιστές δεν μου είπε. Ούτε εγώ τον ρώτησα.Τον χαιρέτησα και μπήκα στο λεωφορείο. Δεν είδα αν πούλησε εκείνη την μέρα. Μακάρι το cd του, την φωνή του και το μεράκι του να το αναγνωρίσει όλος ο κόσμος κι αυτός ο τραγουδιστής να μη βγει ξανά στους δρόμους. Αλλού είναι η θέση του!Δυο μέρες τώρα, αν και ήθελα να γράψω γι΄αυτόν μόλις ήρθα, δεν μπόρεσα ν΄ακούσω τα τραγούδια. Απόψε ήταν η κατάλληλη στιγμή κι απ΄την ώρα που άρχισα να σας γράφω για κείνον, το cd του έχει παίξει ήδη μια φορά ολόκληρο και θέλοντας να τ΄ακούσω ξανά, πάτησα ένα κουμπί (χωρίς να ξέρω τι δουλειά κάνει) κι ακούω συνέχεια το πρώτο.Η φωνή του είναι πολύ ζεστή, σωστή και μελαγχολική, όπως και τα τραγούδια που διάλεξε γι΄αυτό το cd."Μη μου λέτε πια να κάνω υπομονή, έχω πυρκαγιά απόψε στην ψυχή. Φέρ΄τε μου να πιω, να πιω να ζαλιστώ....." του Μανώλη Αγγελόπουλου.Μ΄αρέσει αυτό το τυχαίο. Δεν σηκώνομαι απ΄τον υπολογιστή να το ξεκολλήσω, πριν τελειώσω το post μου για κείνον.Το παίρνω συμβολικά. Είναι σαν να απαιτεί το κείμενο αυτόν τον επίλογο.Ως πότε άνθρωποι με μεράκι, με ταλέντο και υπομονή θα είναι στο περιθώριο;
posted by elpida @ 7/09/2006 02:09:00 πμ 9 comments
9 Comments:
At Κυρ Ιουλ 09, 03:49:22 πμ, elpida said...
Το κείμενο γράφει λάθος ώρα. Η ώρα είναι 4 παρά 20, μόλις ήρθε ο Τάσος απ΄τη βόλτα του και μου ξεκόλλησε και το τραγούδι."Με παρέσυρε το ρέμα...και με τρομάζουνε τα όνειρά μου..."το δεύτερο.Καλό ξημέρωμα σε όλους και στον τραγουδιστή θάνο Νικολάου!

At Κυρ Ιουλ 09, 11:56:01 πμ, Anonymous said...
Δεν το έχεις μάλλον αντιληφθεί αλλά στο σημερινό ΕΘΝΟΣ γράφει καλά λόγια για το βιβλίο σου...

At Κυρ Ιουλ 09, 03:07:13 μμ, elpida said...
ανώνυμε, Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!!Τι να σε κεράσω για την χαρά που μου δίνεις;Θά ΄θελα να ξέρω ποιός η ποια μου δίνει αυτή την χαρά.Σου εύχομαι από καρδιάς να παίρνεις στη ζωή σου μόνο χαρές και πάντα έτσι απλόχερα να δίνεις!"....αφού ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ σου λέω!"

At Κυρ Ιουλ 09, 03:23:31 μμ, elgalla said...
Elpida μου, ο Νικόλας Άσιμος έκανε κάτι παρόμοιο, οπότε, ναι, υπάρχουν και πλανώδιοι τραγουδιστές!Συγχαρητήρια για το βιβλίο σου. Μακάρι να το δεις σύντομα και σε άλλες εφημερίδες και όλοι να λένε τα καλύτερα!

At Κυρ Ιουλ 09, 03:42:40 μμ, Serenity said...
Πρέπει να είσαι πολύ γενναιόδωρος, καλόκαρδος και συμπονετικός άνθρωπος, Κατερίνα. Εγώ τουλάχιστον αυτό βλέπω στις γραμμές που διαβάζω...

At Κυρ Ιουλ 09, 04:00:45 μμ, elpida said...
elgalla μου, κρίμα! Εγώ τους τραγουδιστές τους έχω πολύ ψηλά! θέλω να κάθονται στον θρόνο τους! Μακάρι να δικαιωθούν όλοι! Δεν το αντέχω αυτό!Ευχαριστώ για τις ευχές! Και σε σένα εύχομαι πολλές πολλές επιτυχίες που θα τις έχεις! Πρώτον για τα ταλέντα σου και δεύτερον γιατί είσαι πολύ μικρή ακόμα και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου.Διάβαζε όμως τώρα. Εντάξει;

At Κυρ Ιουλ 09, 04:05:32 μμ, elpida said...
serenity φαίνεται κορίτσι μου;Γι΄αυτό και δεν πρόκοψα! Απ΄τις πολλές ευαισθησίες....Να είσαι καλά!Σ΄ευχαριστώ που με διαβάζεις. Σημαίνει ότι κάπως έτσι είσαι κι εσύ. Εύχομαι μόνο εσύ να μπορείς να ισοφαρίζεις την ζυγαριά και να μη σε παίρνει από κάτω, όπως εμένα. Την αγάπη μου!

At Κυρ Ιουλ 09, 04:59:34 μμ, apousia said...
Κι από μένα πολλές και ζεστές ευχές,ξανά και ξανά,για το βιβλίο!Συγκινητικό το post,και πιο συγκινητική η ανθρωπιά σου,κι η ευαίσθητη ματιά που δίνεις σε ό,τι μας περιβάλλει...Μια αγκαλιά σου στέλνω!

At Κυρ Ιουλ 09, 07:36:13 μμ, elpida said...
απουσία μου γλυκιά! Πόσο σ΄αγαπώ!

Σάββατο, Ιούλιος 08, 2006

Μνημόσυνο στον Δημήτρη

8 Ιουλίου 2006

8 χρόνια μετά.....


4/7/98 Σάββατο βράδυ ώρα μία και.......

Ο Δημήτρης ο συνάδελφος Έφυγε τ΄απόγευμα. Απόψε δεν τον βγάζω απ΄το μυαλό μου κι αυτόν και την οικογένειά του. Τους νιώθω όλους σαν να τους βλέπω μπροστά μου. Ακόμη και τον Δημήτρη.
Θέλει να φωνάξει:"Μην κλαίτε! Μη στεναχωριέστε!", μα δε μπορεί. Η μάλλον το φωνάζει, αλλά δεν τον ακούει κανείς. Ο Δημήτρης ζει και το ξέρω! Ζει όπως και η Μάννα!

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Δημήτρη, βρήκα τη δύναμη και ήρθα να σε χαιρετήσω.
Ήρθα να σου πω κι εγώ με τον τρόπο μου, το δικό μου "Αντίο".
Πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου και τα κατάφερα. Τα κατάφερα γιατί η ξαφνική σου φυγή ήταν πιο δυνατή απ΄τη δική μου δειλία. Δυο μέρες τώρα, δεν μπορώ να το πιστέψω. Δε μπορεί είπα. Δε φεύγουν έτσι τα παλικάρια. Δε φεύγουν έτσι εύκολα οι σύζυγοι, οι πατεράδες, τα αδέλφια, οι φίλοι, οι συνάδελφοι. Χαιρετούν πρώτα. Προετοιμάζουν. Προειδοποιούν.
Ξέρω Δημήτρη. Εσύ μας χαιρέτησες και μας χαιρέτησες με πολύ παράπονο. Εμείς δεν το καταλάβαμε. Εμείς δεν προλάβαμε να καταλάβουμε πόσο εύκολα φεύγουν τα παλικάρια, οι φίλοι, οι συνάδελφοι.Δημήτρη, δεν σε κατηγορώ. Ξέρω καλά, τόσο εγώ, όσο όλοι που ήρθαμε κοντά σου αυτή τη στιγμή να σε χαιρετήσουμε, ότι δεν το ήθελες. Κανείς δεν θέλει να φύγει απ΄αυτή τη ζωή. Κανείς δε θέλει ν΄αφήσει πίσω του πολυαγαπημένα πρόσωπα. Κανείς. Ούτε κι εσύ. Γι΄αυτό πάλεψες μέχρι χθες. Περίμενες όπως περιμέναμε όλοι μας, ότι θα νικήσεις αυτόν τον μεγάλο εχθρό, τον θάνατο! Περιμέναμε όλοι ένα θαύμα. Να ζήσεις! Τι άλλο;
Μα νομίζεις Δημήτρη μου πως όλοι εμείς που είμαστε κοντά σου αυτή τη στιγμή, νιώθουμε ότι ζούμε; Έχει καταλάβει νομίζεις κανείς από μας, τι είναι πραγματικά ζωή και ποιος ο σκοπός της; Ζούμε ίσως από μια συνήθεια και όλοι θρηνούμε και φοβόμαστε τον θάνατο κι ας μη ξέρουμε τίποτα γι΄αυτόν. Εσύ τώρα ξέρεις. Αργά ή γρήγορα θα το μάθει ο καθένας από μας.

Ένα ποίημα λέει:
"Μήπως η αλήθεια είναι στο θάνατο
κι η ζωή μας κρύβει την πλάνη;
Ότι λέμε πως ζει,
μήπως πέθανε
κι είν΄αθάνατο,
ότι έχει πεθάνει;"

Όχι Δημήτρη! Εσύ δεν πέθανες! Πετάς ψηλά μαζί με τους αγγέλους, αλλά βλέποντας όλους εμάς να κλαίμε και να θρηνούμε τον άδικο χαμό σου, ενώ πετάς, γυρίζεις και κοιτάζεις κάτω και λυπημένος κλαις κι εσύ. Γι΄αυτό βρήκα τη δύναμη και ήρθα.Ήρθα για να σου ευχηθώ μαζί με τους άλλους "Καλό ταξίδι". Ήρθα πρώτα απ΄όλα ως Άνθρωπος, όπως όλοι μας, μετά ήρθα ως φίλη που σε γνώρισα μέσα απ΄την ομάδα του Ρήγα και απ΄την φιλία σας με τον άντρα μου και τέλος ήρθα ως συνάδελφος.
Ναι, Δημήτρη! Ήρθα να σου πω ένα ειλικρινές Αντίο, σ΄αυτό το μακρινό ταξίδι. Είμαι τυχερή που πρόλαβα να σε γνωρίσω, πρώτα ως Άνθρωπο, γιατί ως συνάδελφοι χαθήκαμε μέσα στις αρρωστημένες καταστάσεις και στα προβλήματα της δουλειάς μας. Ξέρω ότι μεσ΄τη δουλειά πληγώθηκες πολλές φορές και κουβαλάς μαζί σου μεγάλη πίκρα.
Ήρθα λοιπόν να σου ζητήσω να τα ξεχάσεις όλα. Όχι για τους άλλους, αλλά για σένα! Έτσι, με λιγότερο φορτίο, θα μπορέσεις να πετάξεις πιο ψηλά και να φτάσεις εκεί που σου αξίζει. Θα θυμάσαι βέβαια πως τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Γι΄ αυτό σε παρακαλώ εγώ, συγχώρησε όσους σε πίκραναν και να είσαι σίγουρος, πως έχουν μετανιώσει ειλικρινά γι΄ αυτό. Όλοι μετανιώνουν για τα λάθη τους κι ας μη βρίσκουν τη δύναμη ποτέ να το πουν.(Αν και έμαθα απ΄τους δικούς σου νωρίτερα, ότι πριν φύγεις, είπες ότι αγαπάς όλον τον κόσμο!)Κι εμένα συγχώρησε με σε παρακαλώ, που παίρνω το θάρρος και σου μιλάω αυτή τη στιγμή. Νομίζω όμως, πως κάποιος πρέπει να σου μιλήσει και οι άλλοι, οι δικοί σου άνθρωποι, αυτή τη στιγμή δεν το μπορούν. Μη νομίσεις ότι για μένα είναι εύκολο. Πίστεψέ με, πίεσα πολύ τον εαυτό μου, για να τα καταφέρω να έρθω. Δεν αντέχω να χαιρετώ ανθρώπους σε τέτοια ταξίδια. Θέλω να τους θυμάμαι αλλιώς και να έχω την ελπίδα ότι θα τους ξαναδώ.
Ως άνθρωπος θέλω να σου πω, μην κλαις και μη γυρίζεις πίσω. Συνέχιζε να πετάς με τους αγγέλους, αφού έτσι έπρεπε. Για κει σε προόριζε ο Θεός και σε ήθελε νέο! Παλικάρι! Έτσι όπως ήσουνα! 40 χρονών παλικάρι! Δυο μέτρα μπόι, άντρας!Για να μπορείς να κουμαντάρεις τη στρατιά των αγγέλων που θα προστατεύει τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Τα παιδιά σου, τη γυναίκα σου, όποιους αγαπούσες και πάντα θ΄αγαπάς.
Όχι Δημήτρη. Μην κλαις. Να, κοίτα! Ούτε εμείς κλαίμε!Γι΄ αυτό το ταξίδι δεν είχες δηλώσει εσύ συμμετοχή. Κάποιο λάθος έγινε που δεν σβήνεται, δεν διορθώνεται με μπλάνκο. Ο νόμος λέει απαγορεύονται οι διορθώσεις στα θεωρημένα βιβλία της εφορίας. Και το δικό σου βιβλίο, το βιβλίο της ζωής σου ήταν θεωρημένο μέχρι τη σελίδα 40 προς 41, όχι όμως απ΄την εφορία, αλλά από έναν άλλο Ανώτερο που κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί του. Αν και πάλι μπορεί να μην ήταν λάθος. Μπορεί έτσι να έπρεπε να γίνει. Μπορεί να είσαι κι εσύ ένα παιδί του Θεού που σε ήθελε γρήγορα κοντά του. Μπορεί να σ΄αγαπούσε πολύ, όπως τον Χριστό. Μήπως και η δική σου φτωχή, τίμια και ταπεινή ζωή, δεν έμοιαζε με την δική του;
Γι΄αυτό σου λέω. Μην κλαις πια. Μη νομίζεις πως θα σε ξεχάσουμε, τόσο εμείς οι φίλοι και συνάδελφοι και πολύ περισσότερο η οικογένειά σου.
Μόνο σε παρακαλώ, τώρα που απέκτησες κάτι θεϊκό, κάτι που εμείς δεν έχουμε, βοήθησε όσο μπορείς να ναρκωθεί αυτός ο πόνος. Κάνε τα μάτια των παιδιών σου να μην κλαίνε, την καρδιά τους να μη πονάει, την απουσία σου, να μη τη νιώσουν. Κοίμισέ τους με ένα παραμύθι, με μια ιστορία.
Θυμάμαι που μου έλεγες, ότι τους διάβαζες το "ένα παιδί μετράει τα άστρα" και άλλα βιβλία για να κοιμηθούν. Πες τους τώρα τη δική σου ιστορία, για τα όνειρα που δεν πρόλαβες να πραγματοποιήσεις, πες , όχι μόνο σ΄αυτά, αλλά σε όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα, πες τους, πως δεν Έφυγες. Είσαι εδώ! Μαζί τους! Και τώρα κοιμάσαι γιατί κουράστηκες. Τίποτ΄ άλλο!Πες τους την ιστορία σου Δημήτρη, γιατί εγώ δεν τη ξέρω όλη και δεν το μπορώ. Μόνο μη ξεχάσεις να τους πεις, πως το δικό σου αστέρι, θα είναι πάντα ψηλά στον ουρανό και θα φέγγει γι΄ αυτούς πάντα! Πες τους το!
Νιώθω πως σε κούρασα. Νιώθω καλύτερα όμως που σου μίλησα. Τώρα μπορώ να σε χαιρετήσω και να σ΄ αφήσω να κοιμηθείς.
Και κάτι τελευταίο. Όταν φτάσεις στην κορυφή αυτού του ταξιδιού, κάπου εκεί στο πλήθος όλων αυτών των ανθρώπων που Έφυγαν απ΄αυτή τη ζωή, κάπου εκεί θα βρεις μια Μάννα, τη δική μου Μάννα. Πες της σε παρακαλώ εκ μέρους μου, ότι για μένα είναι ζωντανή, όπως ζωντανός θα μείνεις κι εσύ για τους δικούς σου ανθρώπους.
Και να την προσέχεις! Όπως κι εγώ σου υπόσχομαι, ότι θα προσέχω όσο μπορώ την οικογένειά σου.
Και τώρα κοίτα μας! Μη βιάζεσαι να κοιμηθείς βαριά. Όλοι θα σηκωθούμε, σαν ένας άνθρωπος, να σε χειροκροτήσουμε και να στήσουμε το χορό, ένα χορό αλλιώτικο απ΄τους άλλους, σαν τίποτα να μην έχει γίνει, σαν ο θάνατος να μην έχει περάσει από κοντά μας, σαν να βλέπουμε όλοι μαζί ένα όνειρο κακό, έναν εφιάλτη.
Αντίο Δημήτρη!
Καλό σου ταξίδι!
Θα είσαι πάντα μέσα σε όλα που γι΄αυτά έχεις λείψει και παραμέλησες την υγεία σου. Αυτά τα "όλα" θα σε κρατούν ζωντανό. Να το ξέρεις! Να το θυμάσαι!
Καλό σου ταξίδι παλικάρι, Άνθρωπε, φίλε και συνάδελφε!

Σημείωση:
Εμείς όλοι ήρθαμε εδώ για να σε χαιρετήσουμε στο τελευταίο σου ταξίδι και να δώσουμε κουράγιο στην οικογένειά σου, όσο μπορούμε βέβαια. Καλό ταξίδι Δημήτρη και να θυμάσαι πως θα ζεις πάντα μέσα στις καρδιές των ανθρώπων που σ΄ αγάπησαν.
Αντίο Δημήτρη!
Καλό ταξίδι!
(Η σημ. γράφτηκε Εκεί και δεν είναι με ακρίβεια στα δικά μου αντίγραφα, γιατί τα δυο πρωτότυπα δεν τα έχω. Ένα πήρε ο Δημήτρης μαζί του και το άλλο το παρέδωσα στη Λένα, τη γυναίκα του για ενθύμιο. Εκείνη μου το ζήτησε για τα παιδιά της).
posted by elpida @ 7/08/2006 09:23:00 μμ 8 comments
8 Comments:
At Σαβ Ιουλ 08, 10:28:57 μμ, elpida said...
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις σκηνές. Το πόσο έμοιαζε τον άντρα μου και είχα σοκαριστεί πολύ. Στο γήπεδο όλοι τους μπέρδευαν. Ίδιοι, ακόμα και στο όνομα! Δεν θα ξεχάσω τό πόσο έτρεμα όταν διάβαζα αυτά τα λόγια, δεν θα ξεχάσω το καινούργιο του σπίτι, που δεν το χάρηκε και ήταν γεμάτο χελιδονοφωλιές και τα χελιδόνια πέταγαν κοντά του φεύγοντας...Δεν θα ξεχάσω πολλά."Αιωνία η μνήμη σου Δημήτρη!"Σίγουρα οι άνθρωποί σου δεν σε ξέχασαν.Τους συναδέλφους άστους! Μαζί τους και μένα.

