Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Περί υπομονής ο λόγος και όχι μόνο

Τετάρτη, Ιούνιος 21, 2006

Περί υπομονής ο λόγος και όχι μόνο

Μιας και μιλάμε για υπομονή, σας γράφω ένα απόσπασμα απ΄το βιβλίο του Paulo Coelho, O Aλχημιστής, εκδόσεις Λιβάνη.

Σελίδα 145:
Τα αγόρι όμως σκεφτόταν το θησαυρό του. Όσο πιο πολύ πλησίαζε στο όνειρό του, τόσο πιο δύσκολα γίνονταν τα πράγματα. Δεν υπήρχε πια αυτό που ο γέρος βασιλιάς είχε αποκαλέσει «τύχη του πρωτάρη». Τώρα, πια το ήξερε, αντιμετώπιζε τη δοκιμασία της επιμονής και του θάρρους όσων ψάχνουν για τον Προσωπικό τους Μύθο. Γι΄αυτό, δεν έπρεπε ούτε να βιαστεί ούτε να χάσει την υπομονή του, αλλιώς δε θα έβλεπε τελικά τα σημάδια που ο Θεός είχε βάλει στο δρόμο του.

Σελίδα 146:
«Μη χάσεις την υπομονή σου», επανέλαβε το αγόρι στον εαυτό του. «Όπως είπε ο καμηλιέρης, να τρως την ώρα του φαγητού. Και να βαδίζεις την ώρα του βαδίσματος».
Περισσότερο αλχημιστή στα σχόλια
posted by elpida @ 6/21/2006 10:21:00 μμ 7 comments
7 Comments:

At Τετ Ιουν 21, 10:28:40 μμ,
elpida said...
Σελίδα 205:«Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει», του είπε η καρδιά του».

Σελίδα 207:»
Πάντα, πριν πραγματοποιήσεις ένα όνειρο, η Ψυχή του κόσμου αποφασίζει να ελέγξει τι μαθεύτηκε κατά την πορεία. Και αυτό, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά για να μπορέσουμε, μαζί με το όνειρό μας, να κάνουμε κτήμα και αυτά που μάθαμε κατά την πορεία μας προς τα εκεί. Αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε. Είναι αυτό που στη γλώσσα της ερήμου το λέμε: «Να πεθάνεις από τη δίψα, ενώ οι φοινικιές φαίνονται πια στον ορίζοντα».»Μια αναζήτηση αρχίζει πάντα με την τύχη του πρωτάρη. Και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή. Το αγόρι θυμήθηκε μια παλιά παροιμία της χώρας του. Έλεγε ότι η πιο σκοτεινή ώρα ήταν εκείνη πριν από την ανατολή.

Σελίδα 215:
Όποιος επεμβαίνει στον Προσωπικό μύθο των άλλων ποτέ δε θα ανακαλύψει τον δικό του.

Σελίδα 245-246:
Καθώς ανηφόριζε έναν αμμόλοφο-και μόνο τότε- η καρδιά του του ψιθύρισε στο αφτί:
«Το νου σου στο σημείο όπου θα κλάψεις. Γιατί σ΄εκείνο το σημείο θα είμαι εγώ και σ΄εκείνο το σημείο θα είναι και ο θησαυρός σου».

Και η ουσία:
Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς.

At Τετ Ιουν 21, 11:05:15 μμ,
γιώργος said... το βιβλίο που άλλαξε τον τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα...κλεμμένα ή όχι, ο Κοέλο δίνει άλλη διάσταση στους Προσωπικούς μας Μύθους...καληνύχτα...

At Τετ Ιουν 21, 11:22:59 μμ,
Serenity said... Σ'ευχαριστούμε που μας το θύμισες! Πολύ αγαπημένο...

At Τετ Ιουν 21, 11:35:46 μμ,
elpida said... Γιώργος
Σίγουρα άλλαξε το σκέπτεσθε όλων όσων το διάβασαν. Εγώ επανέρχομαι σ΄αυτό συχνά, για να παίρνω δυνάμεις.

At Τετ Ιουν 21, 11:37:21 μμ,
elpida said... serenityτο θυμήθηκα σήμερα και είπα να το θυμίσω και σε σας.

At Πεμ Ιουν 22, 12:54:06 πμ,
In Silence said...
Αχ ο Coelho...με ταξίδεψε και πέρυσι το καλοκαίρι με τη Ζαχίρ του."Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς."Γιατί το σύμπαν επιλέγει να κλείνει τ'αυτιά του όταν του μιλώ; Μήπως πρέπει απλά να πάψω να μιλάω και να αφουγκραστώ;

At Πεμ Ιουν 22, 01:21:07 πμ, elpida said... in silence
Για σένα το έγραψα, για να βγεις από το αδιέξοδο. Φιλιά πολλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: