Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Πάουλο Κουέλο

Τρίτη, Αύγουστος 22, 2006

Μισοφέγγαρο

"Οι ποιητές αγαπούσαν την πανσέληνο και έγραφαν γι΄αυτή χιλιάδες στίχους, αλλά η Βερόνικα είχε πάθος για το μισοφέγγαρο, επειδή είχε ακόμη χώρο να μεγαλώσει, να επεκταθεί, να γεμίσει με φως όλη την επιφάνειά του πριν από την αναπόφευκτη παρακμή του."Απόσπασμα απ΄το βιβλίο του Paulo Coelho,"Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει", εκδόσεις Λιβάνη, σελίδα 103
posted by elpida @ 8/22/2006 02:01:00 πμ 15 comments
15 Comments:
At Τρι Αυγ 22, 10:30:21 μμ, Anonymous said...
Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΚΟΜΠΟ.....

At Τρι Αυγ 22, 11:56:49 μμ, Serenity said...
Κι όμως είναι ένας ύμνος στη ζωή...Καλησπέρα, Ελπίδα! :)

At Τετ Αυγ 23, 11:18:49 πμ, deadendmind said...
Καλημέρα! Δεν έχει μισοφέγγαρα το πρωί...

At Τετ Αυγ 23, 12:09:45 μμ, Sailor said...
Εγώ είμαι με την Βερόνικακαι με την Ελπίδα την πιο όμορφηαγκαλιά της Ζωής μου,Αν γράψω ότι είσαι υπέροχη φοβάμεμήπως δεν είναι αρκετόΚαλή σου ημέρακαλή μου και ακριβή μουφίλη

At Τετ Αυγ 23, 05:02:09 μμ, So_Far said...
Ελπίδα μου καλό απόγευμα. Ελπίζω εκεί στο Πήλιο να δροσίζεσαι και να σκέφτεσαι τα επόμενα κείμενά σου. Δεν χρειάζεται να προβληματίζεσαι κάθε φορά που φεύγεις για λίγο. Εμείς δεν σε ξεχνάμε , ούτε είναι ανάγκη να βάζεις τη λέξη ΤΕΛΟΣ με τόσο δραματικό τρόπο. Ελπίδα η πραγματική ζωή είναι μία φαντασίωση !

At Τετ Αυγ 23, 06:22:28 μμ, ralou said...
Ενα λεπτο φωτεινό νύχι στον ουρανό να σκαλίζει την πληγή της απώλειας και να συνδαυλίζει την ελπίδα για την επανάκαμψη.

At Σαβ Αυγ 26, 05:29:28 μμ, Ελεαλή said...
Tην αγάπη μου..

At Δευ Αυγ 28, 02:40:30 μμ, elpida said...
ανώνυμε, μη σε ξεγελάει ο τίτλος.Στην αρχή ήθελε να πεθάνει. Μετά ήθελε να ζήσει το κάθε λεπτό της ζωής της και έζησε! Ο Κουέλο είναι ειδικός στα θετικά μηνύματα ζωής.

At Δευ Αυγ 28, 02:42:00 μμ, elpida said...
Γειά σου γλυκό κορίτσι! Ύμνος! Ακριβώς!

At Δευ Αυγ 28, 02:44:01 μμ, elpida said...
deadendmindΠώς δεν έχει; Έχει αλλά το κρύβει ο ήλιος. Καλό απόγευμα!

At Δευ Αυγ 28, 02:47:00 μμ, elpida said...
Γειά σου σαιλορ μου με τη Ζωή σου!Εύχομαι πάντα να την βλέπεις έτσι.Εμένα μου κάνει κάτι κόλπα τελευταίως, μα δεν θα της περάσει!Φιλικώτατα φιλιά!

At Δευ Αυγ 28, 03:26:59 μμ, elpida said...
σο φαρ μου, αγαπημένη, καλό απόγευμα. Δεν πρόλαβα να δω αν ήρθες. Εύχομαι ΟΛΑ ΚΑΛΑ!Εγώ ήρθα χθες βράδυ και θα φύγω πάλι. Δεν δροσίζομαι ιδιαίτερα εκεί, γιατί δουλεύω με τον εργάτη στην αυλή και "βαράει" ο ήλιος. Φροντίζω για τη δροσιά του μέλλοντος....Το κακό είναι ότι μέχρι τώρα, μόνο σκεφτόμουν και δεν έγραφα τα νέα κείμενά μου, λόγω συνθηκών. Γι΄αυτό μπλόκαρα... Ελπίζω από αύριο που θα είμαι μόνη στο χωριό,να "ξεμπλοκάρω"...Φοβάμαι μόνο αυτόν τον χείμμαρο που θα με πνίξεικαι τα νερά του είναι "θολά"....Σο φαρ μου, δεν είναι θέμα προβληματισμού, αλλά ανάγκης. Δεν μπορώ να βλέπω παγωμένο το μπλογκ μου, ούτε να είμαι δίπλα του και να μην γράφω. "Το προτιμώ νεκρό από ετοιμοθάνατο".Γράφω κυρίως για μένα κι αυτή την ανάγκη την έχω πολύ συχνά. Άσχετα αν δεν μπορώ πάντα, να εκτονωθώ κανονικά. (Όπως θα ήθελα).Όσο για σας, δεν φοβάμαι (πάντα)ότι θα με ξεχάσετε.Είναι στιγμές που θά θελα να μην με ξέρετε καν, για να μπορώ να ξεσπάω κανονικά.Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σας αγαπώή ότι δεν θα ήθελα να γράψω κάτι παραπάνω για να επικοινωνήσω με κάποιους από σας. Άστο φιλενάδα. Μην το ψάχνεις. Το "τέλος" που το λες "δραματικό", το ξέρω ότι χτυπάει άσχημα, σε όσους δεν ξέρουν, αλλά, έχει κι αυτό την ιστορία του. Και οι ιστορίες της ζωής μας, συνήθως δεν γράφονται ολοκληρωμένες, κυρίως στο μλπογκ. Η ζωή μας κορίτσι μου, είναι ήδη ένα γραμμένο βιβλίο, που εμείς το διαβάζουμε και το ζούμε έντονα ανάλογα τα γεγονότα που γράφει. Μας παρασύρει η υπόθεση και κλαίμε, γελάμε, απογοητευόμαστε, χαιρόμαστε ή ελπίζουμε σ΄ένα καλύτερο τέλος. Μέχρι να φτάσουμε εκεί και στην τελευταία του σελίδα να καταλάβουμε. Να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα...Με παρέσυρες...Φιλιά πολλά!

At Δευ Αυγ 28, 03:27:51 μμ, elpida said...
Γειά σου ραλού μου. Ωραία τα λες!

At Δευ Αυγ 28, 03:30:23 μμ, elpida said...
ελεαλήΤην έχεις!Μ΄άρεσε πολύ το νέο σου όνομα και όλες σου οι αλλαγές. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κι εγώ. Εύχομαι να τις χαρείς! Πάντα με χαμόγελο!

At Παρ Σεπ 08, 02:14:42 πμ, Ophelia said...
Πανέμορφος πίνακας με το παιδί που κοιτάζει το μισοφέγγαρο! :)

1 σχόλιο:

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Κρίμα... Σβήστηκε, (χάθηκε;) ένα μεγάλο σχόλιο που έγραψα εδώ...
Δεν ήταν να το λάβεις;
ΚΙ όμως, θα ήθελα και να μείνει.
Δεν πειράζει!
Να είσαι καλά, νοσταλγέ του χθες!
Σημαίνει... πως...υπήρξα στην ζωή σου, κι αυτό με συγκινεί.


Μονόπλευρη συζήτηση, δεν γίνεται, ελπίζοντας στην εν ζωή, μη λυγάς, υπάρχει στεριά... σίγουρα!
Μπορεί να είναι και ΨΗΛΑ και λάθος καταλάβαμε...
Δυο σχολιαστές του τότε, ήδη, το ξέρουν...

Το φεγγάρι έχει τόσους κύκλους... το ξέρεις!