At Σαβ Ιουλ 08, 10:53:04 μμ, apousia said...
''Γλυκέ μου εσύ δεν χάθηκες!Μέσα στις φλέβες μου είσαι...''Να αφήσω κι εγώ ένα δάκρυ και μια μνήμη για το φίλο σου,για το Δημήτρη των χελιδονιών και των αγγέλων.Που έφυγε δεκατέσσερις μήνες πριν το ταξίδι του δικού μου Μάρκου...Και που είμαι σίγουρη,πως παρά τα δέκα χρόνια διαφορά στην ηλικία τους,έχουν γίνει φίλοι...και συζητούν,για μας που μένουμε!Και περιμένουμε...Την αγάπη μου elpida!

At Σαβ Ιουλ 08, 10:53:35 μμ, elgalla said...
...Ανατρίχιασα...Υ.Γ. Μήπως μπορείς να μου πεις ποιο είναι το ποίημα που αναφέρεις; Θυμάμαι ότι το είχα διαβάσει σ'ένα από τα σχολικά μου βιβλία, αλλά με τη μετακόμιση τα πέταξα και δεν το ξαναβρήκα ποτε...

At Κυρ Ιουλ 09, 12:24:07 πμ, elpida said...
elgalla μου,θα σε στεναχωρήσω απόψε. Για να το βρω πρέπει να ψάξω πολλά κιβώτια και τώρα δεν έχω τον χρόνο. Λόγω της οικοδομής στο χωριό, έχω πολύ κιβώτιο σπίτι.Αυτή τη στιγμή δε θυμάμαι κι εγώ. Μόλις θυμηθώ θα σου το γράψω στο μπλογκ σου.Εκτός αν μας το πει κάποιος άλλος νωρίτερα. Όταν θα γίνει η μετακόμιση θα το ψάξω. Αυτό το κείμενο ήταν ήδη δακτυλογραφημένο γι αυτό το βρήκα. Φιλιά, καλό βράδυ και συγνώμη!

At Κυρ Ιουλ 09, 12:28:46 πμ, elpida said...
απουσία μου, σίγουρα έχουν συναντηθεί όλοι Εκεί πάνω και τα λένε....Να είσαι καλά και να τον θυμάσαι τον Μάρκο σου. Γλυκά όμως, χωρίς πόνο. Έτσι θα ήθελε κι εκείνος.Καλό σου βράδυ!

At Κυρ Ιουλ 09, 02:54:29 πμ, FunKy_MouToN said...
Όμορφα τα λόγια σου elpida..να τον θυμάστε πάντα..Καλο βράδυ

At Κυρ Ιουλ 09, 03:55:56 πμ, elpida said...
Καλό βράδυ κορίτσι μου! Όνειρα γλυκά!

At Κυρ Ιουλ 09, 11:04:20 πμ, elgalla said...
Δεν πειράζει, elpida μου, όταν έχεις χρόνο και αν το θυμηθείς...συγκινήθηκα που το διάβασα εδώ μετά από τόσο καιρό κι αυτό μετράει...


Δευτέρα, Ιούλιος 03, 2006

Θάλασσες.....

Ήρθαν!
Τα κατάφερα!
Απολαύστε, χορτάστε θάλασσα!
Μαζί σας κι εγώ!

posted by elpida @ 7/03/2006 12:55:00 πμ 20 comments
20 Comments:


At Δευ Ιουλ 03, 02:06:14 πμ, aphrodite said...
Να γράψεις χίλια βιβλία!Διαταγή από τα παιδιά...Τι περιμένεις κυκλάμινο?Εμείς πάντως χάσκουμε και περιμένουμε...Συγκινημένοι... Βγάλτες τις 200 σου σελίδες και δώστες να τυπωθούνε, οφείλεις...Πολλά φιλιά, Αφροδίτη.(σου έχω πει ότι το άγριο κυκλάμινο είναι το αγαπημένο μου λουλούδι ever?)

At Δευ Ιουλ 03, 03:12:06 πμ, MouToN said...
Tα κατάφερες φανταστικό κυκλαμινάκι!Μπράβο!Σ'ευχαριστούμε για τις όμορφες φωτογραφίες:))

At Δευ Ιουλ 03, 03:19:02 πμ, elpida said...
204 σελίδες κυκλοφορούν κορίτσι μου απ΄τις εκδόσεις Καλυδών.Τίτλος "Γράμμα στη Μάννα .....με 2ν" και "συγγραφέας" η αφεντιά μου! Βέβαια λείπουν κάποια πολύ προσωπικά και έχουν αλλαχτεί κάποια ονόματα, αλλά η ουσία παραμένει. Ζήτησέ το απ΄τον βιβλιοπώλη σου και την άλλη μέρα θα στο φέρει. Αφροδίτη λέγαν και την Μάννα! λατρεύω αυτό το όνομα!Ευχαριστώ Αφροδίτη μου! Με συγκίνησες πριν πάω για ύπνο. Άντε να κοιμηθώ τώρα! Τις θάλασσες τις είδες;

At Δευ Ιουλ 03, 03:20:45 πμ, elpida said...
προβατάκι, κάποια άλλη ψυχή πρέπει να ευχαριστήσεις...Φιλάκια! Χαθήκαμε!

At Δευ Ιουλ 03, 11:41:03 πμ, deadendmind said...
Πανέμορφες!

At Δευ Ιουλ 03, 05:58:02 μμ, elgalla said...
Γεια χαρά!Είπα να ανταποδώσω την επίσκεψη!Πολύ ωραίες φωτογραφίες αν και με κάνουν να ζηλεύω!:Ο(

At Δευ Ιουλ 03, 06:12:53 μμ, scalidi said...
Η τελευταία φωτό με τρομάζει με το φουρτουνιασμένο ουρανό έτοιμο να ξεσπάσει καταιγίδα

At Δευ Ιουλ 03, 06:17:22 μμ, Serenity said...
Εγώ πάλι αυτή τη θάλασσα στη δεύτερη φωτογραφία τη βρίσκω ... μεγαλοπρεπή!

At Δευ Ιουλ 03, 06:19:06 μμ, apousia said...
''Τη θάλασσα,τη θάλασσα,ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει?''Πόσα κλείνει μέσα του αυτό το μπλε?Σ'ευχαριστούμε elpida,για τις πανέμορφες φωτογραφίες!

At Δευ Ιουλ 03, 07:27:21 μμ, elpida said...
deadendmindΕυχαριστώ φωτοβολίδα! Έτσι θα σε λέω εγώ για συντομία. Εκτός αν μου πεις τι θα πει, για να το γράφω στα Ελληνικά.

At Δευ Ιουλ 03, 07:30:01 μμ, elpida said...
elgalla Καλώς ήρθες! Μη χασομεράς όμως! Γράφε ποιήματα. Το μέλλον σας ανήκει! Χάρηκα πολύ που ήρθες!Σ΄ευχαριστώ!

At Δευ Ιουλ 03, 07:34:59 μμ, elpida said...
scalidi έτσι δεν είναι μερικές φορές; Πότε φουρτουνιασμένες, πότε γαλήνιες, όπως είναι και ο καιρός και η ψυχολογία μας; Όλες οι φάσεις υπάρχουν. Γι΄αυτό και τις έβαλα όλες. Δεν ήθελα να αδικήσω καμμία!

At Δευ Ιουλ 03, 07:36:20 μμ, elpida said...
serenityΕίναι κορίτσι μου!

At Δευ Ιουλ 03, 07:43:43 μμ, elpida said...
απουσία μου,πόσες ευχές, πόσα όνειρα, πόσες επιθυμίες, πόσες ματιές έχουν δεχτεί και κρύβουν τα νερά της και το μπλε της;Απουσία μου, γνώρισα μια κοπέλα που μου χάρισε αυτές τις θάλασσες!Θάλασσα η καρδιά της. Ατελείωτη...Μόνο που ξέσπασε εκείνη η καταιγίδα της φωτογραφίας στη ζωή της. Εύχομαι τώρα να έρθει η γαλήνη. Εκείνη να ευχαριστήσεις και θα σου την συστήσω κιόλας!Την αγάπη μου!

At Δευ Ιουλ 03, 08:23:20 μμ, Kostas Koutsoukos said...
Πολύ ωραίες.. που ειναι αυτες οι θάλασσες?

At Δευ Ιουλ 03, 08:48:28 μμ, elgalla said...
Όπως είπα και σ'ένα παλιό post, με τα ποιήματα που έχω μαζεμένα στον υπολογιστή μου βγάζω άνετα τρεις-τέσσερις ποιητικές συλλογές!Και συνέχεια γράφω καινούρια!Δε σταματάω ποτέ!:Ο)

At Δευ Ιουλ 03, 11:34:25 μμ, elpida said...
Κώστα μου, θα σε γελάσω! Πάντως η μία με το ελαφρύ κυματάκι και με την μεγάλη αμμουδιά μοιάζει πολύ με το αγαπημένο μου Χορευτό Πηλίου.

At Δευ Ιουλ 03, 11:41:16 μμ, elpida said...
elgallaΠάντα σου εύχομαι να γράφεις και να έχεις εμπνεύσεις και εύχομαι γρήγορα να σε ανακαλύψουν αυτοί που πρέπει, γιατί έχεις πάθος.Μεγάλη υπόθεση η ποίηση. Λίγες οι λέξεις, πολλά τα νοήματα, πολλές οι εικόνες. Λατρεύω τους ποιητές. Έχουν περισσότερες ευαισθησίες απ΄τους συγγραφείς.

At Τρι Ιουλ 04, 12:10:57 πμ, elgalla said...
Ευχαριστώ πολύ Ελπίδα μου...Είσαι πολύ γλυκιά!

At Τρι Ιουλ 04, 01:05:46 πμ, deadendmind said...
Τώρα την είδα την απάντησή σου, συγνώμη. Dead End Mind σημαίνει αδιέξοδο μυαλό. Μου έβαλες τώρα την ιδέα να γράψω ένα post γι'αυτό...Ελπίζω να το κάνω σύντομα!

Κυριακή, Ιούλιος 02, 2006

Θάλασσα!

Το όνειρό μου ήταν να μάθω να βάζω φωτογραφίες στα κείμενά μου. Έμαθα τον τρόπο, αλλά δεν έμαθα ακόμη πώς να σκανάρω δικές μου φωτογραφίες στα αρχεία μου ή πώς να κατεβάζω απ΄ το ίντερνετ.Είπα τον καημό μου σε μια φίλη νωρίτερα, ότι θα ήθελα μια φωτογραφία θάλασσας! Αν και σκόπευα με άλλη φωτογραφία να κάνω κάποτε την αρχή. Η κίνηση της φίλης μου όμως, αν και δεν ήταν καλά, να «ψαρέψει" για μένα όχι μία, αλλά τρεις θάλασσες και να μου τις στείλει με συγκίνησε πολύ!Γι΄αυτό και όλες οι θάλασσες είναι αφιερωμένες σ΄ εκείνη και εύχομαι θάλασσες να πάρουν τον πόνο της και να τον πάνε μακριά....Διάβασα τελευταία ένα βιβλίο και μου άρεσε πολύ η ιστορία με τα ψάρια. Γι΄αυτό σας την αντιγράφω:«Πιστεύουμε ότι αρμονία σημαίνει το να έχουμε πράγματα και ν΄αγωνιζόμαστε για περισσότερα απ΄αυτά τα πράγματα. Αλλά αφθονία πραγματικά σημαίνει, ότι η αιωνιότητά μας και το σύμπαν μας είναι κάτι το ατέλειωτο. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος να βλέπουμε. Πάντα μου άρεσε αυτή η μικρή παρακάτω ιστορία με τα ψάρια που χαρακτηρίζει πολύ όμορφα την πρόθεση αυτού του Κεφαλαίου:«Με συγχωρείς, είπε ένα ψάρι της θάλασσας σ΄ένα άλλο, εσύ είσαι πιο τακτικό και με πιο πολλή πείρα από μένα, κι ίσως να μπορείς να με βοηθήσεις. Πες μου, που μπορώ να βρω αυτό το πράγμα που το λένε θάλασσα; Το ψάχνω παντού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα».«Η θάλασσα», είπε το άλλο ψάρι, «είναι αυτό που μέσα του κολυμπάς τώρα».«Α, ώστε αυτό είναι; Μα αυτό είναι μονάχα νερό. Εκείνο που ψάχνω εγώ είναι η θάλασσα», είπε το μικρότερο ψάρι, νιώθοντας μεγάλη απογοήτευση.Κι εμείς το ίδιο κολυμπούμε μέσα στην ολοκληρωτική αφθονία. Δεν χρειάζεται λοιπόν να προσπαθούμε να την βρούμε. Άσχετα με το πόσο μακριά εκείνο το μικρό ψάρι θα μπορούσε να κολυμπήσει, δεν θα βγει ποτέ από τη θάλασσα. Είναι το ίδιο απόλυτα άφθονη γι΄αυτό , όπως είναι και το σύμπαν μας για μας»Γουέιν Ντύερ, «Πίστεψέ το και θα το δεις», εκδόσεις Γλάρος, σελίδα 180
posted by elpida @ 7/02/2006 11:50:00 μμ 10 comments
10 Comments:
At Δευ Ιουλ 03, 12:14:49 πμ, elpida said...
Αυτή θυμίζει πολύ Χορευτό. Οι άλλες δύο δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έρχονται!Πω! Πω! Μόρφηνε το μπλογκ μου!Νά ΄σαι καλά ρε κορίτσι!

At Δευ Ιουλ 03, 12:27:21 πμ, enteka said...
ωραία φωτο.πάντως αν και η pop psychology του Γ. Ντιέρ είναι απλοϊκά λαϊκίστικη, έχω να πω ότι με είχε (έχει) βοηθήσει τρομερά στη ζωή μου. [όπως και άλλα πράγματα φυσικά]:))))

At Δευ Ιουλ 03, 12:30:56 πμ, elpida said...
Καλή μου φιλενάδα, όσο και να επιμένω, δεν έρχονται. Είχα την τύχη του πρωτάρη! Δεν πειράζει! Θα μάθω! Που θα πάει;

At Δευ Ιουλ 03, 12:36:03 πμ, elpida said...
Enteka,μόλις πήγε 12 μιση και εγώ παιδεύομαι να φέρω όλες τις θάλασσες εδώ!Μ΄αρέσει που σ΄αρέσει η φωτο. Που να δεις το Χορευτό!Καλό είναι αν κάθε βιβλίο αφήνει κάτι πίσω του κι αν μας βοηθάνε και στην ψυχολογία μας, ότι καλύτερο!Φιλιά πολλά, ευχαριστώ που ήρθες στο φτωχικό μου!Καλό σου βράδυ!

At Δευ Ιουλ 03, 12:53:19 πμ, kalorifer said...
deksi click.... save picture as...

At Δευ Ιουλ 03, 01:19:03 πμ, elpida said...
καλοριφέρ μου, καλώς ήρθες γενικά. Κάτι σου έγραψα αλλά σβήστηκε. Νο, έγραφε. Ευχαριστώ για τις οδηγίες, μα αν δεν ξέρεις που να τις εφαρμόσεις και είσαι τόσο άσχετος όπως εγώ, μην την ψάχνεις. Θα μάθω όμως! Σύντομα κάποιος θα μου μάθει πολλά. Ανυπομονώ ως τότε.

At Δευ Ιουλ 03, 11:40:30 πμ, deadendmind said...
Καλημέρα με αεράκι θαλασσινό...:-)

At Δευ Ιουλ 03, 06:22:09 μμ, apousia said...
ΚΑΙ η θάλασσα όπως ό,τι όμορφο γύρω μας,δεν εξαντλείται...Υπέροχο απόσπασμα!

At Δευ Ιουλ 03, 07:45:45 μμ, elpida said...
Καλημέρα φωτοβολίδα μου!

At Δευ Ιουλ 03, 07:46:37 μμ, elpida said...
Απουσία μου, σ΄άρεσε; Χαίρομαι!

Κυριακή, Ιούλιος 02, 2006

Ένας Παράδεισος στη γη

1η Ιουλίου σήμερα, των Αγίων Αναργύρων. Μεγάλη η χάρη τους!
6 και μισή το πρωί, άυπνη, ήμουν έτοιμη. Ήρθε ο Δημήτρης ξάδερφος του άντρα μου και με πήρε. Η κουνιάδα μου μας είχε καλέσει στην Λειτουργία που είχε ταμένη, για την υγεία του άντρα της στην εκκλησία της Παναγίας Αρμενίου στη Λάρισα.Φτάσαμε εκεί μόλις άρχισε η Λειτουργία. Εγώ αν και σπάνια πάω στην εκκλησία πρωί, (λόγω της κατά συνήθειας χρόνιας αϋπνίας, «έχω αλλάξει το βιολογικό μου ρολόι», είπε ο γιατρός) ξεκίνησα με ευχάριστη διάθεση.Είναι πολύ όμορφη και ζεστή αυτή η εκκλησία. Έξω στην εξοχή, γεμάτη πράσινο, λουλούδια και παγκάκια. Εκεί είχα κάνει παλιότερα και ένα μνημόσυνο στη Μάννα. Έκανα στον σταυρό μου λοιπόν κι εκεί που πήγα να πάρω τα κεράκια μου, στον προθάλαμο της εκκλησίας, έμεινα άφωνη όταν άκουσα τσιρίσματα χελιδονιών και πάνω απ΄ το κεφάλι μου πετούσε η χελιδόνα και ο χελιδόνος, πηγαίνοντας τροφή στα πέντε μωρά χελιδονάκια που πείναγαν και έκλαιγαν.Έσκυψα το κεφάλι μου, γιατί εμπόδισα στο πέταγμά της την χελιδόνα και δεν πέτυχε τον στόχο της, που ήταν ένα απ΄ τα πέντε ανοιχτά στόματα των μωρών της.Μέχρι να σηκώσω το κεφάλι μου, τράκαρα με τον χελιδόνο που ακούμπησε στο κεφάλι μου και αστόχησε κι αυτός. Τα μικρά χελιδονάκια είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο. Μάλωνε η χελιδόνα με τον χελιδόνο; Δεν ξέρω. Θα σας γελάσω. Ίσως και να μάλωναν κι εμένα που είχα εμποδίσει το ιερό έργο τους.Ο κόσμος έμπαινε στην εκκλησία, αφού είχε ανάψει το κερί του κι εγώ είχα μείνει με τα κεριά στο χέρι και με το στόμα ανοιχτό απ΄ την έκπληξη, λες κι ο χελιδόνος θα ταΐζε εμένα!Πρώτη μου σκέψη: Θεέ μου! Τι θαύμα είναι αυτό; Χελιδονοφωλιά μέσα σε εκκλησία; Μα πως γίνεται; Όταν κλείνει η εκκλησία κλειδώνουν και τα χελιδονάκια μέσα; Ή μήπως μένει και την νύχτα ανοιχτή;Δεύτερη σκέψη: Ατυχία! Έβγαλα τη φωτογραφική μηχανή απ΄ την τσάντα πριν λίγο, γιατί σκέφτηκα, τι θα φωτογραφήσω εκεί; Για να προσευχηθώ πάω. Ας μην την κουβαλάω!(Αν σας πω πόσο μετάνιωσα, θα είναι περριτό. Θα ξαναπάω όμως και σύντομα!) Να μην σας κουράζω, άναψα τα κεράκια μου και μπήκα στην κυρίως εκκλησία. Λίγος κόσμος στην αρχή, μετά μαζεύτηκαν πάνω από 150 άτομα, γιατί ήταν η γιορτή των Αγίων Αναργύρων και είχαν και άλλες οικογένειες αρτοκλασίες.Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στα λόγια του παπά και των ψαλτών και κάποιες στιγμές κατάφερα να ξεχάσω τη χελιδονοφωλιά και να κάνω υπομονή μέχρι να τελειώσει η λειτουργία. Μετά θα τα χάζευα όσο ήθελα και θα ρώταγα την νεωκόρο όσες απορίες είχα. Άλλωστε οι ψαλμοί, η καμπάνα που χτυπούσε χαρμόσυνα και τα τσιρίσματα των χελιδονιών είχαν δέσει όλα μαζί, σαν μια ξεχωριστή συναυλία και είχαν γίνει ένα.Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα τόσο όμορφα σε Λειτουργία. Ο ύμνος «Άγιοι Ανάργυροι θεραπευταί , θεράπευσον υμάς, δωρεάν λάβομεν, δωρεάν δώκε....», (ίσως να μην τον θυμάμαι και σωστά), με είχε παρασύρει, όταν νόμισα ότι με πήρε ο ύπνος κι έβλεπα όνειρο.Απ΄τις ανοιχτές πόρτες και τα παράθυρα της εκκλησίας μπαινώ-βγαιναν πολλά χελιδόνια τιτιβίζοντας και τρέχοντας να ταΐσουν τα δικά τους μωρά. Φαντάστηκα ότι έξω η εκκλησία ήταν γεμάτη χελιδονοφωλιές.Να βλέπεις χελιδόνια να περνούν δίπλα απ΄ τους ψάλτες, να μπαίνουν στο ιερό, να προσπερνούν τις εικόνες, να περνούν πάνω απ΄ τα κεφάλια μας και να λες, ούτε στην ύπαιθρο να ήμουν! Ένας παράδεισος στη γη!Μετά ήρθαν και σφίγγες και μέλισσες και κάποια κουνουπάκια. Όλο και κάποιοι κάτι προσπαθούσαμε να διώξουμε, μη μας τσιμπήσουν. Τι να σας γράψω; Τι να σας περιγράψω; Μόνο οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να τα πουν σωστά ή ακόμα καλύτερα τα μάτια σας! Εγώ είμαι ακόμα μεθυσμένη απ΄ αυτό το θαύμα της φύσης που είδα σήμερα. Μακάρι να το βλέπατε κι εσείς!Όταν τελείωσε η Λειτουργία, είδα, ρώτησα και έμαθα. Είδα ότι έξω απ΄ την εκκλησία υπήρχαν δεκάδες χελιδονοφωλιές και τα χελιδόνια σκοντάφταν πάνω μας. Στο καμπαναριό υπήρχε μια φωλιά πελαργού.Έμαθα ότι οι χελιδονοφωλιές είναι χρόνια εκεί. Ότι αυτή τη μία που είναι στον προθάλαμο την «κλειδώνουν» το βράδυ μαζί με την εκκλησία και κάθε πρωί που ανοίγει η εκκλησία, γίνεται ο ίδιος πανικός, μέχρι οι γονείς να ταίσουν τα μωρά. Μετά που χορταίνουν ηρεμούν.Όντως, πριν τελειώσει η Λειτουργία είχαν σταματήσει. Μετά που τα είδα, άλλα κοιμόντουσαν χορτασμένα και άλλα ξύνονταν τινάζοντας τα πρώτα χνουδάκια τους.Πρέπει να πάω σύντομα να τα φωτογραφήσω, γιατί γρήγορα θα μάθουν να πετάνε και θα φύγουνε για να κάνουν την δική τους φωλιά έξω.Το ξέρω καλά, γιατί το 2000 έκτισαν μια φωλιά στη σκάλα μου, είχα πολύ καλή ορατότητα απ΄ το μπαλκόνι μου, τα φωτογράφιζα συνέχεια και τα παρακολουθούσα στενά. Είχα καταγράψει τότε ότι έβλεπα, ότι ένιωθα βλέποντάς τα και ο τίτλος του ημερολογίου των χελιδονιών ήταν:«Ήρθαν! Έφυγαν! .... μα θα ξανάρθουν!»γιατί έτσι ήταν και είναι.Έρχονται την Άνοιξη, χτίζουν φωλιές, γεννάνε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο φεύγουν όλα μαζί για άλλα μέρη, αφήνοντάς μας μόνους στην μελαγχολία του χειμώνα.Ήθελα να σας γράψω πολλά, αλλά φοβάμαι ότι θα σας κουράσω. Ήθελα να σας πω για την εκκλησία, για τον κόσμο της, για τον παπά που λιβάνιζε συνέχεια, ακόμα και στον προθάλαμο κι εγώ σκεφτόμουν ότι θα σκάσουν τα χελιδονάκια, γι΄ αυτήν την αγαλλίαση που ένιωσα σήμερα, αλλά δεν πειράζει. Μου αρκεί που σας έδειξα και μια άλλη εικόνα εκκλησίας.Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή η συνύπαρξη και θέλησα να σας την γράψω.
posted by elpida @ 7/02/2006 01:40:00 πμ 12 comments
12 Comments:
At Κυρ Ιουλ 02, 02:06:10 μμ, sofi-k said...
Καλό μήνα ελπίδα μου!Μπορώ να νιώσω αυτά που περιγράφεις και πίστεψέ με, με ταξίδεψες!Στο χωριό μου στην Κοζάνη, υπάρχει ένα εκκλησάκι, το αγαπημένο μου, της Παναγίας!Εκεί συμβαίνει κάτι ανάλογο, έτσι όπως είναι χτισμένο μέσα στη φύση!Χελιδόνια, σπουργίτια, τρυποκάρυδοι!Είναι ωραία η επαρχία και ώρες-ώρες μου λείπει πολύ...Σου στέλνω ένα φιλί και την αγάπη μου!!!

At Κυρ Ιουλ 02, 02:16:34 μμ, apousia said...
Πραγματικά μια όμορφη και τρυφερή συνύπαρξη!Εκεί που ήμουν εγώ σήμερα,δεν υπήρχε χελιδονοφωλιά!Πολλά φιλιά καλή μου!

At Κυρ Ιουλ 02, 03:28:17 μμ, scalidi said...
υπέροχο ποστ! Η εικόνα που μας μετέφερες μαγική πραγματικά. Οι Άγιοι Ανάργυροι θεωρούνται "γιατροί" από τη χριστιανική παράδοση, οπότε δεν θα είχαν αντίρρηση, εικάζω, να φιλοξενήσουν μια οικογένεια από μιρκά χελιδονάκια με τους γονείς τους...

At Κυρ Ιουλ 02, 05:08:47 μμ, elpida said...
Γειά σου Σοφάκι μου και καλό μήνα. Να πηγαίνεις κορίτσι μου, όσο πιο συχνά μπορείς. Εγώ αν και στο χωριό μας έχουμε πολλά εξωκκλήσια και η φύση οργιάζει, τέτοιο πράγμα δεν έχω δει. Εκεί είναι χελιδονοχώρι!

At Κυρ Ιουλ 02, 05:12:08 μμ, elpida said...
apousiaΕκεί κορίτσι μου, υπάρχει κάτι άλλοπου το βλέπεις μόνο εσύ!Σε θέλω δυνατή!

At Κυρ Ιουλ 02, 05:12:54 μμ, Serenity said...
Πολύ καλά έκανες και μας μετέφερες μια διαφορετική εικόνα εκκλησίας, γιατί αυτή που έχουμε... άστο καλύτερα... Τι όμορφο να βλέπεις κουρνιασμένα χελιδόνια σε μια γωνίτσα εκκλησιάς...

At Κυρ Ιουλ 02, 05:16:17 μμ, elpida said...
scalidiΚανένας Άγιος, αλλά ούτε και άνθρωπος νομίζω πως θα είχε την παραμικρή αντίρρηση Σταυρούλα μου!Να είσαι καλά!

At Κυρ Ιουλ 02, 05:28:22 μμ, elpida said...
serenityΆλλη νότα κορίτσι μου! Άλλο να στο λέω και άλλο να τα βλέπεις! Όχι μόνο τη χελιδονοφωλιά και τα μωρά που κλαίγανε, αλλά και τους γονείς να τρέχουν να τα ταίσουν. Αμ! και τα άλλα που περνούσαν απ΄τις ανοιχτές πόρτες, μέσα απ΄την εκκλησία, για να κόψουν δρόμο να πάνε πιο γρήγορα στα δικά τους μωρά που είχαν φωλιά έξω και σκοντάφταν στα κεφάλια μας;!Αυτό κι αν ήταν!Γι΄αυτό σας το έγραψα! Έχω μείνει έκπληκτη απ΄ την "σοφία" της δημιουργίας, γενικά.Να περνάς καλά, καλό σου απόγευμα!

At Κυρ Ιουλ 02, 10:13:44 μμ, simon says said...
Γειά σου Ελπίδα.Καλό μήνα.Λίγο καθυστερημένος αλλά... ξέρεις, έτρεχα. :Ο)Υ.Γ. Αν δεν έχεις διαβάσεις το διήγημα "Η Παναγιά η Χελιδονού", το προτείνω ανεπιφύλακτα. Είναι στο βιβλίο της Γιουρσενάρ, "Παραμύθια της Ανατολής", εκδόσεις Χατζηνικολή.Ελπίζω μόνο να μην κάνω κάπου λάθος γιατί το διάβασα πριν από πολλά χρόνια.

At Κυρ Ιουλ 02, 10:29:10 μμ, deadendmind said...
Καλό μήνα! :-)

At Κυρ Ιουλ 02, 10:40:58 μμ, elpida said...
simon τρέξε.... γιατί μας πιάσανε!Έχω ήδη λίστα με βιβλία που πρέπει να πάρω. Θα το πάρψ κι αυτό για το χωριό που δεν θα έχω το μπλογκ. Να είσαι καλά!

At Κυρ Ιουλ 02, 10:42:51 μμ, elpida said...
Καλό μήνα! φωτοβολίδα!Δύσκολο όνομα διάλεξες!